4 - 11 - 2019
پرداخت در هر بشکه یا رقم مقطوع؟
هاتف ستاری‌اسمرود – یکی از ویژگی‌های قرارداد IPC برخلاف قرارداد بیع متقابل، پرداخت در هر بشکه است یعنی سرمایه گذار از میزان افزایش تولید سهم و نفع خود را خواهد برد.
برای مثال اگر قرار باشد به ازای هر بشکه نفت ۱۰ دلار دریافت کند به ازای ۱۰ بشکه نفت ۱۰۰ دلار و به ازای ۱۰۰ بشکه نفت ۱۰۰۰ دلار دریافت خواهد کرد.
اما در قراردادهای بیع متقابل، حق‌الزحمه پیمانکار ارتباطی با افزایش تولید نداشته و به شرط رسیدن به تولید مشخص شده در قرارداد، حق‌الزحمه وی براساس اقساط مشخص شده پرداخت می‌شود.
با این نگاه شاید نظام مالی پرداخت در هر بشکه برای پیمانکار ایده‌آل باشد اما همیشه این‌گونه نیست.
بسیاری از سرمایه گذاران بالادستی، یکی از دلایل عدم تمایل خود به نظام مالی IPC را همین مورد دانسته‌اند. دلیل آن عدم قطعیت تولید و یا ریسک مربوط به نگهداشت تولید است.
به بیان بهتر پیمانکار نمی‌تواند ریسک مربوط به نگهداشت تولید در یک میزان مشخص و یا افزایش تولید را بپذیرد چرا که ممکن است در مقطع مربوط به بازپرداخت هزینه‌ها، میزان تولید کاهش یافته و متقابلا از سود و حق‌الزحمه پیمانکار کاسته شود.
بنابراین توافق با پیمانکار روی مبلغی ثابت به عنوان حق‌الزحمه، آنان را در حاشیه امنی قرار می‌دهد که پس از تست ۲۱ از ۲۸ دیگر ریسک تولید را برعهده نداشته باشند.
البته در برخی از قراردادهای بیع متقابل توافق شد که در صورت کاهش تولید از میدان حتی در قراردادهای بیع متقابل، درصد کمی از حق‌الزحمه پیمانکار کاسته شود.
* کارشناس حقوق نفت‌وگاز
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد