6 - 02 - 2020
فرصتسوزی با اجاق مطبخ!
گفته میشود به خاطر مریضخانهای که در این خیابان قرار داشت زمانی بین مردم به نام خیابان «مریضخانه» شناخته میشد اما بعدا آن را به خاطر نزدیکی به محل سکونت قوامالسلطنه، «خیابان قوامالسلطنه» خواندند. اما چندی نگذشته بود که این نام هم تغییر کرد و به دلیل قرار داشتن کلیسای انجیلی (پطرس مقدس)، کنیسه حییم و آتشکده زرتشتی آدریان به «خیابان ادیان» معروف شد. امروز اما نام آن، «خیابان ۳۰ تیر» است؛ روزی که مردم تهران به دعوت آیتالله کاشانی با تعطیلی بازار و مغازهها به خیابانها ریختند و خواستار سرنگونی قوام شدند.
حالا این خیابان که نامهای زیادی را به خود دیده، محلی برای زندگی شبانه و شامهای سبک برای پایتختنشینان است. «استریتفود» تهران از ۲۰ گردونه چرخ ثابت و ۵ تا ۱۰ ون سیار شکل گرفته است. اما این خیابان پیش از اینکه محلی برای شبانهگردی تهرانیها باشد شاید بیشتر به موزهها و خانههای قدیمیاش معروف بود. موزههایی مثل موزه آبگینه، موزه ملی، موزه عبرت و کلیسای انجیل پطرس مقدس که شاید تا پیش از معروف شدن این خیابان به غذاهای خیابانیاش، بازدیدکنندگان را به سمت خود میکشاند.
خیابان سیتیر چگونه به استریتفود تبدیل شد؟
اوایل سال ۹۵ بود که تغییراتی در خیابان سیتیر صورت گرفت. ابتدا هیچیک از ما نمیدانستیم که قرار است چه اتفاقی در این خیابان بیفتد. اول مسیر عبور و مرور ماشینها بسته شد، خیابان را سنگفرش کردند و پس از چند ماه دکههایی جالب در خیابان سیتیر مستقر شدند. اواخر پاییز سال ۹۵ بود که کلید آغاز به کار این استریتفود زده شد. پس از چندی که خبر «استریتفود» شدن سیتیر به گوش مردم رسید بازدیدکنندگان فراوانی از نقاط مختلف تهران و شهرستانها به این خیابان روانه شدند.
موزههای مظلوم
اما اگر سری به خیابان سیتیر زدید و از مردم پرسیدید که آیا خبری از موزههای موجود در این خیابان دارند یا خیر، از پاسخها شگفتزده نشوید چون احتمالا پاسخ بعضیهایشان «خیر» است.
در پاسخ به این سوال معمولا این جواب را خواهید شنید که «اصلا نمیدانیم اینجا موزهای هم دارد!» یا «مگر اینجا موزهای هم دارد؟!»
استریتفود چقدر در میزان بازدید از موزهها موثر بوده است
آنطور که از گفتههای مسوولان موزه آبگینه و سفالینه برمیآید، شلوغیهای این خیابان فقط در یک ماه اخیر موجب کاهش بازدید از موزهها شده است وگرنه طبق آمارهای به دست آمده، بازدیدهای امسال بیشتر از سال گذشته بوده و چهبسا تغییر کاربری خیابان سیتیر در جذب بازدیدکننده تاثیر مثبت داشته است.
یکی از مسوولان این موزه در گفتوگو با خبرآنلاین میگوید: «غذافروشیهای خیابان سیتیر در حالت عادی و روزهای غیرتعطیل، تاثیر خاصی روی بازدیدها از موزه نداشته اما روزهای پنجشنبه و جمعه را به روز خوبی برای موزهها تبدیل کرده است. نباید این لطف اغذیهفروشیها را نادیده گرفت و تاثیر آنها را منفی برداشت کرد. درست است که برای موزهها به اندازه اغذیهفروشیها صف بسته نمیشود اما بازدید از موزه ما که به نسبت خوب است. باید فرهنگسازی شود و به نظر من این کار بستگی به مدارس، خصوصا مدارس ابتدایی دارد. باید از کودکی، بچهها را با فضای موزه آشنا کرد و آنان را ترغیب کرد که به آن بها بدهند.»
عسگری، مدیر روابط عمومی موزه ملی ایران هم با بیان اینکه تغییر کاربری خیابان سیتیر قطعا بر بازدید مردم از موزهها بیتاثیر نبوده اما بیشتر هم نشده میگوید: «شاید ۱۰ درصد به جمعیت بازدیدکنندهها اضافه شده باشد اما چون ساعت کار موزه صبح است و ساعت کار اغذیهفروشیها شب، خیلی با هم تداخل پیدا نمیکنند. مگر اینکه خانوادهای بعدازظهر به موزه بیاید و شب را به خیابان سیتیر.»
او ادامه میدهد: «در کل اگر بخواهم بگویم، تاثیر آنچنانی نداشته. حتی بازدیدها کم هم شده است.»
مسوولان موزه عبرت هم با این موضوع موافق بودند و سیاستگذاری مدرسهها را در روند آشتی با موزهها در مردم موثر دانستند. یکی از این مسوولان این موزه به خبرآنلاین میگوید: «در کل اگر بخواهیم بگوییم، بازدید از موزهها روند نسبتا خوبی داشته و در مقایسه، موزههایی که درست در خیابان سیتیر قرار دارند، بازدیدشان بیشتر هم شده است.»
او ادامه میدهد: «خیابان سیتیر، خیابان خاصی است اما متاسفانه به جای آنکه به قسمت فرهنگیاش توجه شود به قسمت تنقلاتیاش توجه میشود و مردم به هوای دکههای تنقلاتیاش به خیابان سیتیر میآیند، نه موزههایش؛ قبلترها اینطور بود که این دکهها در ایام عید برای خدماتدهی به افرادی که برای بازدید از موزهها آمده بودند، کار میکردند. اما الان به طور کامل برعکس شده است و این موزهها هستند که به خدمت دکهها درآمدهاند.»
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد