25 - 12 - 2022
سیاستهای کلی خودکفایی دفاعی، صنعت و کشاورزی
سیاستهای کلی خودکفایی دفاعی و امنیتی،صنعت و کشاورزی از سوی مقام معظم رهبری پس از تایید، ابلاغ شد.
به گزارش پایگاه اطلاعرسانی مجمع تشخیص مصلحت نظام، دراجرای بند «یک» اصل «۱۱۰» قانون اساسی و پس از مشورت با مجمع تشخیص مصلحت نظام، سیاستهای کلی «خودکفایی دفاعی و امنیتی» به شرح ذیل از سوی معظمله مصوب و
ابلاغ شد :
سیاستهای کلی خودکفایی دفاعی و امنیتی
۱- توسعه و تعمیق فرهنگ خودباوری، خودکفایی، نوآوری و خلاقیت در تمام سطوح، ابعاد دفاعی و امنیتی.
۲- ترویج نهضت نرمافزاری، تولید و توسعه علوم و فناوری و تحقیقات دفاعی و امنیتی و حرکت در مرزهای دانش با تاکید بر بومیسازی و روزآمدی.
۳- دستیابی به فناوریهای برتر مورد نیاز دفاعی و امنیتی حال و آینده با تاکید بر نوآوری و پشتیبانی از توسعه آنها.
۴- تاکید بر خودکفایی کشور در سامانهها، کالاها و خدمات اولویتدار دفاعی و امنیتی توام با بهسازی تجهیزات موجود و افزایش قابلیت و کارآیی آن.
۵- ممنوعیت تامین نیازهای دفاعی و امنیتی از خارج کشور مگر در حد ضرورت و حتیالامکان با رعایت ملاحظات زیر:
- با اولویت انتقال فناوری.
- تامین آموزش و پشتیبانی.
- تامین از منابع متنوع.
۶- برونسپاری و جلب مشارکت سایر بخشها اعم از دولتی و غیر دولتی در تامین نیازهای نیروهای مسلح با رعایت ملاحظات امنیتی و حفاظتی.
۷- جذب، توانمندسازی و به کارگیری نیروهای مستعد و نخبه با فراهم نمودن زمینههای رشد و تقویت آنان برای ارتقای قابلیتهای توسعه فناوریهای دفاعی و امنیتی مورد نیاز کشور.
۸- برقراری ارتباط و همکاری با دیگر کشورها در زمینههای علمی، تولیدی و تجاری کالاها و خدمات دفاعی و امنیتی برای دستیابی به اهداف سیاستهای کلی خودکفایی دفاعی و امنیتی.
۹- مقرون به صرفهسازی مسیر توسعه صنایع و فناوریهای دفاعی و امنیتی کشور و ایجاد همافزایی در فناوریهای مورد نیاز.
همچنین در اجرای بند «یک» اصل «۱۱۰» قانون اساسی و پس از مشورت با مجمع تشخیص مصلحت نظام، سیاستهای کلی «صنعت» به شرح ذیل از سوی معظم له مصوب و ابلاغ شد:
سیاستهای کلی صنعت
۱- افزایش سهم بخش صنعت در تولید داخلی و افزایش ارزش افزوده بخش صنعت با:
- دستیابی به رشد مطلوب سرمایهگذاری صنعتی
- انتخاب فرآیندهای صنعتی دانشمحور
- ارتقای منزلت کار، تلاش و کارآفرینی.
۲- افزایش توان رقابتپذیری صنعت ملی، براساس:
- گسترش مالکیت و مدیریت بخش غیردولتی
- رعایت اندازه اقتصادی بنگاهها
- لغو امتیازات خاص و انحصارات غیرضرور.
۳- افزایش بهرهوری عوامل تولید به ویژه نیروی کار و سرمایه
۴- ارتقای سطح فناوری صنایع کشور و دستیابی به فناوریهای پیشرفته و راهبردی با:
- گسترش تحقیق و توسعه
- ایجاد قدرت طراحی
- تقویت همکاری مراکز علمی، آموزشی، پژوهشی و صنعتی کشور
- تعامل سازنده با مراکز پیشرفته علمی و صنعتی جهان
- بهرهگیری از مزیتهای نسبی موجود و کشف و آفرینش مزیتهای جدید نسبی و رقابتی
۵- توسعه تشکلهای تخصصی و افزایش نقش آنها در تصمیمسازیها با نهادینهسازی داوریهای تخصصی و حرفهای.
۶- انسجام و تعادل منطقهای در کشور از طریق: حمایت و ایجاد زیرساختها و زیربناها و برقراری مشوقهای مناسب با رعایت اصول آمایش سرزمینی و امنیتی.
۷- رشد مستمر صادرات کالا و خدمات صنعتی کشور با:
- ارتقای کیفیت کالاها
- شناسایی و تحصیل بازار
- حمایتهای مؤثر مالی، سیاسی و مقرراتی از صادرات صنعتی.
۸- گسترش صنایع دستی به ویژه صنایع دارای محتوای فرهنگی و هنری و بهرهگیری از صنعت گردشگری.
۹- ایجاد خوشههای صنعتی از طریق تقویت صنایع کوچک و متوسط و برقراری پیوند آنها با صنایع بزرگ به منظور همافزایی صنعت و ارتقای توان رقابتی.
همچنین دراجرای بند «یک» اصل ۱۱۰ قانون اساسی و پس از مشورت با مجمع تشخیص مصلحت نظام، سیاستهای کلی «کشاورزی» به شرح ذیل از سوی معظم له مصوب و ابلاغ شد:
سیاستهای کلی کشاورزی
۱- توسعه پایدار کشاورزی با حفاظت از منابع طبیعی پایه و صیانت و توانمندسازی منابع انسانی.
۲- تامین امنیت غذایی با تکیه بر تولید از منابع داخلی و نیل به خودکفایی در محصولات اساسی، ارتقای سطح سلامت مواد غذایی تا استاندارد جهانی، اصلاح و بهینه کردن الگوی مصرف و حمایت موثر از تولید و صادرات در محصولات دارای مزیتهای نسبی و ایجاد مزیتهای جدید (از جمله هدفمند کردن یارانهها در جهت تولید و صادرات).
۳- اصلاح ساختار و نظام بهرهبرداری بخش کشاورزی با تشویق کشاورزان به رعایت اندازههای فنی- اقتصادی واحدهای تولیدی متناسب با نوع فعالیت و شرایط مختلف اجتماعی، اقتصادی و اقلیمی کشور و تاکید بر جهتگیری حمایتی دولت از این سیاستها به ویژه در واگذاری منابع آب و خاک
۴- نوسازی نظام تولید کشاورزی بر مبنای دانش نوین و بومیسازی فناوریهای روز، تربیت، حفظ و تجهیز نیروی انسانی مورد نیاز، توسعه و تقویت تعاونیها و سایر تشکلهای اقتصادی، اجتماعی، صنفی و تخصصی با مشارکت آحاد جامعه و رقابتی کردن فعالیتها در بخش
۵- ارتقای بهرهوری از آب در تولید محصولات کشاورزی و استفاده علمی و بهرهبرداری بهینه از سایر نهادههای تولید
۶- گسترش زیرساختها و ایجاد انگیزه برای جذب و توسعه سرمایهگذاری در بخش کشاورزی با پوشش مناسب بیمه، کاهش احتمال زیان تولید، اجرای سیاستهای حمایتی و متعادل کردن سطح سودآوری کشاورزی با سایر بخشهای اقتصادی
۷- حمایت موثر از ساماندهی فرآیند تولید و اصلاح نظام بازار محصولات کشاورزی با هدف بهبود رابطه مبادله بخش با سایر بخشها، افزایش بهرهوری، کاهش هزینههای تولید، رعایت قیمت تمام شده محصولات اساسی، تامین درآمد تولیدکنندگان و منافع مصرفکنندگان و بهبود کیفیت مواد و فرآوردههای غذایی
۸- تخصیص یارانه هدفمند به بخش کشاورزی در جهت تحقق خودکفایی، حمایت از ساخت زیربناها، مراعات معیارهای زیستمحیطی، قابلیت انعطاف در شرایط محیطی مختلف و ارتقای قدرت رقابت در بازارهای داخلی و بینالمللی
۹- ارتقای سطح درآمد و زندگی روستاییان، کشاورزان و عشایر، توسعه پایدار روستاها و مناطق کشاورزی و رفع فقر با تقویت زیرساختهای مناسب تولید و تنوعبخشی و گسترش فعالیتهای مکمل و اقتصادی به ویژه صنایع تبدیلی و روستایی و خدماتی نوین.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد