20 - 12 - 2022
اموال گرانبهای ملت در تاراج رطوبت و سهلانگاری
محبوبه حقیقی- در آستانه ۲۸ اردیبهشت، روز جهانی موزهها مدیرکل موزه ملی ایران از آغاز طرح بهینهسازی کف حیاط موزه ملی ایران که همان سقف انبارهای موزه محسوب میشود پس از گذشت ۷۰ سال خبر داد و گفت که از این پس رطوبت باران، وارد انبارها نخواهد شد.
این خبر همانقدر که به ظاهر بار مثبتی دارد در حقیقت خبر وحشتناکی است که معنای دقیقتر آن این است که اموال ملت ایران که در انبار موزه ملی ایران نگهداری میشود و گنجینه تاریخ، فرهنگ و تمدن این سرزمینند تا امروز در معرض رطوبت باران و خدا میداند چه چیزهای دیگری نگهداری میشدند. تردیدی نیست که در آغاز ساخت این مجموعه با آن معماری باشکوه و نیروهای متخصص، این آثار قطعا در شرایط ایدهآلی در زمان خودشان قرار داشتند اما بدیهی است که در طول ۷۰ سال هر چیز دچار فرسودگی میشود؛ آن هم چیزی مثل موزه که نیازمند بررسیهای هر روزه برای مطمئن شدن از کیفیت نگهداری از مجموعههاست.
ساماندهی انبارهای موزه ملی ایران طرحی است که طی سالهای اخیر مسوولان میراث فرهنگی ادعا میکنند به دنبال تدابیری برای آن هستند، انبارهایی مملو از اشیای تاریخی که هیچگاه در معرض نمایش قرار نگرفته است و در مواردی حتی هیچ اطلاعاتی درباره آنها اعم از محل کشف، دوره تاریخی و... وجود ندارد. اگرچه این ادعا به هیچوجه با عمل آنها در راهی کردن اشیای به غایت گرانبهای موزهها به انبارها همخوانی ندارد همچنانکه نزدیک به دو سال پیش اشیای کمنظیر موزه هنرهای ملی را به بهانه به نمایش گذاشتن در ارگ میراث فرهنگی از حوضخانه باغ نگارستان روانه انبارها کردند.
در ادامه این خبر آمده است: یکی از دغدغههای جدی درباره ساماندهی انبارهای موزه ملی ایران، موضوع ورود رطوبت و آب باران و برف به داخل انبارها بوده است. داریوش اکبرزاده، مدیرکل موزه ملی ایران درباره اقداماتی که در راستای رفع این مشکل صورت پذیرفته است، گفت: کفسازی حیاط موزه ملی متعلق به ۷۰ سال پیش بوده است که به مرور زمان مقاومسازی و زیرسازی آن دیگر قابلیت جلوگیری از ورود نم و باران را نداشت.
وی در ادامه افزود: انبارهای موزه ملی زیر همین حیاطها و فضای باز موزه قرار دارد یعنی مقاومسازی سطح حیاطها، مقاومسازی سقف انبارها محسوب میشود.
مدیرکل موزه ملی ایران اظهار داشت: در همین راستا قراردادی را با شرکت پیمانکاری که اعضای آن از هیات علمی دانشگاه هستند به امضا رساندیم تا رفع شورهزدگی ساختمانهای موزه، هدایت آبها پس از بارندگی، جلوگیری از فرسایش ساختمانها و بهینهسازی کانالهای تاسیساتی و کف حیاطها پس از گذشت ۷۰ سال انجام شود. به گفته اکبرزاده، پس از بارندگیها به دلیل قدیمی بودن عایقها، رطوبت باران وارد انبارها میشود.
کمی که به این خبر دقت کنیم متوجه میشویم به تازگی در این راستا قراردادی امضا کردهاند و چه کسی است که نداند از امضای یک قرارداد تا اجرای آن بهطور معمول در این سرزمین چقدر راه است؛ ای کاش که با این نگهداریهای سهلانگارانه شرمنده آیندگانی که میراث گذشتگانمان امانت آنهاست نزد ما، نشویم.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد