24 - 11 - 2022
افزایش تورم و بیکاری کاهش ضریب جینی
گروه اقتصادی- مرکز آمار ایران روز گذشته آمارهای مقایسهای از نرخ تورم، نرخ بیکاری و ضریب جینی را ارایه کرد.
براساس جدیدترین گزارش مرکز آمار از شاخص بیکاری و شاخص قیمتها، نرخ تورم از ۱/۱۲ درصد در سال ۸۴ به ۵/۳۱ درصد در سال ۹۱ و نرخ بیکاری از ۱/۱۳ درصد در سال ۷۶ و ۵/۱۱ درصد در سال ۸۴ به ۲/۱۲ درصد در سال ۹۱ افزایش یافته است.
همچنین براساس آنچه مرکز آمار از مقدار ضریب جینی و سهم هزینه ناخالص سرانه هر دهک در سالهای ۸۰ تا ۹۱ اعلام کرده، توزیع درآمد طی این چند سال همواره به سمت توزیع برابر ثروت در جامعه حرکت کرده است به طوری که شاخص جینی کل کشور از ۴۳۰۴/۰ درصد در سال ۸۰ به ۳۶۴۳/۰ درصد در سال ۹۱ کاهش یافته و به صفر نزدیکتر شده است.
در گزارش مرکز آمار از توزیع هزینههای خانوارهای شهری، روستایی و کل کشور طی ۱۲ سال با آنکه ضریب جینی بهبود یافته اما بررسی سهم هزینههای ناخالص دهکهای خانوار نشان میدهد که این سهم در سه سال گذشته افزایش یافته که حاکی از گران شدن هزینههای زندگی در کشور بوده است.
ضریب جینی مفهومی اقتصادی است که درجه برابری و تعادل توزیع درآمد و ثروت در کشور را نشان میدهد. ارقام ضریب جینی بین صفر تا یک بوده و هرچه این رقم بیشتر و به یک نزدیکتر باشد شکاف و نابرابری درآمدی بیشتری را در یک کشور نشان میدهد این در حالی است که هرچه مقدار آن به صفر نزدیکتر باشد نشان از توزیع عادلانهتر درآمد در میان مردم خواهد بود.
بر همین اساس توزیع درآمد در روستاهای کشور در سال ۹۱ برابر با ۳۳۳۷/۰ درصد بوده که نسبت به سال قبل تغییر محسوسی نداشته است در حالی که نسبت به سال ۸۰ که ضریب جینی ۳۸۶۴/۰ درصد بوده نزدیک به ۰۵/۰ درصد به توزیع برابر نزدیکتر شده است.
بر اساس این گزارش، توزیع درآمد در کل مناطق شهری در سال ۹۰ نزدیک به ۳۵۷۵/۰ درصد بوده که این میزان در سال ۸۰ با رقم ۴۱۹۹/۰ درصد بیانگر حرکت توزیع ثروت به سوی برابری در میان اقشار فقیر و غنی در کشور است.
البته ضریب جینی مناطق شهری در سال ۹۰ با سال ۹۱ تفاوت چشمگیری نداشته و در همان رنج یعنی ۳۵۶۸/۰ درصد است.
اما فاصله درآمدی بین ۱۰ درصد ثروتمندترین افراد جامعه نسبت به ۱۰ درصد فقیرترین در کل کشور برابر ۳۶/۱۰ درصد در سال ۹۱ است که نسبت به سال ۸۰ شش درصد کاهش یافته است.
همچنین سهم ۴۰ درصد ثروتمندترین به ۴۰ درصد فقیرترین جمعیت در کل کشور در سال ۹۱ نشاندهنده فاصله ۶۹/۳ درصدی درآمد بین این دو گروه است.
با این اوصاف طی این سالها هرچه تورم روند صعودی به خود گرفته، قدرت خرید ثروتمندترین اقشار جامعه هم بهبود پیدا کرده اما در رابطه دهک دهم، یعنی فقیرترین بخش جامعه اتفاقی دیگر افتاده و هزینههای این بخش دایما با کاهش و افزایش روبهرو بوده است.
سهم هزینه ناخالص دهک دهم در مناطق شهری طی سالهای ۸۰ تا ۸۴ تقریبا رو به کاهش بوده به طوری که هزینههای این بخش در سال ۸۰ برابر با ۳۳۶۳/۰ درصد، در سال ۸۱ برابر با ۳۳۳۶/۰ درصد، در سال ۸۲ برابر با ۳۱۹۲/۰ درصد، در سال ۸۳ برابر با ۳۲۰۹/۰ درصد و در سال ۸۴ برابر با ۳۲۰۸/۰ درصد بوده است اما در دولت نهم هزینه ناخالص دهک دهم در دو سال ۸۵ و ۸۶ افزایش یافته و در سال ۸۶ به ۳۲۴۶/۰ درصد رسید و با اندکی کاهش در سال ۸۹، ۳۰۰۴/۰ درصد شد.
سهم هزینههای دهک دهم در دو سال ۹۰ و ۹ ماهه ۹۱ نیز ۲۸۱۹/۰ و ۲۸۷۱/۰ درصد بود. مرکز آمار در بخش دیگری از جدول آماری خود، اشارهای به سهم هزینه ناخالص ۲۰ درصد فقیرترین جمعیت داشته است. هزینه ناخالص ۲۰ درصد فقیرترین جمعیت کشور از ۰۵۵۵/۰ درصد در سال ۸۰ به بالاترین سطح در یک دهه گذشته رسیده است بهگونهای که در ۹ ماهه سال ۹۱ در حد ۰۷۰۵/۰ درصد افزایش یافت همچنین سهم هزینه ۱۰ درصد ثروتمندترین به ۱۰ درصد فقیرترین از ۴۹/۱۵ درصد در سال ۸۰ به ۹۸/۹ درصد در ۹ ماهه سال ۹۱ کاهش یافت.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد