22 - 12 - 2019
شکست بزرگ روم از ارتش ایران
هشتم آگوست سال ۴۰ پیش از میلاد ارتش ایران با در هم شکستن ارتش روم، سوریه را پس گرفت. واحدهای نظامی ایران سپس به پیشروی خود ادامه داده و فلسطین را هم تماما تصرف کردند.
سنای روم که چنین دید، به ایران اعلان جنگ داد و سه سال طول کشید تا تدارک این جنگ که برای آن، لژیونرهای رومی از سراسر متصرفات این امپراتوری- از انگلستان و فرانسه و اسپانیا و آلمان گرفته تا شمال آفریقا، ایلریا (یوگسلاوی) و یونان احضار شده بودند فراهم شود.
حمله نظامی به ایران در سال ۳۶ پیش از میلاد با ۱۱۳ هزار سرباز زبده به فرماندهی مارکوس آنتونیوس (شوهر کلئوپاترا ملکه یونانیتبار مصر) آغاز شد. این بزرگترین لشکرکشی غرب به شرق در طول تاریخ تا سال ۱۹۹۰ به شمار آمده است. پیش از آغاز جنگ، آخرین درخواست اکتاویوس امپراتور وقت روم که خواستار پس دادن پرچمهای سربازان شکست خورده رومی در جنگ حَرّان (کارهه) در سال ۵۳ پیش از میلاد شده بود از سوی مجلس عالی ایران (مٍهستان) رد شده بود. در جنگ حرّان هفت لژیون (لشکر) رومی و فرمانده آنان «کراسوس» نابود شده بودند. فرمانده نیروهای ایران در آن جنگ سپهبد «سورِنا» بود که جنگافزارهای تازه به میدان آورده بود و تاکتیک (تا آن زمان) بیسابقهای را به کار بسته بود.
مارکوس نیز مانند کراسوس یکی از سه عضو شورای عالی امپراتوری روم بود. در جنگ تازه، نیروهای ایرانی به فرماندهی فرهادچهارم- شاه انتخابی وقت، از تاکتیک حملات سریع و مکرر سواره نظام سبک اسلحه و کشاندن دشمن به میدانی که از پیش در نظر گرفته شده بود و رها کردن آن در چنگ واحدهای اصلی استفاده کردند و آن ارتش عظیم رومیان را متلاشی ساختند به گونهای که واحدهای آن با دادن ۲۴ هزار کشته و هزاران اسیر فرار کردند و اسیران رومی به منطقهای که امروز شهر ارومیه است جهت پرداختن به کار کشاورزی فرستاده شدند. در آن زمان مرکز آذربایجان شهری بود که بقایای آن به تخت سلیمان معروف است.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد