۲.۳ میلیارد دلار بی‌زبان کجا می‌رود؟
یکم– «در جلسه ۲۳تیرماه شورای اقتصاد درخواست مشترک وزارت نیرو و هیات عامل صندوق توسعه ملی در خصوص سرمایه‌گذاری صندوق توسعه ملی در طرح احداث ۷هزار مگاوات نیروگاه خورشیدی با اولویت تحویل برق به شبکه‌های توزیع و به ویژه مولدهای انشعابی پشت بامی تصویب شده است.»
دوم– بسیار خوب، سرانجام شورای اقتصاد دنبال این رفته است که ظرفیت تولید برق در کشور را افزایش دهد. کارشناسان و نیز علاقه‌مندان به اقتصاد سیاسی اما چند پرسش درباره این طرح دارند.
آیا می‌شود برخی پرسش‌ها را در این نوشته طرح کنید؟ بله، یکی از پرسش‌ها این است که این طرح بزرگ میلیارد دلاری را شرکت‌های دولتی یا خصوصی یا خصولتی، کدام‌یک انجام خواهند داد؟
مگر تفاوتی دارد؟ بله. رقم ارزی
تصویب شده عدد کمی نیست و از کیسه مردم برداشته می‌شود و باید آشکار شود کدام شرکت‌ها با کدام سابقه اجرایی قابل اعتنا از این دلارها استفاده خواهند کرد. باید معلوم شود که استانداردهای لازم برای این کار چیست و چگونه قرار است تشخیص داده شود.
سوم– پرسش‌های دیگری که شاید بتواند به این داستان کمک کند، چیست؟ پرسش دیگر این است که آیا نمی‌شد این میزان دلار تخصیص‌داده‌شده برای استفاده نیروگاه‌های موجود برای نوسازی و بازسازی تکنولوژیک اختصاص داده شود و آیا مقایسه اقتصادی از سوی تهیه‌کنندگان طرح انجام شده است؟ لابد این کار شده و دولت و شورای اقتصاد بی‌گدار به آب نمی‌زنند.
چهارم– پرسش دیگر این است که آیا ۳/۲میلیارددلار از منابع صندوق توسعه را یک‌جا به بانک مرکزی می‌دهند و بانک مرکزی براساس درخواست و تایید مثلا وزارت نیرو یا سازمان برنامه یا شورای اقتصاد این دلارها را تخصیص می‌دهد. پرسش آخر این است که زمان‌بندی اجرای طرح کدام است و این میزان برق چگونه به خانه‌های مردم می‌رسد؟
