۵ پرسش از آقای دکتر پزشکیان
رضا محمدعلی بیگی
جناب دکتر پزشکیان، احتراما پیرو بیانات آن جناب در همایش کارگزاران گزینش کشور به تاریخ ۱۲دی‌ماه۱۴۰۳ و نیز در نشست با فعالان سیاسی استان قزوین به تاریخ ۲۹آبان۱۴۰۴ که بخش‌هایی از آنها در زیر آورده شده‌اند، لطفا اجازه بدهید پاسخ آن جناب به پنج سوال این عضو جامعه حمل‌و‌نقل دریایی ایران را که در پاراگراف بعدی آمده است بدانم.
آن جناب در تاریخ ۸مهرماه۱۴۰۳ آقای علی عبدالعلی‌زاده را به سمت نماینده رییس‌جمهور در هماهنگی اجرای سیاست‌‌های کلی توسعه دریامحور منصوب کردید و به پیوست حکم انتصاب، تفصیل ماموریتها و انتظارات از ایشان را نیز ذکر نموده بودید و در دی‌ماه ۱۴۰۳ خانم صادق مالواجرد، وزیر محترم راه‌وشهرسازی، آقای سعید رسولی را به سمت سرپرست و سپس مدیرعامل سازمان بنادر و دریانوردی منصوب نمودند. حال با توجه به بیانات جنابعالی به تاریخ‌های ذکر شده در پارگراف اول: ۱- آیا در انتخاب و انتصاب آقای علی عبدالعلی‌زاده برای سمت نماینده رییس‌جمهور در هماهنگی اجرای سیاست‌‌های کلی توسعه دریامحور و نیز انتصاب آقای سعید رسولی برای مدیرعاملی سازمان بنادر و دریانوردی به علم، تخصص، مهارت و تجربه این دو بزرگوار در حوزه صنعت حمل‌و‌نقل دریایی توجه کافی شده است ؟ ۲- آیا در فرآیند انتخاب و سپس انتصاب این دو بزرگوار به عدالت و انصاف توجه کافی شده است؟ ۳- آیا عملکرد یک‌سال گذشته آقای علی عبدالعلی‌زاده و عملکرد ۱۰ماه گذشته آقای سعید رسولی در راستای ماموریتها و انتظارات ابلاغی، رضایت بخش بوده است؟ ۴- در شناسایی و ارزیابی تخصص، دانش، مهارت و تجربه این دو مسوول محترم دولتی از چه شاخص‌هایی بهره بردید و براساس کدام فرآیند یا دستورالعمل منطقی و علمی به این نتیجه رسیدید که ایشان را برای سمت‌های کنونی منتصب نمایید؟ ۵- چند درصد از اعضا جامعه دریایی ایران، دانش، تخصص، تجربه و مهارت‌های دریایی و بندری آقایان عبدالعلی‌زاده و رسولی را قبول دارند (چه در حوزه حکمرانی و سیاستگذاری و چه در حوزه میدانی یا اجرایی)؟
دکتر مسعود پزشکیان شامگاه روز چهارشنبه ۱۲دی‌ماه ۱۴۰۳ در همایش کارگزاران گزینش کشور بیان کرد:
– به تعبیر امیرالمومنین(ع) خیانتی بالاتر از این نیست کسانی را بر سر کار بیاوریم که شایستگی و تجربه کافی برای آن کار را ندارند، اتفاقی که متاسفانه در کشور ما شاهد آن هستیم.
– ما باید به دور از نگاه‌های تنگ‌‌نظرانه به‌دنبال کسانی باشیم که می‌توانند مشکلات مردم و کشور ما را حل کنند.
– امروز مقصر روندهای نادرست در ادارات و سازمان‌ها خود ما هستیم و باید ریشه این مشکلات را هر کس در هر جایی که مسوولیت دارد جست‌وجو کند.
– تقوا و تدین نه به ظاهر بلکه به عمل و رفتار افراد بستگی دارد، این شاخص قابل تعمیم به مسائل اقتصادی، سیاسی و اجتماعی نیز هست.
– ما باید به دور از نگاه‌های تنگ‌‌نظرانه به‌دنبال کسانی باشیم که می‌توانند مشکلات مردم و کشور ما را حل کنند.
– به تعبیر امیرالمومنین(ع) خیانتی بالاتر از این نیست که به خاطر روابط و دوستی، کسانی را بر سر کار بیاوریم که شایستگی و تجربه کافی برای آن کار را ندارند، اتفاقی که متاسفانه در کشور ما شاهد آن هستیم.
– مگر می‌شود افراد را به صرف حزب‌اللهی بودن و بدون تجربه و علم بالا بیاوریم؟ خیانتی بالاتر از این وجود دارد؟
– در جامعه اسلامی به‌ویژه برای ما مسلمانان و مدعیان عدالت، پیاده‌سازی اصول عدالت، انصاف و اخلاق امری ضروری است که نباید از آن غافل شویم.
– وظیفه ماست که با دقت و توجه، بهترین و متقی‌ترین افراد را برای مسوولیت‌ها انتخاب کنیم.
– باید با همت و تلاش، افرادی را برای مسوولیت‌ها برگزینیم که با اخلاق نیکو، تخصص و تقوا، کشور را به سوی پیشرفت و عدالت سوق دهند.
– باید در کنار هم براساس اصول عدالت و انصاف زندگی کنیم. این سرزمین نیاز به همدلی و همکاری دارد تا با عزت و سربلندی به پیشرفت برسد و الهام‌‌بخش منطقه خاورمیانه باشد.
– الگو بودن به معنای دعوا کردن و داشتن رفتار بد نیست بلکه الگو بودن یعنی با رحمت، گذشت و انصاف زندگی کنیم.
– باید با تلاش و همت، فرهنگ رحمت و انصاف را در جامعه ترویج دهیم.
– در هر زبان و مذهب، در هر قومیت و جنسیت، رفتار ما از آنچه می‌گوییم بیشتر تاثیرگذار است.
– آنچه از ما در جامعه نشان داده می‌شود، از اهمیت بالایی برخوردار است و باید همواره تلاش کنیم رفتار ما به‌گونه‌ای باشد که الگویی برای دیگران شود.
– باید امانت‌های مردم را به کسانی بسپاریم که داناتر، عالم‌تر، دلسوزتر و دارای اخلاق بهتر هستند. این افراد باید به عنوان مسوولان و مدیران انتخاب شوند.
– وظیفه ما این است که بهترین‌ها را انتخاب کرده و در مسیر خدمت به مردم از توانمندی‌‌های آنان بهره‌‌برداری کنیم.
– هنگام انتخاب افراد برای مسوولیت‌های مختلف، ما به دنبال کسانی می‌گشتیم که علاوه بر داشتن علم و مهارت، دلسوز و درستکار نیز باشند.
– در دانشگاه‌ها، ما به دنبال افرادی می‌گشتیم که با علم و اخلاق خود بتوانند خدمت کنند و در امتحانات نهایی، نفرات اول و دوم کشوری بودند. این رویکرد بر مبنای انتخاب شایستگان و با هدف استفاده از ظرفیت‌های افراد با مهارت و دلسوزی بود، نه کسانی که فاقد تخصص و مهارت بودند.
– امیدوارم در آینده نیز افرادی را پیدا کنیم که بتوانند با اخلاق خوش، در مسوولیت‌های مختلف کشور خدمت کنند. به ویژه در ادارات، بنگاه‌ها و شهرداری‌ها، افراد باید با مردم با مهربانی و احترام برخورد کنند.
– وظیفه ما این است که خدمتگزار مردم باشیم، نه اینکه تنها به فرمان دادن و حکم کردن بپردازیم.
– باید دقت کنیم که تنها افرادی که صلاحیت و شایستگی دارند به مسوولیت‌ها گمارده شوند.
دکتر مسعود پزشکیان صبح روز پنجشنبه ۲۹ آبان ۱۴۰۴، در نشست با فعالان سیاسی قزوین بیان کرد:
– کسی شایسته مسوولیت است که تجربه و مهارت و علم بیشتری داشته باشد.
– یکی از گرفتاری‌های اساسی این بوده که کار را به اهل‌ش نسپرده‌ایم بلکه به جناح‌ها و دسته‌ها داده‌ایم.
– آنکه با انصاف نگاه کند، درمی‌یابد بسیاری از مشکلات امروز زاییده همان تصمیم‌هایی است که بر پایه تعلقات سیاسی گرفته شده‌اند نه شایستگی.
– این جلسات برای یافتن مقصر نیست، برای یافتن مشکل است.
– آنکه اهل درمان است، می‌داند انسان جایزالخطاست؛ اشتباه می‌کند اما میان آنکه از روی عمد خطا می‌کند و آنکه ناآگاهانه دچار اشتباه می‌شود، تفاوت وجود دارد.
– در پزشکی کسی را به سبب خطا از طبابت محروم نمی‌کنند بلکه یادآور می‌شوند اشتباهی رخ داده تا دوباره تکرار نشود. آنکه می‌خواهد یاد بگیرد، باید بماند و اصلاح کند، نه اینکه کنار گذاشته شود.
– در مدیریت، برخلاف پزشکی، بیشتر دنبال مقصر می‌گردیم تا دنبال مشکل.
– هر بار کسی را برمی‌داریم و دیگری را می‌گذاریم اما مساله پابرجاست چون عیب در ساختار اصلاح نشده است.
– ۴۷سال است که تغییر چهره‌ها، مشکل را حل نکرده و هر بار فقط نام‌ها عوض شده‌اند.
– اگر ایراد ریشه برطرف نشود، با تغییر اشخاص نیز همان عارضه بازمی‌گردد چون بیماری در مدیریت ما، تغییر آدم‌هاست نه اصلاح مسیر.
– ساختار بزرگ دولتی و استخدام‌‌های بی‌قاعده سبب تورم و کسری بودجه شده است.
– مجلس بودجه‌ای را تصویب می‌کند که اصلا منابع آن وجود ندارد، سپس در برابر مردم گلایه می‌کند که دولت اجرا نکرده در حالی‌که پولی برای اجرا نبوده است.
– پروژه‌هایی که بدون پشتوانه مالی کلنگ زده شده‌اند، اکنون بر خاک مانده‌اند و ضرر آن را ملت می‌پردازد. من در مجلس مقصر بودم، در دانشگاه مقصر بودم و امروز در مقام ریاست‌جمهوری نیز مسوولم.
– آنکه مسوولیت می‌پذیرد باید از تکرار خطا جلوگیری کند.
– در مدیریت نیز باید نشست و بررسی کرد چرا تصمیمی نتیجه نداده تا دوباره تکرار نشود.
– راه چاره در دعوا نیست. باید بیاییم بنشینیم و بدون ملامت، مشکلات را حل کنیم. هرکس مقصر است، بگوید و کنار برود تا کار درست پیش رود. اگر کسی بتواند مشکلی را حل کند، دستش را می‌بوسیم اما باید عمل دید نه ادعا.
– آنکه کنار گود نشسته و ایراد می‌گیرد، باید بپرسد چرا خودش تا امروز کاری نکرده است.
– همه حوزه‌ها از آب و برق تا محیط‌زیست گرفتارند چون فقط محکوم کرده‌ایم نه حل مشکل. باید مانند دو برادر با هم بنشینیم، اشتباه‌ها را تکرار نکنیم و با هم کار کنیم تا کشور ساخته شود.
– اگر دست‌به‌دست هم بدهیم هیچ قدرتی نمی‌تواند ما را از پا بیندازد. من کامل نیستم، نقص دارم اما تلاش می‌کنم تا جایی که می‌توانم در خدمت مردم باشم، چون ایمان دارم اگر باهم کار کنیم و به باور و اعتقادمان پایبند بمانیم، هیچ مانعی نیست که نتوانیم از آن عبور کنیم.
