30 - 05 - 2020
۵۰ هزار دستگاه در ناوگان باری جادهای فاقد عملکرد هستند
روزانه ۱۰۰ هزار بارنامه در کشور صادر میشود که ۵۰ هزار دستگاه در ناوگان باری کشور فاقد عملکرد هستند لذا فارغ از اینکه بار به ریل منتقل شود یا نشود، حملونقل جادهای دچار مشکل است که به طور قطع باید در این زمینه فکری شود. غلامحسین دغاغله، مدیرکل دفتر حملونقل کالای سازمان راهداری و حملونقل جادهای در زمینه روشهای قابل اجرا برای ایجاد همگرایی بین جاده و ریل با هدف ایجاد ارزش افزوده و ارتقای بهرهوری اظهار داشت: حملونقل جادهای برای صاحب کالا نسبت به حملونقل ریلی دارای مزیتهایی است که سهم جاده در حملونقل به ۹۰ درصد رسیده است که البته با اصلاح برخی موارد از سوی سیاستگذاران و البته ایجاد تعادل بین عرضه و تقاضا همراه با در نظر گرفتن تبعات اجتماعی و اقتصادی قابلیت اصلاح میتواند تناسب حمل کالا در کشور بین جاده و ریل را فراهم کرد.
وی افزود: روزانه ۱۰۰ هزار بارنامه در کشور صادر میشود که ۵۰ هزار دستگاه در ناوگان باری کشور فاقد عملکرد هستند که این نشاندهنده این است که فارغ از اینکه بار به ریل منتقل شود یا نشود حملونقل جادهای دچار مشکل است که به طور قطع باید در این زمینه فکری شود. مدیرکل دفتر حملونقل کالای سازمان راهداری و حملونقل جادهای خاطرنشان کرد: در سال گذشته ماهانه ۲۸ میلیون تن بار با بارنامه جابهجا شد و آمارهای سامانههای WIM و سایر سامانهها حاکی از آن است که در سال گذشته بیش از ۴۸۰ میلیون تن بار در کشور جابهجا شده است؛ یعنی حتی در صورت انتقال بار مورد نیاز راهآهن، تاثیر چندانی در وضعیت حملونقل جادهای نخواهد داشت.
وی تصریح کرد: مشکلات این بخش شامل معیشت رانندگان و عرضه مازاد ناوگان و سرمایههای سرگردان در کشور است که بلااستفاده مانده است. دغاغله یادآور شد: حمل بارهای ریلپسند و حمل مواد خطرناک با ریل نیازمند برنامهریزی است. مدیرکل دفتر حملونقل کالای سازمان راهداری و حملونقل جادهای خاطرنشان کرد: علیرغم فراهم بودن تمام شرایط برای حمل ریلی، صاحبان کالا حاضر به حمل بار با ریل نیستند.
در ادامه خسرو سرایی در خصوص موضوع بخش دوم میزگرد بیان داشت: اقتضائات اقتصادی امروز برخلاف روند ایدئال لجستیک حرکت میکند. در واقع صاحب کالا دغدغهای برای رساندن بار خود بهموقع ندارد، زیرا شرایط بازار کشور رقابتی نیست.
وی با بیان اینکه «مباحث حملونقلی تابع تجارت بینالمللی و داخلی است» گفت: در ایران حملونقل ترکیبی بهندرت استفاده میشود بهطوریکه برای مسافتهای طولانی اگر کامیونی بار خود را به مقصد رسانده در برگشت با ریل به مبدا برگردد و یا کامیون با بار خود سوار کشتیهای رو-رو میشود و از طرفی در حملونقل چندوجهی متاسفانه هزینهها افزایش مییابد. محمد سیاوشی در پاسخ به این سوال که چرا شرکتهای حملونقل ترکیبی و چندوجهی در کشور قدرت پیدا نمیکنند گفت: مهمترین عامل موفق نبودن این شرکتها اساسا هزینه تخلیه و بارگیری از مدی به مد دیگر بالاست و علت موفقیت حملونقل جادهای خدمات درب به درب محسوب میشود.
وی افزود: یکی از مشکلات حمل کالا با راهآهن، هزینه و اتلاف زمان در تخلیه و بارگیری است، مگر اینکه حمل ریلی از مبدأ تا مقصد باشد. فقط با ارائه تسهیلات و در نظر گرفتن تمهیدات ویژه میتوان حملونقل ریلی را نسبت به جاده توجیهپذیر کرد. این فعال حوزه حملونقل خاطرنشان کرد: هزینههای ریلی شامل حق دسترسی، حق مالکانه و حق کشش است که جاده فقط از یک نرخ مشخص توافقی برخوردار است. لذا در تعرفهها حملونقل ترکیبی باید هزینههای تخلیه و بارگیری مورد توجه قرار گیرد. مهدی صفریمقدم نیز در این زمینه بیان داشت: باید به این نکته توجه داشت که شرکتهای حملونقل چندوجهی و ایجاد مراکز لجستیک مانند دو بال لازم و ملزوم یکدیگر هستند. وقتی مراکز لجستیکی نداریم فعالیت شرکتهای چندوجهی معنا پیدا نمیکند.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد