6 - 06 - 2022
یادبود مرد مهربان مطبوعات
احمد مسجدجامعی*
قدیمیترین مدیر فرهنگی- رسانهای کشور حجتالاسلام سیدمحمود دعایی درگذشت. او از پیشگامان نهضت امامخمینی بود و از آغاز کار با ایشان همراه و همپیمان شد و تا پایان عمر بر این عهد استوار ماند. پایداری او در این راه چه در زمان زندگی مرحوم امام و چه پس از آن همواره پیدا بود.
در کمتر محفل و مجلسی بود که او سخن بگوید و با بیانی شیرین یادی از امام نکند و نکته یا خاطرهای نگوید.
روحیه خضوع در او بارز بود و ندیدم در صف اول مجلس نشسته باشد. با اهل فرهنگ و هنر بسی مهربان بود و در حیات و ممات از همراهی آنها کناره نمیگرفت. در روزنامه وزین اطلاعات جایی برای گروههای گوناگون وجود داشت و نوشتهها و گفتهها و بزرگداشتها و یادداشتهای آنها چاپ میشد چراکه او وجه فرهنگی انقلاب را نمایندگی میکرد و جایگاه فرهنگیاش بارزتر از وجوه دیگرش بود. ایشان در بین عموم اصحاب فرهنگ و هنر رسانه به کرامت و رحمت و بزرگمنشی شناخته میشد.
استواریاش در مواضع سیاسی ناشی از نوعی شجاعت همراه با متانت و آرامش بود. نه با بادها از جا میجنبید و نه در ابراز مواضعش فریادهای بلند میکشید؛ حتی در شرایط دشوار به شخصیتهایی که از قدرت کنار گذاشته میشدند بیاعتنایی و در حق آنها کوتاهی نمیکرد. او چندین دوره نماینده مردم پایتخت در مجلس شورای اسلامی شد که نشان از اعتماد عمومی به مشی و منش ایشان بوده است. حتی مخالفان هم در حق او بد نمیگفتند. خود او هم به شیوهای زیست و رفتار میکرد که یاد و خاطره امام را مخدوش نکند.
منزل مسکونی او در برجها و ویلاهای آنچنانی نبود. یک نیمه شعبان با گروه تهرانگردی به خانه ایشان رفتیم. آنچنان ساده و صمیمی برخورد کرد که خاطرهای ماندگار در ذهن حاضران به جا گذاشت. از اتفاق گروهی از همسایگان و اهل محل که از آمد و شد ما باخبر شدند نیز به دیدار آمدند و حدود سی نفر در اتاقهای خانه دو طبقه او تقسیم شدیم و صبحانه خوردیم. مرحوم دعایی در پایان جدی و صمیمانه از همه مهمانان خوانده و ناخوانده دعوت کرد که در هر نیمه شعبان در همین جا میزبان ما باشد. ایشان در روز ۱۵ خرداد درگذشت. این شاید ناشی از صفای باطن و پیوستگی روحی و معنوی او و مرادش حضرت امام(ره) باشد. خدایش رحمت کند.
* وزیر پیشین فرهنگ و ارشاد اسلامی
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد