15 - 03 - 2021
گنه کرد در بلخ آهنگری… زدند گردن کارفرمایان
محمدصادق جنانصفت
یکی از سختترین کارها برای روزنامهنگاران اقتصادی در همه کشورهای جهان از جمله ایران در داستان مزد نشان دادن بدبختیهای کارفرمایان ایرانی به ویژه کارفرمایان دهها هزار بنگاه کوچک و متوسط و نیز بنگاههای بخش خصوصی است.
در صورتی که چنین اتفاقی بیفتد باید خود را آماده کنید تا از سوی هواداران راستین و دروغین و کاسبان سیاسی که چشمها را بسته و دهان را باز و قلم را روی کاغذ یا انگشتان را روی کیبورد رها کرده سونامی ناسزایی را روانه میکنند. هیچ آدم دلسوز و منصفی نیست که در این روزها و سالها میزان بدبختی و ناراحتی حقوقبگیران و مزدبگیران را نبیند و بخواهد چشم روی این واقعیت ببندد که آنها در بدترین دوره اقتصاد کشور با رنج و زحمت حداقلها را برای خود و خانواده فراهم میکنند. اما آیا کارفرمایان ایرانی در پدیدار شدن این وضعیت نقش اصلی را دارند؟ واقعیت این است که سهم دولت و سیاستهای اقتصادی که راه را بر اوج گرفتن تورم هموار کرده زندگی را بر همه ایرانیان اعم از کارگران، کشاورزان، آموزگاران و کارمندان سخت کرده است. نهاد دولت در ایران در دهههایی که فوران درآمدهای نفتی بود به امید اینکه همیشه این درآمد وجود دارد به همه گروههای اقتصادی، اجتماعی یارانههای جورواجور میداد و هرگز به این فکر نمیکرد که روزی شاید برسد که این درآمد از هزینهها عقب بیفتد و نتوان آن را به شکل عادی به تعادل رساند. کسری بودجههای مزمن که عمری به ازای ۵۰ سال دارند با خود تورمهای دورقمی آورده و حالا دولت فعلی نیز با این مصیبت به سر میبرد. به این ترتیب شده است که مارپیچ تورم- مزد در ایران در ایران شکل و ماهیت پیدا کرده و این دور خبیث ادامه دارد. در حالی که نرخ تورم وعده دادهشده برای امسال ۲۲ درصد بود اما در عمل به دو برابر آن خواهیم رسید.
برای عبور از این وضعیت و افزایش رفاه مادی کارگران به جای اینکه به کارفرمایان فشار آورند و در این مارپیچ به سوی بیانتها پیش برویم باید کار را از سرچشمه درست کرد و سرچشمه نیز همان مهار تورم است. البته کارفرمایان ایرانی به ویژه آنهایی که برای کسبوکار خود اصالت قائل هستند نیک میدانند در صورت تهیدستتر شدن جامعه بزرگ مزدبگیران ممکن است رخدادهای ناشناس و عجیبی پیش آید که کل موجودیت آنها را با تهدید جدی مواجه کند. صرفهجویی و افزایش بهرهوری در سایر منابع تولید و رسیدگی به مزدها و حقوقها در این شرایط وانفسای اقتصاد یک رفتار حرفهای- انسانی و بر پایه دوراندیشی و آیندهنگری خواهد بود.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد