گندم وارداتی ارزانتر است
یکم- داستان اقتصاد گندم در ایران به مرور به یک معضل تبدیل شده و پیامدهای گسترده آن به سفره شهروندان کشیده شده است؟ این داستان چیست؟ واقعیت این است که در همان سال‌های نخست پس از پیروزی انقلاب اسلامی خودکفایی در تولید گندم به آرامی برای جمهوری اسلامی ایران حیثیتی شد. یعنی چه که حیثیتی شد؟ یعنی اینکه نهادهای دولتی الزام کرده‌اند که تولید گندم در داخل کشور باید به اندازه مصرف باشد و گندم وارداتی وارد سفره مردم نشود.
دوم- خب برای اینکه این آرمان به عمل در آید چه تصمیم‌هایی گرفته شده است؟ یکی از تصمیم‌ها این بوده و هست که قیمت خرید تضمینی گندم از کشاورزان از سوی دولت در سطحی تعیین شود که برای تولید‌کنندگان صرفه اقتصادی داشته باشد و دهقانان زمین‌های زراعتی خود را به کشت کالاهای دیگر اختصاص ندهند.
سوم- آیا این سیاست و دیگر سیاست‌های حمایتی از خودکفایی گندم جواب داده است؟ در برخی سال‌ها چنین شده اما در بیشتر سال‌ها به هر حال بخشی از گندم وارد شده است. پس به این ترتیب واردات گندم به تولید داخلی آسیب زده است؟ برخی باور دارند که به هر دلیل باید واردات گندم حتی اگر به منفعت کشور باشد متوقف شود.
چهارم- مگر واردات گندم ارزانتر از قیمت تمام‌شده داخلی است؟ بله یک کارشناس دست‌اندرکار واردات غلات با اشاره به یارانه سنگین گندم گفته است: در حال حاضر
۲۰۰ تا ۲۵۰هزار میلیارد تومان یارانه در حوزه گندم پرداخت می‌شود. این در حالی است که اگر دولت سیاست‌های استراتژیک خود را کنار بگذارد، می‌تواند با نصف این هزینه هم گندم کشور را از نظر کمی و با کیفیت بهتر تامین کند. در بازار جهانی، قیمت گندم در مزرعه تقریبا نصف بهایی است که ما امروز در داخل پرداخت می‌کنیم.
پنجم- شاید خارجی‌ها به ایران گندم نفروشند؟ اینطور نیست و واردات موادغذایی و دارو برای ایران محدودیت تحریمی ندارد. باید داستان گندم حل شود.
