25 - 03 - 2020
کودتای سیاسی در ایران سال ۴۸۷ میلادی
با اینکه ارتش ایران به فرماندهی سپهبد «زَرمِهر» هِپتالها را در فرارود (آسیای میانه) شکستی سخت داده بود، بزرگان کشور در یک نشست محرمانه در ۱۷ نوامبر سال ۴۸۷ میلادی تصمیم گرفتند که بلاش، شاه ساسانی وقت را برکنار و قباد (گواد = گوات) را بر جای او بنشانند و این تصمیم (کودتا)، بدون خونریزی عملی شد.
بزرگان ایران از مسامحه بلاش در قبال خزرهای مهاجر به مناطق شمالی دریای مازندران که ستیزهجویی میکردند خسته شده بودند. قباد پسر پیروز (شاه اسبق، شاه پیش از بلاش) پس از انتخاب شدن به شاهی، برای نشان دادن شایستگی خود و اینکه بزرگان کشور در انتخاب او اشتباه نکرده بودند شخصا با سپاهی گران به جنگ خزرها رفت و این قوم را شکستی سخت داد به گونهای که بیشتر آنان آواره اروپا شدند و سران ایشان به دین یهود گرویدند. «خزر» در لغت به معنای «آواره» است. اینان که اینک عمدتا در بلغارستان و بالکان زندگی میکنند از اویغورستان به سمت غرب به حرکت درآمده و در کنار رود وُلگا (روسیه) سه شهر برای خود ساخته بودند.
با وجود اخراج خزرها از اطراف دریای مازندران، روسها از اواخر قرن هجدهم و با هدف بلعیدن قفقاز و دستاندازی به نقاطی در گیلان و مازندران تلاش کردند که این دریا، بحر خزر خوانده شود. حال آنکه از عهد باستان، جهانیان آن را «کسپیان سی» میگویند؛ همان نامی که مورخان یونان باستان به دلیل سکونت قوم ایرانی کسپیان (گیلانی- قزوینی) بر آن نهادهاند. در قرون وسطی، مورخان ایرانی و عرب آن را دریای قزوین مینوشتند. در دوران سلطنت پهلویها تاکید شده بود که دریای مازندران نوشته شود.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد