کشف سنگنوشته باستانی در مرودشت

جهانصنعت- یک پژوهشگر از کشف کوچکترین سنگنوشته باستانی با قدمت۱۶۰۰ساله در استان فارس خبر داد که گفته میشود در «اواخر دوره ساسانی» بر دیواره صخرههای دشت مرودشت به نگارش در آمده است.
ابوالحسن اتابکی گفت: این سنگنوشته شگفتانگیز یکی از شاهکارهای هنر ناب ایرانی در دوره ساسانی است که در ابعاد بسیار کوچک۴×۷ سانتیمتر(به اندازه تقریبی یک قوطی کبریت) ترسیم و با ابزاری به قطر۵/. میلیمتر(۲۵گیج) نگاشته شده است.
وی افزود: بیشک کشف چنین آثار ارزشمندی در حوزه میراث فرهنگی میتواند به نماد هویتی یک کشور تبدیل شود و زمینه جذب گردشگر را در آینده فراهم آورد اما در حال حاضر با وجود ضعف ساختاری و مدیریتی که به ویژه در اداره میراث فرهنگی استان فارس وجود دارد، این موضوع تنها یک آرزوی دستنیافتنی است.
نجمه ابراهیمی، دیگر پژوهشگر تاریخی نیز در خصوص این سنگنوشته گفت: این کتیبه در ۹سطر به خط پهلوی کتابی و فارسی میانه به کتابت در آمده که دو سطر نخست آن بهوسیله رسوبات صخرهای پوشیده شده است.
وی افزود: این سنگنوشته که به وسیله یکی از اهالی شهر استخر به نگارش در آمده، شامل یک «متن دینی» با محتوای اعمال نیک(کرفه) و گناه(winah) و همچنین ویژگیهای کرفه بزرگ در مذهب دوره ساسانی است که از سوی دکتر اتابکی مورد خوانش و مطالعه قرار گرفته و نتایج آن به زودی در نشریات علمی به چاپ خواهد رسید.
ابراهیمی گفت: سنجش کرفه(ثواب) و گناه به دلیل باور به دنیای پس از مرگ و جاودانگی روان، همواره در طول دوره ساسانی و در سنگنوشتهها و متون مذهبی پس از آن مورد توجه قرار گرفته است. از اینرو در سنگنوشتههای «کرتیر»، موبد اوایل دوره ساسانی و کتابهای دینی زرتشتی چون «بندهش»، «وندیداد»، «ارداویراف نامه» و بسیاری از متون دیگر به تفسیر درباره این موضوع سخن روا داشته شده و برآیند آن چنین است که روان پارسایان و پرهیزکاران دارای کرفه(اعمال نیک) در بهشت پاداش مییابند و روان گناهکاران در دوزخ برای پاک شدن گناهشان، پادفره(کیفر) میبینند.