19 - 09 - 2022
کاهش نرخ بیکاری از ۱۳/۵ به ۱۰/۴ درصد
گروه صنعت- عملکرد ۱۰ ماهه دولت دهم بیانگر ایجاد ۷۱۸ هزار اشتغال خالص در سال ۹۲ است. آمار دولت یازدهم حکایت از کاهش نرخ بیکاری از رقم ۱۳/۵۳ درصد دولت دوم احمدینژاد به رقم ۱۰/۴ درصد در سال ۹۲ دارد که این مساله نشان از کم شدن این شاخص است.
براین اساس گزارش معاونت برنامهریزی و نظارت راهبردی رییسجمهور از وضعیت اشتغال کشور در سالهای اخیر نشان میدهد که آمارها بیانگر این واقعیت هستند که در بازه سالهای ۱۳۹۱ و شش ماهه اول سال ۱۳۹۲ نرخ بیکاری و تعداد بیکاران در وضعیت مناسبی قرار نداشته است.
در این گزارش آمده که این مشکل در مورد جوانان و بهویژه جوانان تحصیلکرده حادتر بوده و زمینه خروج متقاضیان کار از بازار را فراهم آورده است بنابراین در آینده نهچندان دور با خیل عظیمی از بیکاران تحصیلکرده مواجه هستیم که بهدنبال شغل آبرومند هستند.
همچنین نرخ بیکاری در سال ۱۳۹۱ به ۱۲/۱ درصد، نرخ بیکاری جوانان ۱۵ تا ۲۹ سال ۲۴/۵ به درصد و تعداد بیکاران در این سال به ۲۸۴۸ هزار نفر رسید.
اما با توجه به بررسیهای آماری مرکز آمار در مقایسه سالهای ۹۲ با سال ۹۱ یعنی در جابهجایی دولت آمارها به گونهای دیگر تغییر
کرده است.
بر این اساس نرخ مشارکت اقتصادی از ۳۷/۴ به ۳۷/۶ در سال ۹۲ افزایش یافته که نشاندهنده اقبال بیشتر مردم برای حضور در بازار کار است.
همچنین تعداد شاغلان از ۲۰ میلیون و ۶۲۸ هزار نفر به ۲۱ میلیون و۳۴۶ هزار نفر در سال ۹۲ افزایش یافته و تعداد بیکاران نیز از دو میلیون و ۸۴۸ هزار به دو میلیون و ۴۸۸ هزار نفر کاهش یافته است.
خالص اشتغال جدید در سال ۹۲ به ۷۱۸ هزار نفر رسید
بر این اساس خالص اشتغال جدید در سال ۹۲ به ۷۱۸ هزار نفر رسیده است که با توجه به وضعیت جمعیت فعال و اشتغال ایجاد شده نرخ بیکاری از ۱۲/۱ به ۱۰/۴ درصد در سال ۹۲ کاهش یافته و نرخ بیکاری جوانان ۱۵ تا ۲۹ سال نیز از ۲۴/۵ درصد به ۲۱/۱ درصد در سال ۹۲ رسیده است.
مشکل عمده زمانی مشخص میشود که نرخ بیکاری جوانان ۱۵ تا ۲۹ ساله که جمعیت فعال به حساب میآیند، بیش از دوبرابر نرخ بیکاری کل است. به این ترتیب براساس آمارهای جهانی، ایران در نرخ بیکاری جمعیت فعال، رتبه ۱۴۴ ام جهان را دارد. همچنین استانهای مرزی هم همین وضعیت دارند و نسبت بیکاری در این استانها، بیشتر از بیکاری در مراکز است.
البته در برابر دولت قبلی که مدعی بود میلیونها شغل ایجاد کرده و در عمل شغلهای ایجاد شده حتی به صدهزار تا هم نمیرسید دولت جدید، بیکاری را بحران و از دغدغههای اصلی دولت بیان میکند. اما باز هم یک پای قضیه بیکاری میلنگد. در دولت قبل جنجالهای ارایه آمار بیکاری بر سر تغییر مفهوم شاغل بود. در دولت نهم و دهم برای کمتر نشان دادن آمار بیکاری، مرکز آمار، تعریف شاغل را به «تمام افراد ۱۰ ساله و بیشتر که در طول هفته مرجع، طبق تعریف کار، حداقل یک ساعت کار کرده و یا بنا به دلایلی به طور موقت کارشان را ترک کرده باشند» تغییر داد. این در حالی است که تا سالهای ۱۳۸۳ هر شخصی که دو روز در هفته مرجع را کار میکرد شاغل محسوب میشد. این جنجالهای در آن زمان، سرو صدای زیادی به پا کرد که دولت با این کار، آمار غلط ارایه میکند. حالا که زمان دولت احمدی نژاد تمام شده، دولت یازدهم هم شاغل را با یک ساعت کار در هفته تعریف میکند. به این ترتیب، باز هم آمارها دقیق نیست و میتوان به آنها شک داشت. زمانی که مسوولان میگویند بیکاری به مرحله بحران رسیده است، باید قبول کرد که با آمارهایی که میزانی کمتر از واقعیت را نشان میدهند، بحران خیلی وقت است در کشور زندگی میکند. به عبارتی به قول کارشناسان، آماری که دولت ارایه میدهد، چهره خوشبینانه ماجراست.
البته به گفته آنها، مشکل اصلی حتی کمتر نشان دادن میزان بیکاری نیست. مساله اینجاست که شکلهای مختلف بیکاری، از جمله بیکاری پنهان، ناقص و شغلهای کاذب بررسی نمیشوند و کسی هم به آنها توجه نمی کند. تنها آماری که مرکز آمار هرسال گزارش میکند، بیکاری مطلق است. در حالی که اشتغالهای ناقص و کاذب هستند که
مشکل زا میشوند.
حسین راغفر، استاد دانشگاه الزهرا (س) میگوید: «باید آمارهای اشتغال ناقص و کاذب هم بیان شود تا اوج ماجرا مشخص شود. چرا که اگر بخواهیم آنها را هم در نرخ بیکاری لحاظ کنیم، بیکاری کشور بالای ۳۰ درصد خواهد شد، نه ۱۰ درصدی که اعلام میشود.»
البته مساله اشتغال فقط به نرخ بیکاری محدود نمیشود. باید کیفیت اشتغال و جوانب مختلف آن را هم بررسی کرد. مساله احساس رضایتی که از شغل حاصل میگردد و هویتی که از اشتغال به وجود میآید در ارزیابیهای وضعیت اشتغال در کشور جایی ندارد و کمتر به آن پرداخته میشود.اگر دولت پاسخی به مشکل بیکاری کشور و جمعیتی که وارد بازار کار میشود، بدهد باید در سال عملا بالای یک و میلیون فرصت شغلی خلق کند.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد