12 - 01 - 2021
چشمانداز بهرهبرداری از مخازن نفتی
اگر سناریوهای بلندمدتی مانند تولید ۸ میلیونی در روز که در سالهای اخیر به عنوان برنامه آینده صنعت نفت ایران مطرح میشود، قرار است واقعا جامه عمل بپوشد و تنها طرح و برنامه روی کاغذ نیست، قطعا ازدیاد برداشت یک ضرورت است و این مهم نیازمند دانش، تکنولوژی و سرمایه است.
دانش تئوری روشهای ازدیاد برداشت قطعا در دانشگاههای ایران وجود دارد اما چون الزام و ضرورتی برای دریافت نتیجه صنعتی در هزینههای دانشگاهی و پژوهشی وجود ندارد، تاکنون نتیجه درخشانی از همکاری صنعت و دانشگاه حاصل نشده است. تکنولوژی اگر پای لنگ دانش حل شود قابل انتقال است. تنها میماند سرمایه مورد نیاز که از دو راه مورد تامین است؛ اول استفاده از روشهای مشارکت تولید، چه خارجی و چه داخلی و دوم افزایش سهم نفت از درآمد خودش و این به این مفهوم است که بخشهای دیگری که نان در خون نفت میزنند و ارتزاق میکنند، باید اندکی سفره خود را کوچکتر کنند تا پول نفت بیشتر هزینه ضروریات خودش شود.
همچنین توجه بیشتر به محیطزیست و جلوگیری از آسیب رسیدن به آن در ازدیاد برداشت یک اصل غیرقابل چشمپوشی است و باید این نکته را گوشزد کرد که اهمالی که تاکنون و در روشهای تولید طبیعی از مخازن نفتی همواره سرلوحه صنایع نفت بوده است، در روشهای ازدیاد برداشتی که ممکن است آلایندههای بیشتری روی دست تولید بگذارد، نمیتواند ادامه یابد.
با توجه به اینکه وزارت نفت اقدام به امضای قراردادهای ازدیاد برداشت با شرکتهای داخلی کرده است، چنانچه عزم راسخی برای به سرانجام رساندن این قراردادها وجود داشته باشد، میتواند گرهگشای بخشی از مشکلات فعلی تولید نفت ایران شود و میزان تولید را به سطح قابل توجهی افزایش یابد.
* کارشناس حوزه انرژی
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد