پشت پرده گرسنگی و نسل‌کشی در غزه
عبدالرضا فرجی‌راد، استاد ژئوپلیتیک دانشگاه
در حالی که افکار عمومی بین‌المللی به شدت تحت تاثیر رنج و گرسنگی مردم غزه قرار دارد، واقعیت مطلب این است که ایالات‌متحده و رژیم صهیونیستی سیاستی را دنبال می‌کنند که به واسطه نسل‌کشی و ایجاد گرسنگی عامدانه علیه مردم، ساکنان غزه را وادار به ترک این منطقه کنند. این موضوع از ابتدای هفتم اکتبر و شروع جنگ غزه نیز بارها توسط رژیم صهیونیستی مطرح شده که قصد ندارند دوباره غزه را در اختیار فلسطینیان قرار دهند.
در این میان روی کار آمدن دوباره ترامپ نیز دست اسرائیلی‌ها را در اجرای این سیاست بازتر کرد زیرا هرچند بایدن به دنبال از بین رفتن حماس بود اما دولت قبلی آمریکا در نظر داشت اداره غزه در فضای پساجنگ در اختیار اعراب، سازمان‌های بین‌المللی یا حتی تشکیلات خودگردان فلسطینی باشد ولی از زمان روی کار آمدن ترامپ،
همانطور که وی به صراحت اعلام کرده، نگاه و سیاست ویژه آمریکا در همراستایی با رژیم صهیونیستی، خالی کردن نوار غزه از ساکنان فلسطینی آن است بنابراین در حالی که افکار عمومی بین‌المللی به شدت روی این قضیه حساسیت نشان می‌دهد اما می‌بینیم که رژیم صهیونیستی با حمایت دولت ترامپ، سیاست نسل‌کشی و گرسنگی عامدانه را با شدت دنبال می‌کند.
البته طی روزهای اخیر شاهد بودیم در حالی که در طول یک قرن اخیر چنین کشتار و رنجی به مردم یک منطقه تحمیل نشده و افکار عمومی در آمریکا و اروپا نیز به شدت نسبت به گرسنگی و نسل‌کشی در غزه حساسیت نشان می‌دهند، اسرائیلی‌ها ناچار شده‌اند با ارسال برخی کمک‌ها از طریق هوا به مردم غزه موافقت کنند تا اوضاع برای تل‌آویو از این بدتر نشود. همزمان رژیم صهیونیستی در راستای اجازه دادن به کمک‌های هوایی یک برنامه دیگر را نیز دنبال می‌کند؛ اینکه به واسطه گرسنگی و سوءتغذیه حاد، در محل توزیع کمک‌ها مردم تجمع می‌کنند و همزمان ارتش رژیم صهیونیستی با شلیک و کشتار به تجمع انسانی به دنبال کاهش جمعیت در نوار غزه است.
از سوی دیگر این سوال مطرح می‌شود که اکنون علاوه‌بر جامعه جهانی، اروپایی‌ها نیز نسبت به وضعیت مردم غزه بسیار نگاهی انتقادی پیدا کرده و بر لزوم پایان جنگ و کشتار تاکید دارند اما نکته مهم این است که اروپا توان و جرات مقابله همزمان با آمریکا و رژیم صهیونیستی را ندارد. یعنی اگر موضع قاطع برخی کشورها مانند ایرلند یا نروژ را در نظر نگیریم، شاهد هستیم که قدرت‌های اروپایی مانند آلمان به صورت تمام و کمال از رژیم صهیونیستی حمایت می‌کنند و همین دو‌دستگی باعث بروز اختلاف میان اروپایی‌ها در جهت پایان دادن به فاجعه غزه شده است. بنابراین امروز به نظر می‌رسد که با رسیدن کمک‌های محدود غذایی به غزه، رژیم صهیونیستی فضای کوچکی را ایجاد کرده که فعلا فشارها کاهش یابد و بعد دوباره در موقعیت مناسب، سیاست کشتار و فشار حداکثری علیه مردم غزه را ادامه دهد چرا که همانطور که عنوان شد، دولت ترامپ در همسویی کامل با رژیم صهیونیستی به دنبال تخلیه نوار غزه از فلسطینیان است و تا زمانی که دولت فعلی آمریکا و همچنین راستگراها در اسرائیل سرکار باشند، چنین سیاستی در قبال نوار غزه اجرایی خواهد شد.
در خصوص اینکه تلاش‌ها برای آتش بس چرا به نتیجه نمی‌رسد نیز باید به این نکته توجه داشت که بهانه آمریکا و رژیم صهیونیستی برای پایان دادن به جنگ، آزادسازی کامل گروگان‌هاست. در نتیجه حماس که از سیاست تخلیه غزه اطلاع دارد به طور طبیعی میخواهد از چنین کارتی برای پایان واقعی جنگ استفاده کند. در واقع وقتی که جنگ تمام شود، سیاست فعلی آمریکا و رژیم صهیونیستی در قبال غزه نیز موضوعیتی نخواهد داشت به همین دلیل هم مذاکرات برای آتش‌بس به نتیجه نمی‌رسد و حتی شاهد هستیم که پارلمان رژیم صهیونیستی اخیرا پیش‌نویسی را تصویب کرده که در آن الحاق کامل کرانه باختری به سرزمین‌های اشغالی در دستور کار قرار دارد بنابراین سیاست فعلی اسرائیلی‌ها با حمایت آمریکا، تخلیه غزه و الحاق کرانه باختری است تا در راستای آن موضوع تشکیل کشور مستقل فلسطینی عملا قابلیت اجرایی نداشته باشد.
البته به نظر نمی‌رسد این سیاست سرانجامی داشته باشد زیرا اولا ۷ تا ۸میلیون فلسطینی در این مناطق زندگی می‌کنند و همزمان با فشار افکار عمومی بین‌المللی، همیشه شخصی به نام ترامپ بر سرکار نیست تا رژیم صهیونیستی بتواند هر اقدامی را که میخواهد به راحتی انجام دهد بنابراین موضوع فلسطین ادامه خواهد داشت.
