پرسش درباره چشم‌انداز جنگ
شهروندان یک دل و هم مسیر بی‌چون و چرا باید قبول کنیم ایرانیان در تاریخ معاصر چنین روزهای دشواری را هرگز ندیده بودند. در جنگ هشت ساله ایران و عراق نیز رژیم مستبد عراق نتوانست پایتخت ایران را مثل این روزها با تنگنا روبه‌رو سازد.
مردم ایران اکنون شاهد جنگی هستند که در آن نقش و سهم قابل اعتنایی ندارند. رهبران نظامی ایران در برابر راهبرد اسرائیل برای جنگ با جمهوری اسلامی موشکباران قلب شهرهای اسرائیلی و نیز برخی نهادهای اطلاعات و امنیت آن کشور را در دستور کار دارند.
پرسش ایرانیان در این روزها درباره چشم‌انداز جنگی است که هر روز بر ابعاد آن افزوده می‌شود. مدیران نباید تصور کنند مردم در بی‌خبری قرار می‌گیرند و از رسانه‌های در اختیار برای هر گروه و جامعه‌ای استفاده نخواهند کرد. تجربه نشان می‌دهد ایرانیان همانند دیگر مردم جهان برای آینده خود نقشه می‌کشند و خردجمعی آنها فرمان می‌دهد که یک دل و یک مسیر برای نگهداری از سرزمین و دارایی‌های خود رفتار خواهند کرد. نهاد دولت به مثابه مسوول اجرایی کشور باید با شهروندان مطابق با نیازها و خواسته‌هایشان سخن گوید.
انتظار مردم از رییس‌جمهور این است که ضمن امیدوار‌سازی آنها و همچنین تضعیف روحیه کشور متخاصم سهم و نقش بیشتری در انتقال خواسته آنها به نهادهای بالاتر داشته باشد.
وزیران و دیگر اعضای کابینه نمی‌توانند و نباید مثل روزهای عادی رفتار کنند و حرف بزنند. مردم می‌خواهند گره‌ها و بن‌بست‌هایی را که بر سر راه کسب‌وکارشان پدید می‌آید بفهمند و با نیروی بیشتری آنها را باز کنند.
مردم از وزارتخانه‌هایی که ده‌ها و صدها هزار کارمند دارند به جای همان کارهایی که پیشتر انجام می‌دادند از نیروی خود برای مرهم استفاده کنند.
