پرسش از ۱۷۲ عضو مجلس
یکم- آیا اعضای مجلس قانونگذاری حق دارند در هر قسمتی از بخشهای اقتصادی- سیاسی کشور دخالت کنند؟ براساس اختیاراتی که قانوناساسی نظام جمهوری اسلامی برای مجلس شورای اسلامی لحاظ کرده پاسخ به پرسش یادشده مثبت است. آیا برای اعضای مجلس هیچ محدودیتی در اینباره وجود قانونی ندارد؟ البته که قانون آنها را در مواردی که به آشفتهتر شدن اداره کشور منجر شود آزاد نگذاشته است. آیا محدودیت دیگری نیز برای نمایندگان وجود دارد؟ واقعیت این است که نمایندگان مجلس به صورت عرف باید در هر فعالیت که انجام میدهند اصول کارشناسانه را لحاظ کنند. حالا چه شده که این پرسش و پاسخها را در کانون توجه قرار دادهاید؟
دوم- روز گذشته احمد نادری، عضو هیات رییسه مجلس شورای اسلامی در جلسه علنی قوه مقننه بیانیه ۱۷۲ نماینده مجلس شورای اسلامی خطاب به مسعود پزشکیان، رییسجمهور در رابطه با مسائل اقتصاد کلان را قرائت کرد. خب، این بیانیهنویسی که سابقه دارد و در همین یک ماه تازهسپریشده چندین بیانیه نوشته شده است؟ مشکل چیست؟
سوم- مشکل اینجاست که این ۱۷۲نفر به رییسجمهور! گفتهاند اگر ارادهای جدی برای اصلاح ساختار اقتصادی کشور وجود دارد چهار تصمیم زیر گرفته شود:
۱- انحلال یا ادغام بانکهای خصوصی ناتراز و توقف چرخه خلق پول بیضابطه.
۲- ساماندهی و انضباطبخشی به بانکهای دولتی و ممنوعیت خلق پول خارج از چارچوب.
۳- کاهش نرخ بهره بانکی برای هدایت سرمایهها به سمت تولید.
۴- مولدسازی واقعی و شفاف داراییهای راکد دولت بهعنوان بزرگترین ظرفیت اقتصادی معطلمانده کشور.
چهارم- مشکل اینها چیست؟ اگر نرخ بهره که هماکنون نیز ۳۰درصد کمتر از نرخ تورم است کاهش یابد جلوی تقاضا برای پول بانکها به شدت اوج میگیرد. اگر این اتفاق بیفتد معنایش این است که نرخ سود سپردهگذاری نیز کاهش مییابد که به فرار سپردهها از بانک منجر میشود و بازار سکه و دلار رونق میگیرد و… آیا امضاکنندگان همین یک بند از خواسته خود را بررسی کردهاند؟
