پرسش از طرح مبهم وزیر جهاد کشاورزی
یکم– وزیر جهاد کشاورزی گفته است: ۵۰۰ روستابازار تا پایان سال در کشور افتتاح و وارد چرخه مصرف می‌شوند که فاصله مزرعه تا سفره مردم کوتاه شود. وی با اشاره به اهداف بلندمدت طرح روستابازار اعلام کرد: امسال تا پایان سال ۵۰۰روستابازار و تا پایان دولت بیش از ۳۰۰۰روستابازار در سراسر کشور فعال خواهند شد که فاصله مزرعه تا سفره مردم کوتاه شود. به نظر می‌رسد خبر خوبی است و دیگر جای پرسش نمی‌گذارد. برعکس، این طرح اتفاقا جای پرسش دارد؟ خب مثلا چه پرسشی؟ مثلا این پرسش که بهتر نیست برای راستی‌آزمایی در کارآمدی یا ناکارآمدی چنین طرحی در شروع اجازه داده شود این طرح به صورت پایلوت اجرا شود و کارشناسان مستقل از وزارت جهاد کشاورزی به ویژه ذی‌نفعان یعنی دهقانان و باغداران درباره کیفیت این فعالیت نظر دهند؟
دوم– به نظر می‌رسد اگر آقای وزیر این پیشنهاد را بپذیرد پیامدهایش بهتر است تا اینکه در هر ماه شماری از این روستابازارها راه‌اندازی شوند. چرا چنین پیشنهاد و پرسشی طرح می‌شود؟ واقعیت این است از دوره اصلاحات ارضی به این سو ده‌ها طرح مشابه اجرا شده و هرگز کامیاب نبوده‌اند چون اگر کامیاب بودند طرح تازه داده نمی‌شد.
سوم– پرسش‌های دیگر چیست؟ پرسش بعدی این است که محل این بازارها چگونه تامین می‌شود. آیا روستانشینان باید پول بدهند یا دولت؟ اگر دولت قرار است پول ساخت بازارها را بدهد از کجا تامین می‌شود. از سوی دیگر با توجه به پراکنده و دور بودن روستاهای ایران از همدیگر این پرسش مطرح است که این شمار روستابازار با چه معیاری و در کدام روستاها تاسیس خواهند شد؟ آیا این روستابازارها دائمی یا فصلی هستند؟ کدام کالاهای اساسی در این روستابازارها عرضه می‌شوند؟ پایه قیمت هر کالا را کدام نهاد تعیین می‌کند و… بهتر است فکر دیگری کنید.
