18 - 09 - 2021
وزارت نفت حتی پول احداث یک چاه نفت را ندارد
یک عضو کمیسیون انرژی مجلس گفته است: «ما در حال حاضر گشایش سیاسی برای صادرات و کسب درآمد برای تزریق به میادین را نداریم و ۷۰ میلیون بشکه میعانات کشور در دریا شناور است.»
حسین حسینزاده نماینده مردم لارستان، خنج، گراش و اوز در گفتوگو با ایلنا ضمن بیان اینکه با توجه به شرایط تحریم باید با استراتژی خاصی به توسعه میادین مشترک ورود کنیم، خاطرنشان کرد: توسعه میادین در ابتدای امر نیاز به تکنولوژی و پول دارد که ما نداریم، نگاه ما به بیرون نیست اما باید این واقعیت را بپذیریم که منابع مالی نداریم و نیاز به سرمایهگذاریهای بزرگ در این حوزه داریم.
وی ادامه داد: اکنون وزارت نفت یکی از بدهکارترین وزارتخانههای کشور است، با کدام پول میتواند بدهیهای خود را بپردازد و بعد در میادین مشترک سرمایهگذاری کند؟این نماینده مجلس گفت: تا ۱۵ سال آینده که دنیا به سمت صفر کردن مصرف سوخت فسیلی میرود و ما هنوز دعوای ساختن یا نساختن پالایشگاه را داریم، ساختار وزارتخانهها و ادارت مشکل دارد، تا اساسنامه و وضعیت حکمرانی شرکتها درست نشود این روزمرگیها ادامه دارد.
او یادآور شد: در شرایط امروز وضعیت منابع ما در حدی است که باید سال به سال به فکر تامین گاز زمستان و برق تابستان باشیم. برنامه بلندمدت نداریم چون بودجه، امکانات و پول نداریم. اکنون ۷۰ میلیون بشکه میعانات شناور در دریا و توان تولید چهار میلیون بشکه را داریم.
این عضو کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی تنها راهحل را توسعه میادین مشترک عنوان کرده و معتقد است: توسعه میادین مشترک فینفسه بسیار اقدامی مهم و اولویتدار است و نیاز به سرمایه زیادی دارد، ضمن اینکه ما در حال حاضر گشایش سیاسی برای صادرات و کسب درآمد برای تزریق به میادین را نداریم.
وی اضافه کرد: اکنون حوزه گاز پارسجنوبی که ۷۰ درصد گاز کشور را تامین میکند بیمار است و اگر تا ۱۴۰۴ فکری به حال آن نکنیم؛ واردکننده خواهیم شد.
حسینزاده گفت: باید وارد حوزه تهاتر شویم؛ اکنون حفاری یک حلقه چاه تا ۱۰ میلیون یورو هزینه دارد و دولت توان پرداخت این میزان هزینه را ندارد، یعنی شرکت توسعهدهنده در قبال تولید؛ نفت را برداشت و خود به فروش برساند. وی تاکید کرد: نگاه ما به غرب نیست، اما واقعیت این است منابع داخلی هم نداریم، اما میتوانیم در تمام منابع تحتالارض، سطحالارض برای توسعه، اکتشاف و بهرهبرداری حتی پالایش، فرآوری و صادرات بر اساس منافع برد-برد قرارداد بلندمدت منعقد کنیم، در غیر این صورت راهی نداریم جز اینکه وام و قرض بگیریم یا از صندوق توسعه ملی برداشت کنیم که آن هم ذخیره و انفال است و باید حساب شده خرج شود.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد