18 - 02 - 2020
هزینه میلیاردی شیفتگان خدمت
مهدیه بهارمست- در روزهای پایانی مهلت تبلیغات انتخابات دوره یازدهم مجلس شورای اسلامی باز هم شاهد هزینههای گزاف نامزدهای انتخاباتی هستیم. اخیرا کلیپ تبلیغاتی تاجگردون نماینده گچساران در شبکههای مجازی دست به دست میشود که از احمد توکلی عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام تا امام جمعه لواسانات و کانالهای تلگرامی اصلاحطلبان نسبت به آن واکنش نشان دادند. همچنین توکلی در صفحه توئیتر خود نوشت: «مراسم نورپردازی همراه با پایکوبی و حرکات جلف آقای تاجگردون در فرهنگ سیاست علوی و تراز جمهوری اسلامی جز خیانت به ارزشهای انقلاب، وصف دیگری ندارد. شورای نگهبان که با وجود صدها سند، پس از رد صلاحیت، ایشان را در وقت فوقالعاده تایید کرده، آیا این نمایش ضدارزشی را ندیده؟ حالا دیگر چرا سکوت؟»
گچساران یکی از قطب های نفتی ایران است، اما مردمان آن منطقه در فقر و گرفتاری زندگی می کنند، سوالی که پیش می آید این است که آیا بهتر نبود به جای این ریخت و پاشهای در حد افتتاحیه المپیک برای مردم آنجا اشتغالزایی صورت می گرفت؟ البته این تنها یک نمونه از خرج های است که در این روزها اتفاق میافتد و رسانهای میشود.
البته با نگاه سرسری به وعدههای انتخاباتی این افراد میتوان فهمید مسیر را اشتباه آمدهاند. باشد که همگان رستگار شویم. یک آسیبشناس اجتماعی در این باره به «جهانصنعت» میگوید: مردم باید با آگاهی و عقل و درایت به افرادی رای دهند که در مجلس حامی حقوق آنها باشند نه فردی که رانتخواری را سرلوحه کار خود قرار میدهد.
هزینههای گزاف برای چه
مجید ابهری، رفتارشناس و آسیبشناس اجتماعی درباره هزینههای گزاف تبلیغات انتخاباتی نامزدهای مجلس به «جهانصنعت» گفت: بر اساس یک سنت غیرمنطقی و غلط چه در قبل از پیروزی انقلاب اسلامی وچه بعد از آن، نامزدهایی که قصد شرکت در انتخابات مجلس را داشتند اقدام به تبلیغات گسترده در قالبهای مختلف میکردند. ظاهرا در بعضی از مناطق رسم است که به بزرگان و معتمدین روستاها و محلات مبلغی بدهند تا او افرادی را مامور کند تا به نفع شخص خاصی مردم را به پای صندوق رای بیاورد. این ریخت و پاشها معلوم نیست از چه محلی تامین میشود. اگر قرار باشد کاندیدای که به مجلس راه پیدا میکند وامدار کسی باشد همان بهتر که هیچگاه به مجلس راه پیدا نکند زیرا فردای روزی که اعتبارنامهاش تصویب شد، کسی که هزینههای تبلیغ او را متحمل شده به دنبال طلب خود میآید آنگاه نماینده وامدار باید کارهایی برای او انجام دهد که دور از شأن، منطق و ایمان نمایندگی است. اگر قرار است خدمتی صورت گیرد باید برای تمام موکلان صورت پذیرد نه برای طیف خاصی؛ اینکه امروزه رانتخواری در بدترین شکل خود در جامعه وجود دارد و رانتخواران همانند زالو به جان جامعه افتادهاند یکی از دلایلش هزینههایی است که برای انتخابات میشود.
این آسیبشناس اجتماعی در ادامه افزود: چه لزومی دارد که دیگران هزینههای انتخاباتی یک نماینده را پرداخت کنند. مگر چه نفعی از کرسی میبرند؟ اصلا در این صورت نماینده منتخب چه سودی برای کشور میتواند داشته باشد. متاسفانه هر دوره که میگذرد این ریخت و پاشها بیشتر میشود. حتی چندین ماه مانده به انتخابات افرادی که معلوم نیست صلاحیت آنها تایید یا رد شود اقدام به انداختن سفرههای رنگارنگ و پذیراییهای مجلل میکنند. کل حقوق چهار سال نمایندگی حداکثر ۴۵۰ میلیون تومان است. آن وقت کاندیداهایی را میبینیم که میلیاردها تومان صرف تبلیغات میکنند. مگر چقدر قرار است حقوق بگیرند که اینقدر هزینه میکنند؟ مگر یک کرسی چقدر ارزش دارد که ما از آن بیخبر هستیم؟
وی افزود: آیا کسی که وامدار سرمایهگذاران است و یا پولهای کثیف در انتخابش وارد شده میتواند مدافع خوبی از قانون اساسی و حقوق مردم ستمکشیده و فقیر باشد؟ البته که نمیتواند. معلوم است باید برای دفاع از منافع کسانی که هزینههای وی را پرداختند حقی را ناحق کند. بنابراین این هزینههای گزاف که در بسیاری از موارد از چشمان تیزبین شورای نگهبان مخفی میماند، باعث میشود نماینده واقعی مردم انتخاب نشود. وقتی در انتخابات پول تعیینکننده میشود نماینده واقعی نمیتواند به مجلس راه پیدا کند بلکه هر کس بیشتر هزینه کند و سفرههای بیشتری بیندازد و چلوکبابهای بیشتری بدهد احتمال ورود او به مجلس بیشتر خواهد شد. ریختوپاشهایی که در این زمینه و خودروهایی که اهدا میشود تضعیف حقوق مردم مظلوم است.
ابهری گفت: جالب است برخی از نامزدهای انتخاباتی تا چند روز قبل از انتخابات نهایی در مجالس عروسی، ترحیم و حتی ختنهسوران فرزندان افراد در روستاها شرکت میکنند. در این اینجا سوالی برایم پیش میآید، اگر زمان عادی بود و آنها به ختنهسوران پسر یک نفر دعوت میشدند قدم به خانه او میگذاشتند یا خیر؟ چطور شد که حالا برخی از افراد عزیز میشوند؟ البته نمیخواهم نام خاصی را بیاورم.
وی در ادامه افزود: این هزینهها اگر از جیب خود افراد باشد اسراف است اگر از جیب مردم و بیتالمال باشد که دزدی و خیانت که در هر دو صورت از مجازات الهی و قانونی دور نخواهد ماند.
پول در جوب ریختن است
این آسیبشناس اجتماعی در پاسخ به این سوال که چرا به جای هزینه تبلیغات گسترده برای مردم همان منطقه اشتغالزایی نشده، گفت: اتفاقا بنده از چند نامزد انتخاباتی و طرفداران آنها همین سوال را کردم؛ اگر به جای هزینههای میلیونی در مهمانیها با همان مبلغ برای اشتغال جوانان بیکار منطقه هزینه میکردید بهتر نبود؟ آیا به ثواب و منطق نزدیکتر نبود؟ در کمال تعجب آنها به جای جواب منطقی تبسمی تحویل من دادند و نگاه عاقل اندر سفیه هم به من انداختند که یعنی خدا پدرت را بیامرزد خیلی از مرحله پرت هستی!
آگاه نبودن از اختیارات نمایندگی
ابهری درباره آگاه نبودن نامزد انتخاباتی از حدود و اختیارات خود گفت: بعضی از کاندیداها یا از اختیارات نماینده مجلس مطلع نیستند یا به قول عوام خود را به کوچه علی چپ زدند، به طور مثال نمایندهای قول داده است که در صورت انتخاب افراد بالای ۶۰ سال را بهطور رایگان به زیارت عتبات عالیه میفرستد! یا ارضای نیازهای جنسی جوانان را مجاز میشمارد! یا ازدواج جوانان را آسان میکند امثال اینگونه وعدههای تو خالی امروزه بسیار به گوش میرسد. بهتر است این گونه عزیزان اول با اختیارات و حدود وظایف نمایندگی آشنا شوند سپس برای مردمی که گوششان پر از وعدههای رنگارنگ است این وعدهها را بدهند نه اینکه ساحت مقدس نمایندگی را آلوده سازند.
میزان مشارکت ربطی به تبلیغات ندارد
این رفتارشناس درباره رابطه میزان مشارکت مردم با این تبلیغات گفت: ریخت و پاشهای برخی از کاندیداها هیچ ربطی به علاقه و حضور مردم در پای صندوقهای رای ندارد. البته مردم از این هزینههای بیخود خسته شدهاند اما حضور مردم در پای صندوقهای رای استفاده از حق قانونی هر فرد است که باید از آن به درستی استفاده کند. هرچند دشمنان دل به عدم حضور مردم بستند و بعضی از کاندیداها هم با وعدههای پوشالی خود و پولهای کلان هزینه میکنند جزو بازوان دشمنان به حساب میآیند زیرا که باعث دور شدن مردم از انتخابات و بدبینی آنها به این فعالیت میشود. هنوز کاندیداهای صادق و سالمی هستند که اینگونه هزینهها را نمیکنند. مردم باید تشخیص دهند که به چه کسانی رای میدهند تا آنان در مجلس حامی حقوق آنها باشند نه اینکه رانتخواری را سرلوحه کار خود قرار دهند.
انتظارات زیستمحیطی از نامزدهای مجلس یازدهم
در همین رابطه یک کارشناس محیطزیست پیشتر گفته بود: نامزدهای انتخابات مجلس یازدهم از زمان تبلیغات انتخاباتی مسائل زیستمحیطی را رعایت و کاغذ کمتری مصرف کنند و آلودگی صوتی ایجاد نکنند.
محمدحسین بازگیر در آستانه انتخابات دوره یازدهم مجلس شورای اسلامی اظهار کرد: فعالیتهای انتخاباتی نامزدهای مجلس یازدهم همراه با تولید زباله و پسماند نباشد و باعث آزار و اذیت مردم، طبیعت و محیطزیست نشود.
وی افزود: در تفکرات نمایندگان مجلس یازدهم لازم است جایی برای تنوع زیستی، گونههای جانوری و خزانههای ژنتیکی کشور، زحمات محیطبانان و کارشناسان محیطزیست همچنین خاک، آب، هوا، پسماند و واردات سم و کودهای کشاورزی غیرسازگار با محیطزیست
وجود داشته باشد.
این کارشناس محیطزیست با اشاره به اینکه نمایندگان مجلس باید توسعه را به معنای واقعی و همانگونه که در دنیا پذیرفته شده است، دنبال کنند، گفت: نمایندگان باید توسعهای را دنبال کنند که علاوه بر ابعاد اجتماعی و اقتصادی و … یک بعد و رکن آن مسائل محیطزیست باشد یعنی باید توسعه پایدار را دنبال کنند.
بازگیر همچنین اظهار کرد: نمایندهای که به صورت حوزهای به مسائل توسعهای کشور فکر کند و صرفا بهدنبال کارهای زودبازده و شعاری باشد نمیتواند به توسعه کشور کمکی کند.
وی در ادامه گفت: انتظاری که ما به عنوان جامعه محیطزیستی همیشه از نمایندگان مجلس داریم این است که در کنار تمام کارهایی که دنبال میکنند این بعد از توسعه یعنی محیطزیست و زیرساختهای کشور را نیز در نظر گیرند چون اگر هوا، آب، خاک و تنوع زیستی که به عنوان یک ثروت بالقوه در اختیار تمام بخشهای کشور قرار دارد، آسیب ببینند، نمیتوانیم انتظار داشته باشیم که آرمانها و شعارهای زیبایشان محقق شود.
این کارشناس محیطزیست با اشاره به اینکه نمایندگان مجلس باید دغدغه مساله آب را داشته باشند، گفت: دیدهام که نامزدهای انتخابات مجلس یازدهم در تبلیغهای خود درباره انتقال آب از نقطهای به نقطهای دیگر و صنایع آببر شعار میدهند، این در حالی است که راهاندازی این صنایع مغایر با برنامههای آمایش سرزمین است.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد