18 - 03 - 2024
نوروز به معنای آینده بینهایت است
دکتر حسین ساسانی*- «نوروز» یعنی دنیایی که در آن چیزی به نام «سرنوشت» ما را مقید و پایبند خود نمیکند و اسیر افکار کهنه و پوسیده که گرد و خاک زمان هم بر آن نشسته است، نمینماید.
در گستره بیکران زمان و امکان، هنگامی که مفهوم سرنوشت، زنجیرهای آهنین بود که زندگی ما را به تقدیر، قضا و قدر از پیش تعیینشده پیوند میداد، «نوروز» تبدیل به زمزمهای میشود که «سرنوشت» را در بادهای موسمی تغییر و تحول خود به کنار مینهد و به فراموشی سپرده میشود. در دوران خارقالعاده و به اوجرسیده «نوروز»، آگاهی حاکم است و مفهوم «سرنوشتی غیرقابل انکار» را که زمانی با چنگال تزلزلناپذیری بر زندگی ما حکمرانی میکرد، کنار میزند.در فلسفه وجودی «نوروز»، در این قلمرو پتانسیل نامتناهی، خط سیر هستی توسط فیلمنامه از پیش تعیینشده به نام «سرنوشت» اداره نمیشود، بلکه توسط انتخابهایی که میکنیم، مسیرهایی که میسازیم و آگاهیهایی که ما را راهنمایی میکند، هدایت میشود. «نوروز» به ما نوید و امید میدهد که دیگر به تماشاگران صرف در تئاتر بزرگ زندگی تنزل پیدا نکنیم و تن به آن ندهیم، بلکه شرکتکنندگان فعالی شویم تا روایتهای خود را شکل دهیم، سرنوشت خود را با قصد و هدف جسورانه و بلندپروازانه همآفرینی کنیم و با آرزو و امید، آینده روشن را برای خود و دیگران بسازیم.همانطور که «نوروز» از راه میرسد، پرده تئاتر سرنوشت رنگ میبازد و از بین میرود، ما از قید نتایج از پیش تعیینشده رها میشویم و زندگی ما به پنجرهای به نام «بوم» باز میشود که در آن هر تصمیم، هر چقدر هم که کوچک باشد، رگههایی از امکان را بر بوم وجود ما ترسیم میکند. هر قدمی که برمیداریم، هر رویایی که دنبال میکنیم و هر ارتباطی که ایجاد میکنیم، اثری از قلمموی بوم نقاشی ماست که به شاهکار زندگیمان نقش و جلوه دیگری میبخشد.در دنیای «نوروز» که آگاهی در آن اولویت دارد، آینده ما با ستارهها نوشته نمیشود، بلکه با انتخابهایی که در لحظه حال انجام میدهیم، حک میشود. «نوروز» آیندهای است که در آن افقِ بیپایان امتداد دارد و ما را به همآفرینی، کاوش، نوآوری و تکامل دعوت میکند. در اندیشه «نوروز»، این ایده که «سرنوشت» میتواند زندگی ما را دیکته کند، یادگاری از گذشته است و ما آزادیم که مسیر خود را از میان دریای بیکران امکانات ترسیم کنیم.
بنابراین، همانطور که ما سفر نوروز را با قلمرویی آغاز میکنیم که در آن آینده نامحدود است، اجازه دهید قدرت آگاهی را در آغوش بگیریم، افسار سرنوشت را به دست بگیریم و زندگیای بسازیم که منعکسکننده واقعیترین آرزوها و خواستههای ما باشد. در دنیای ساخته و پرداخته «نوروز»، آینده یک مقصد ثابت نیست، بلکه یک بوم در انتظار نقاشی و آهنگی در انتظار سرودن است، و داستانی است که در انتظار نوشته شدن توسط پتانسیل بیحد و حصر آگاهی انسان است.
«نوروز»؛ زمان زایندگی و روز شادمانی آب، باد، خاک و آتش بر همگان میمون باد!
* نظریهپرداز توسعه پایدار
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد