ناگفته‌هایی از بانک آینده
یکم- غلامحسین محسنی اژه‌ای، رییس قوه قضاییه گفته است: «خیلی از افراد در خود بانک مرکزی و وزارت اقتصاد در سال۱۴۰۲ به این نتیجه رسیدند که بانک مذکور قابل اصلاح نیست و باید منحل شود و در همین خصوص به دولت سیزدهم نامه نوشته شد. البته در آن مقطع زمانی این نامه به صحن نیامد بلکه به دبیرخانه شورای‌عالی ارجاع شد تا کارشناسی شود. در آنجا جمع‌بندی صورت گرفته این بود که کماکان راه اصلاح بانک آینده وجود دارد بنابراین مدتی نیز این قضیه به درازا کشید.»
دوم- بالاترین مقام قضایی همچنین درباره بانک آینده گفته است: «باید توجه داشت که برخی سپرده‌گذاران، پول‌هایی را به عنوان سپرده در بانک آینده گذاشتند که آن پول‌ها قابل سپرده‌گذاری نبودند یعنی اجازه نداشتند از آن پول‌ها سپرده‌گذاری کنند یا برخی سپرده‌ها صوری بودند. همه این موارد باید به صورت دقیق و جامع بررسی شود.»
سوم- با ردیف کردن سخنان رییس قوه قضاییه می‌خواهید به چه پرسشی برسید؟ نخستین پرسش از «دبیرخانه شورای‌عالی هماهنگی اقتصادی سران قوا» این است که چرا نامه ارسالی از بانک مرکزی را به صحن سران سه قوه نفرستاده؟ چرا بانک مرکزی پیگیری نکرده است؟ آیا داوری دبیرخانه درباره اینکه بانک آینده قابلیت اصلاح دارد را بانک مرکزی پذیرفته بود؟
چهارم- در حالی که مدیران بانک آینده از سوی بانک مرکزی تعیین شده بودند چرا به بانک مرکزی گزارش نداده‌اند بخشی از سپرده‌های کلان صوری بوده یا دارایی‌هایی بوده که قابلیت سپرده‌گذاری نداشته‌اند؟ چرا بانک مرکزی قصور کرده و گزارش نداده است؟ به‌نظر می‌رسد این مساله با اهمیت باید در دستور بررسی قرار گیرد. در حالی که بانک مرکزی می‌دانسته بانک آینده باید منحل شود چرا آن را اجرا نکرده است؟ آیا گروه‌های ذی‌نفوذ نقش داشته‌اند؟
