30 - 04 - 2017
منتقدان برجام در دورهتحریم مجوزهای ویژه دریافت میکردند
قائممقام وزیر راهوشهرسازی گفته است: عدهای یادشان رفته استکه در دوران تحریم با چمدان پول سوخت هواپیما در فرودگاههای اروپایی را جابهجا میکردیم و سعی میکنند دستاوردهای حوزه هوایی در دوران پسابرجام را نادیده بگیرند. ضمن اینکه در دوران تحریم عدهای توانستند مجوزهای ویژه و خاص دریافتکنند که در نتیجه زمینههایی برای سوءاستفاده به وجود آمد و پولهای هنگفتی در اوج درآمدهای نفتی در کشور توزیع شد که حاصل آن مجوزهای خاص، برجهایی است که امروز مانند قارچ از زمین سر در آوردند. فخریه کاشان، عضو ارشد تیم مذاکرهکننده خرید هواپیما درباره برچسبهایی که جریان مخالف دولت به اقدام دولت برای نوسازی ناوگان هوایی کشور میزنند، افزود: این برچسب زدنها کار یکسری رسانه بیتقواست. به طور قطع آن چیزی که درباره مرجوعی بودن این هواپیماها گفته میشود اساسا صحت ندارد و مفهومی با عنوان هواپیمای مرجوعی وجود خارجی در دنیا ندارد. وی به ایلنا گفت: عدهای یادشان رفته است که در دوران تحریم با چمدان پول سوخت هواپیما در فرودگاههای اروپایی را جابه جا میکردیم.
قائم مقام وزیر راهوشهرسازی در امور بینالملل در خصوص فضای پس از برجام در حوزه کسبوکار صنعت حملونقل گفت: برای اینکه بدانیم پس از برجام در چه شرایطی قرار داریم باید تصویری از دوران تحریم داشته باشیم. دوران تحریم در بحث کلان چند مشخصه ویژه داشت. اولین مشخصه این بود که همه جهان برای تعامل با ایران در هر زمینهای موضعگیری داشتند که این موضعگیریها نه قانونی بود و نه انسانی و با استانداردهای بینالمللی هم تطابق نداشت. برای مثال دانشجویان ایرانی نمیتوانستند در برخی از رشتهها تحصیل کنند که این خلاف اصول اولیه بود یا اینکه مدعی بودند شرکتهای ایرانی نمیتوانند در بازارهای بینالمللی فعالیت داشته باشند که این هم بر خلاف قانون تجارت آزاد WTO بود.
شرکتهای خارجی بدون اینکه هیچ دلیل موجهی داشته باشند فقط از ترس اینکه تحت تحریمها قرار میگیرند از تعاملات با ایرانیها به صورت مستقیم خودداری میکردند اما در نهایت کالاهایشان را با واسطه به ایران میفروختند. بنابراین همه فعالیتها برای شرکتهای ایرانی گران تمام میشد. وقتی شرکتهای ایرانی در شرایط تحریم مجبور میشدند از واسطهها کالای مورد نیاز خود را تهیه کنند نمیتوانستند به طور مستقیم هزینه خرید را بپردازند بنابراین هم پروسه خرید گرانتر تمام میشد و هم ریسک معاملات افزایش پیدا میکرد. وی ادامه داد: ازسوی دیگر در بخش واردات هم موانعی وجود داشت از جمله اینکه نمیتوانستند به طورمستقیم کالای مورد نظر را وارد کشور کنند و کشتیها سفارشات ایران را در بنادر دوبی تخلیه میکردند و از آنجا با هزینه بیشتر کالا به ایران میرسید یا کالای ایرانی و سفارشات ایرانی بیمه نمیشدند و باید از بازار سیاه با قیمت بیشتر بیمه را تهیه میکردند.
در بخش نقل و انتقالات پول هم با موانع متعددی مواجه بودند و باید با شیوههای سیاه پول را به فروشنده منتقل میکردند و از آنجایی که امکان معامله با ارز دلار یا یورو وجود نداشت باید ارزها را به روپیه یا یوآن تبدیل میکردند که این هزینه زیادی در برداشت. بنابراین از مهمترین مشخصههای دوران تحریم این بود که بیزینس و تجارت در ایران گرانتر انجام میشد. صرفنظر از اینکه ریسکهای بسیار زیادی در برداشت و زمان را طولانی میکرد. فخریه کاشان توضیح داد: تمام اینها در کنار موضوع مهمی قرار داشت؛ اینکه خدمات دست اول و خدمات پس از فروش را نمیتوانستند دریافت کنند. البته در صادرات هم همین مشکلات را داشتیم یعنی گواهی مبدا از ایران را نمیتوانستیم صادر کنیم و گواهیهای استاندارد از ایران صادر نمیشد ولو اینکه کالای ایرانی با بالاترین استانداردهای جهانی منطبق بود. از سوی دیگر کالای ایرانی به صورت مستقیم از ایران نمیتوانست به کشور مقصد برسد و باید با لوگو و آرم کشور دیگری وارد بازارهای جهانی و از آن مبدا صادر میشد که در نهایت درآمد شرکتهای ایرانی را کاهش میداد.
قائممقام وزیر راهوشهرسازی در امور بینالملل ادامه داد: در دوران تحریم ایرانیها را در کنفرانسهای علمی هم دعوت نمیکردند و در بسیاری از دورههای آموزشی حق حضور برای به روز کردن اطلاعات و دانش را به ایرانیها نمیدادند. همه اینها در کنار بیاحترامی و رفتار متفاوت از سایرین با ایرانیها قرار داشت. این در حالی بود که ما در آن دوران با محدودیت منابع مواجه بودیم و فقط به منابع داخلی اتکا میکردیم و در نهایت میتوانستیم به منابع چینی اتکا کنیم.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد