20 - 04 - 2024
منازعهای که به پایان نمیرسد
نادر کریمیجونی- بالاخره و پس از گذشت چندهفته از وقوع حمله رژیم صهیونیستی به کنسولگری ایران و پاسخ تلافیجویانه تهران به این حملات، ساکنان خاورمیانه نفس راحتی کشیدند و احتمالا پرچمهای سفید در تهران و تلآویو به اهتزاز درآمده است. حمله بامداد جمعه به نقاطی در اصفهان و تبریز که به رژیم غاصب نسبت داده شده و با واکنش پدافند هوایی ایران، خنثی شد، ممکن است نزاع میان دو دشمن قدیمی را پایان ندهد اما دستکم برای موقعیت کنونی و در زمان حاضر، میتواند پایان منازعه فعلی را اعلام کند.
البته در روزهای گذشته مقامات گوناگون صهیونیستی و رهبران سیاسی و نظامی آن بر دادن پاسخ سخت و پشیمانکننده به ایران اصرار و تاکید کرده بودند که تساهل و تسامح در دادن یک پاسخ موثر، بیش و پیش از هر چیز میتواند به عنوان انفعال رژیم غاصب و دادن چراغ سبز به دشمنان برای انجام حملات بیشتر و موثرتر به سرزمینهای اشغالی تلقی و تعبیر شود و از این بابت منافع و موجودیت تلآویو را به مخاطره بیندازد. گمان میرود کابینه جنگ رژیم صهیونیستی در موقعیت فعلی و همزمان با نزدیک شدن به عید یهودیان ناخواسته شهروندان این کشور را دچار دلمشغولی و نگرانی کند و عید یهودیان را تلخ. پیش از این اعلام شده بود که جو بایدن، دادن پاسخ به حمله موشکی ایران را نادرست دانسته و به بنیامین نتانیاهو توصیه کرده بود که از انجام حمله تلافیجویانه پرهیز کند. همین توصیه آنطور که رسانههای صهیونیستی و بینالمللی بیان کردهاند، باعث شده بود تا جنگندههای F-35 صهیونیستی که برای انجام عملیات علیه ایران به پرواز درآمده بودند، دوباره به پایگاههای خود بازگردند. در روزهای بعدی هم اطلاعاتی منتشر شد که نشان میداد نهفقط رهبران کشورهای خاورمیانه و در راس آنها رهبران کشورهای خلیجفارس که سایر مقامات سیاسی از جمله مقامات اروپایی و آمریکایشمالی مصرانه از مقامات تلآویو خواستهاند که از انجام حمله در پاسخ به عملیات نظامی ایران پرهیز کند و منطقه را به سوی یک جنگ تمامعیار نبرد. این درخواست اگرچه در ظاهر مورد قبول نتانیاهو و همکارانش قرار نگرفت، اما بهطور آشکاری بر اراده رژیم صهیونیستی برای دادن پاسخ به ایران تاثیر منفی گذاشت، بهویژه آنکه رهبران تلآویو پس از مواجه شدن با مخالفتهای اجتماعی داخلی، نمیخواستند ایام تعطیلی عید مهم یهودیان را برای هموطنانشان تلخ کنند و به همین دلیل ابتدا انجام عملیات تلافیجویانه را به بعد از ایام عید موکول کردند ولی بعد مخالفتهای جنگطلبانه درون کابینه بالا گرفت و نتانیاهو و همکارانش مجبور شدند عملیاتی کوچک و با عجله را انجام دهند تا پرونده این مناقشه، دستکم برای مقطع زمانی کنونی بسته شود.
بسیاری از ناظران با تعجب میپرسند که آیا این عملیات کودکانه، همه آنچه نظامیان صهیونیستی میخواستند انجام دهند، بوده است؟ با این حال نباید از نظر دور داشت که در همین عملیات، مساله مهم نفوذ پرندههای دشمن به قلب خاک ایران مطرح است. برخی کارشناسان داخلی احتمال دادهاند که این پرندهها، چه در اصفهان و چه در تبریز، از داخل خاک ایران به پرواز درآمده باشد. در این صورت موضوع قاچاق این تجهیزات به درون کشور مطرح میشود که از وجود روزنه در پوشش امنیتی کشور حکایت میکند و نگرانی زیادی را موجب میشود؛ به ویژه آنکه پرواز ریزپرندهها بر سایت هستهای اصفهان سابقه تاریخی دارد و دستکم یکبار پیش از این انجام گرفته است. آیا تکرار پرواز ریزپرندهها بر فراز اصفهان، تداوم وجود همان روزنه پیشین را تایید میکند؟ از سوی دیگر اگر این پرندهها از مرز آبی یا خاکی ایران به داخل کشور نفوذ کرده باشند جای سوال آن است که چگونه رادارهای پدافندی در همان ابتدا این نفوذ را تشخیص نداده و پیش از ورود، ریزپرندهها منهدم نشدهاند. آیا حتما باید پرندهها به درون کشور نفوذ کنند و تا نقطه هدف نزدیک شوند و بعد مورد اصابت گلولههای پدافند ایران قرار گیرند؟ روشن است که چنین رفتاری با راهبردهای امنیتی و بازدارندگی منطبق نیست.
با این حال اگرچه نقطه حاضر را میتوان پایان زدن ساختمان کنسولگری ایران در سوریه و پاسخ تلافیجویانه ایران و دست آخر جواب تلآویو تلقی کرد، اما روشن است که منازعه تهران- تلآویو به این سادگی و سرعت پایان نمیپذیرد و دوطرف درصدد پیمودن گامهای بعدی این منازعه هستند. در این میان اقدام ایالاتمتحده و بریتانیا در افزایش تحریمهای ایران، بیاهمیتتر از آن است که در سطح فعلی درگیریها، به عنوان یک اقدام تاثیرگذار مطرح شود. تهران و تلآویو اگرچه در زمان و شرایط فعلی نمیخواهند وارد منازعهای مزمن و مضر شوند، اما در عین حال دشمنی فیمابین خود را فراموش نمیکنند و هر اقدامی که ایشان را در موضع برتر قرار دهد، در دستور کار اجرا قرار میدهند.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد