مقصر تغییر اقلیم است یا مافیایآب؟
جهان صنعت- یک کارشناس آب و عضو اندیشکده تدبیر آب گفت که مافیایآب همانهایی هستند که حاکمیت را وادار به اجرای پروژههای هزینهبر اما کماثر کردند درحالی که میشد با راهحلهای سادهتر به مقابله با بحران آب رفت.
انوش نوریاسفندیاری بهنوعی اظهارات نایبرییس کمیسیون کشاورزی مجلس را تاییده کرده و میگوید: اینکه حاکمیت سراغ اجرای طرحهای پرهزینه اما کماثر در حوزه آبی میرود حاصل قدرت همین مافیایآب در کشور است.
به گفته او، مافیایآب به قدری قدرتمند است که نظام ملی را مجبور میکند زیر بار هزینه بسیار سنگین طرحهایی همچون انتقال آب از خلیجفارس به مرکز ایران برود درحالیکه اجرای طرحهایی با هزینه کمتر اما کارایی بیشتر رهاشده هستند.
این کارشناس آب بر این باور است که تعداد افرادی خاصی در هر دولتی بهعنوان طرف مشورت برای حل بحران آب هستند. این افراد نفوذ و قدرت بالایی در تصمیمگیریهای آبی کشور داشته و در برخی موارد بیشتر منافع خود را دنبال میکنند. بهدنبال تشدید بحران آبی بازار اظهارنظرها درباره عواملی خشکسالی در ایران هم حسابی داغ شده است. برخی مشکلات امروز را حاصل کاهش بارندگیها و تغییرات اقلیم میدانند و برخی دیگر به نقش سیاستگذاریهای اشتباه طی سالهای گذشته اشاره میکنند. در این میان برخی دیگر از وجود مافیایآب و نقش پر رنگها در بحران آبی امروز سخن میگویند.
پیشتر سمیه رفیعی، نایبرییس کمیسیون کشاورزی مجلسشورایاسلامی گفته که تا زمانی که شبکه برنامهریزان و دستاندرکاران حوزه آب که تعدادشان کمتر از انگشتان دست بوده فعال باشند اوضاع آبی کشور همینطور خواهد بود و بحران خشکسالی ادامه خواهد داشت.
به باور این نماینده وقتی که آب را کالایی اقتصادی میبینیم و بودجه سازمانها از فروش آب تامین میشود بحران آب در کشور حل نخواهد شد.
این نماینده مجلس اما درحالی ریشه بحران امروز را در وجود مافیایآب میداند که سخنگوی صنعت آب چنین ادعایی را به هیچوجه تایید نمیکند. او میگوید که «مافیایآب مطلقا به این معنایی که مطرح میشود وجود ندارد ولی افرادی وجود داشته و دارند که با هر هدفی بهنفع یکمنطقه خاص اهداف پروژهها را دستکاری کردند. این اتفاق واقعا در کشور رخ داده اما مافیایآب واژهای غیرمنصفانه است که گفته میشود.»
این اولین بار نیست که کارشناسان نسبت به فعالیت مافیایآب در صنعت آب انتقاد میکنند. فرشاد مومنی، اقتصاددان نیز پیش از این نیز گفته بود که «در بحرانهای زیستمحیطی ردپای این عدم توازن در بحران آب هم دیده شد». درحالی که در بیش از صدگزارش رسمی عنوان شده که مافیای سدسازی و مافیای رانتی معدنی آببرترین فعالیتها را در کمآبترین مناطق ایران گسترش داده اما آنان برای تبرئه خود آمارهای مجعول و غیرواقع ارائه کرده و میگویند ۹۰درصد آب ایران صرف کشاورزی میشود درحالی که پژوهشهای میدانی خلاف این را نشان میدهد.
به گفته او، مافیای اقتصادی برای انحراف ذهن سیاستگذاران و افکار عمومی این ادعای نادرست را طرح میکنند زیرا میدانند جامعه روستایی و بخش کشاورزی در ایران نسبت به سایر گروههای اجتماعی کمتر سازمانیافته بوده و از نظر صدا، قدرت و ثروت جایگاهی در کانونهای توزیع رانت ندارد.
