26 - 07 - 2022
مرگ جنگلها، مرگ زندگی
سحر کوهی*- درخت، جنگلها، منابع طبیعی و هر آنچه تحت عنوان محیطزیست طبیعی جهان را تشکیل میدهد، جزو اصلی مکانیسم زیست انسان، حیوان و گیاهان هستند و به گونهای ارتباط دوسویه با هم دارند.
امروزه شاهد رشد چشمگیر صنایع و تکنولوژی در عرصههای گوناگون هستیم که سرعت شگفتانگیز در چرخه صنعت و کشاورزی، نظم موزون هستی را برهم زده و معذلک جهان افسارگسیخته شده است.
برهم خوردن تعادل جهان در نتیجه دستکاریهای بشر در منابع طبیعی، تاوان پیشرفتی است که به زیان آینده هزاران ساله بشر منجر خواهد شد ولی آن چیزی که توازن و تعادل جهان طبیعی را مختل کرده و به قول معروف «هر چیزی دیگر سر جای خود نیست»، حرص و طمع انسان در برداشت بیرویه از منابع طبیعی و معدنی است که این بهمعنای آن است که از همهچیز بیشاز نیاز و مصرف بهرهبرداری شده است و اینگونه میتوان اضافه کرد که هماهنگی در همهچیز دچار تحول و دگرگونی شده است و این یعنی سم و آسیب جدی و زنگ خطری برای طبیعت انسان حیوان و نباتات.
از آنجا که مرگ جنگلها طی سدههای گذشته، تصویر درختان و جنگلها را خدشهدار کرد، بنابراین به سکوت برگزار کردن این پدیده و بیتوجهی و عدم آگاهی متولیان، امری ناممکن است.مطمئنا میدانیم که آلودگی ناشی از رهاسازی زبالهها در طبیعت، قطع بیرویه درختان و گاها ناچیز برای مصارف خانگی و یا افروختن آتش در جوار جنگلها، میتواند به آنها لطمه بزند.مسلما از نابودی بسیاری از جنگلها و منابع طبیعی جهان کنونی آگاهیم و این نکته را نیز میدانیم که هر اقدام نابخردانه میتواند بهحدی باعث نابودی هر ذیحیاتی شود؛ حتی نابودی میلیاردها هکتار منابع طبیعی و میلیاردها راس درخت در سطح جهان.تاکنون برای مقابله با عوامل آسیبزای جنگلها تصمیماتی ملی و فراملی اخذ شده و اقداماتی نیز صورت پذیرفته و جنبشها و انجمنهای مردمی و داوطلبانه کثیری، تاسیس و راهاندازی شده که تاثیرات بیسابقهای داشتند، منتها کافی نیست. شناخت اندک بسیاری از مردم از پدیده نابودی جنگلها و منابع طبیعی، کار را سختتر کرده و وظیفه حفظ و حراست از منابع طبیعی و این طلای سبز، عزمی جدی و ارادهای راسخ همگانی میطلبد.عملکرد سازمانهای منابع طبیعی و مجموعههای وابسته به هم، به عنوان متولیان اصلی، در دهههای اخیر نمایش تظاهری بیش نبوده و مسلما در مقایسه با کشورهای دیگر، با توجه به حجم کمتر، کمترین لطمه را دیده است و سطح کیفیت نامطمئنی را ارائه میدهد؛ همانطور که میدانیم گروههای غیردولتی و صنمها شروع به اقدامات درخور توجه در این زمینه کردند.از طرفی دیگر باتوجه به میزان آسیب جنگلها در مناطق مختلف کشور و پوشش منابع طبیعی گسترده در استانهای مختلف، شیوههای مختلفی در مقابله با آن به کار برده میشود، ولی در مازندران و بالاخص شهرستان سوادکوه با مساحت چشمگیر منابع طبیعی و جنگلی، این مهم بیشتر نمود پیدا میکند و به تبع آن، مسوولیت ارگانهای مسوول و حجم تحقیقات و فعالیتهای انجام شده، قابل قبول نیست و با توجه به تاکیدات بسیار و آغاز به کار سالیان دراز، از نقطه مطلوب بسیار فاصله دارد.
امیدواریم تمامی مسوولان امر همراه با افراد و گروههای پیشرو در این راه، متعهد و متحد شوند تا از میزان آسیبها و خسارات پیدا و پنهان و حفظ و نگهبانی از این نعمات خدادادی بکاهند.
*روزنامهنگار
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد