10 - 12 - 2019
مدیریت شهری واحدی به نام «شهرداری محله» کم دارد
مدیر گروه آموزشی مطالعات توسعه اجتماعی دانشکده علوماجتماعی دانشگاه تهران معتقد است در مجموعه مدیریت شهری یک واحد به نام «شهرداری محله» کم داریم که باید به ساختار اضافه شود.
حسین ایمانیجاجرمی در خصوص برگزاری انتخابات شورایاریها و نقش و وظایفی که به شورایاریها محول شده است، گفت: در درجه اول شورایاریها بهدلیل آنکه جایگاهی در ساختار و قانون شهرداری و شوراها ندارند، صرفا در یک مساله مهم به نام مدیریت محله، قرار است کمک کنند. در اساسنامهای هم که به تصویب دوره اول شورای شهر تهران رسیده، با عنوان «انجمن شورایاری محلات» نامشان ذکر شده و به نوعی میتوان گفت جایگزین مدلهای قبلی شدند که در گذشته داشتیم. به طور مثال، زمانی در برخی از شهرهای سنتی کدخدا داشتیم، بعدها و البته در سالهای پیش از انقلاب، در تهران انجمنی با نام «انجمن محله» تشکیل شد.
وی ادامه داد: در زمان جنگ نیز شاهد تشکیل شوراهای محله بودیم که هم به جمعآوری کمکهای مردمی برای جبههها کمک میکرد و هم تهیه و توزیع کالاها و اقلام موردنیاز مردم را سامان میداد. اکنون این بحث شورایاریها آخرین مدلی است که در شهر تهران و البته در چند شهر دیگر کشور نظیر مشهد، بجنورد و... به راه افتاده و وظایفشان هم این است که در درجه اول به شورای شهر و بعد به شهرداریهای نواحی و مناطق مشورت داده و احیانا کمکی کنند. مدیر گروه آموزشی مطالعات توسعه اجتماعی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران ادامه داد: شورایاریها چون از نظر قانونی جایگاهی ندارند، بنابراین تاثیرگذاری آنها تاحدود زیادی به اعضای آن و بافت محله مربوطه متکی است. به طور مثال، شهرک اکباتان دارای هویت است و ساکنان آن هم یک خودآگاهی دارند، منافع خود را میشناسند و از میزان سواد و تخصص لازم هم برخوردارند. بنابراین شورایاری این منطقه، در گذر زمان توانسته در ارتباط با مدیران شهرداری و پیگیری مطالبات ساکنان، تاثیرگذار و موفق باشد. وی با اشاره به مشارکت پایین مردم در انتخابات شورایاریها افزود: متاسفانه یک مشکل مهم همین است که میزان مشارکت مردم در انتخابات شورایاریها در بسیاری از محلات پایین است. نه مردم نسبت به شورایاریها و وظایف آن آگاهی دارند، نه اعضای آن را میشناسند و نه اعضا میتوانند خود را به مردم معرفی کنند بنابراین شورایاریها در مجموع چندان نتوانستهاند تاثیرگذار باشند و حرکتی عمومی را ایجاد یا دستورکاری برای شهرداری یا شورای شهر تعریف کنند.
رییس موسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعی در ادامه ضمن تاکید بر تغییر ساختار شورایاریها برای مشارکت بیشتر مردم در انتخابات، تصریح کرد: یک راه مهم برای تغییر ساختار شورایاریها و افزایش مشارکت مردم در آن، این است که در وهله اول شورایاریها را وارد ساختار قانونی کنند. در مرحله بعد، ما در مجموعه مدیریت شهری یک واحد به نام «شهرداری محله» کم داریم که آن هم باید به ساختار اضافه شود. هماکنون میبینیم که شهرداری ناحیه موجودیت دارد، اما عملا نمیتواند با مردم ارتباط برقرار کند. اگر ما تفکر محلهمحوری را قبول داشته باشیم و اگر دنبال این باشیم که اجتماعات یا محلات را به عنوان سطحی از اجتماع که بالاتر از خانواده و پایینتر از منطقه و شهر است به رسمیت بشناسیم، چارهای نداریم جز آنکه بپذیریم این مجموعه باید تبلور قانونی و سازمانی داشته باشد.
ایمانیجاجرمی اضافه کرد: در واقع اگر ما شهرداری محله داشته باشیم و در راس آن هم شورای محله قرار بگیرد و مردم ببینند که منافع آنان در این ساختار دخیل است آن وقت میتوان به مشارکت بالای مردم امیدوار بود زیرا مردم برای چیزی حاضرند وقت بگذارند و پیگیری کنند که روی منافعشان تاثیرگذار باشد. مردم بسیار منطقی فکر میکنند و اگر ببینند موضوعی برایشان فایدهای ندارد، نسبت به آن بیاهمیت میشوند.
این استاد دانشگاه تهران تاکید کرد: متاسفانه شورایاریها در وضع کنونی نه مقام تصویبکننده هستند، نه مقام نظارتی دارند و نه مقام اجرایی محسوب میشوند و عملا نقش خاصی ندارند. تنها یک نقش مشورتی برایشان پیشبینی شده که البته کافی نیست.
وی در پاسخ به این سوال که چگونه میتوان منافع مردم را در شورایاریها دخیل کرد، گفت: باید شورایاریها وارد ساختار قدرت شوند. بهطور مثال اگر قرار است پروانه ساختی صادر شود، اعضای شورایاریها باید در جریان قرار بگیرند یا مثلا در پروندههای مربوط به تغییر کاربریها و کمیسیونهای ماده ۵ بهتر است اعضای شورایاریها در جلسات حاضر و ناظر باشند. آن وقت مردم میبینند که فعالیت شورایاریها تاثیر دارد و برایشان مهم میشود، اما در شکل فعلی برایشان عملا بیاهمیت است.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد