20 - 04 - 2022
مخرب روحیه تیم ایرانی نباشیم
هنگامی که هیات مذاکرهکننده ایرانی در موضوع هستهای مورد تایید رهبری، دولت و نخبگان هستند و از طرفی تجربه و پیشینه آنها نیز نشاندهنده خدمات و دلسوزیهایشان است، نباید دلواپس باشیم که مسوولان مرتبط با مذاکرات مسایل و منافع کشور را در نظر میگیرند یا خیر!به معنای دیگر نباید به گونهای برخورد کرد که حس بیاعتمادی از جانب ما به هیات مذاکرهکننده منتقل شود، در این صورت متاسفانه ما دلیلی بر تضعیف مسوولان روابط بینالملل کشورمان خواهیم بود. القای هرگونه بیاعتمادی، اراده مذاکرهکنندگانمان را سست کرده و موجب عدم وجود قاطعیت در رفتار برونمرزیشان خواهد شد. اعتماد به تیم مذاکرهکننده ایرانی از طرف نخبگان و در کل از درون مرزهای ایران میتواند کار آنها را به نحو احسن پیش برده، تاثیر و نفوذ کارشان را بهبود بخشد و در نهایت وضعیت بینالمللی کشور را به سمت و سویی مثبت سوق دهد. اما این ملاطفتمان با مسوولان وزارت امورخارجه به معنای عدم ارایه انتقاد به ایشان نخواهد بود و بهتر است میان انتقاد و تخریب مرزی قائل شد.
مطمئنا بیان انتقاد سازنده مورد قبول بوده و کاملا متفاوت با تخریب روحیه تیم بینالمللی ایران خواهد بود. وجود منتقدین برای هر کشوری لازم و ضروری است و اساسا در حکومتهای دموکراتیک حق نقد و موضعگیری از حقوق اصلی محسوب میشود. در تعریف انتقاد درست میتوان به نوعی سلب همراه با پیشنهاد اشاره کرد؛ در واقع انتقاد صحیح و مثبت نوعی سلب است که همراه با پیشنهادی صورت میگیرد و از همین وجه میتوان یک نقد مثبت را همراه با ایجاب دید. منتقد به این معنا، صرفا برای تخریب موضوع مورد نظرش به ارایه انتقاد نمیپردازد بلکه در پی ارایه پیشنهاداتی سازنده هم خواهد بود، از سر وظیفه و تکلیف و برای ساختن و نه تخریب اشکالاتی را بیان میکند.به این معنا قطعا هرگونه نقدی که صرفا نام انتقاد را به یدک میکشد اما صورت تسویه حساب دارد، به هیچوجه مورد قبول نخواهد بود. میتوان از انتقاد صحیح به عنوان پشتوانه در مناسبات سیاسی استفاده کرد؛ برای مثال باید به عملکرد دولت آمریکا و کنگره آنها اشاره داشت. اختلافی که در ظاهر میان دولت و کنگره مشاهده میشود را میتوان نوعی دعوای زرگری خواند و از همین رو باید وجود چنین دعواهایی را در روابط بینالمللی لازم و البته طبیعی دانست. چنین انتقاداتی در نهایت موجب تقویت قوای سیاسی کشور در خارج از مرزها خواهد بود و وجود چنین مخالفتها و دعواهایی میتواند تاثیری مثبت بر شاکله اصلی ساختار بر جای گذارد. اما باید توجه داشت که مخالفان و منتقدان در دعوای زرگری میان خود در پس پرده بسیار متحد هستند چراکه در غیر این صورت نمیتوان به نتایجی مثبت چشم امیدی داشت و برای کسب موفقیت هر چه بیشتر لازم است در پشت صحنه دعواهای زرگری متحد بود. از وجهی دیگر باید به شفافسازی مباحث پیش آمده در مذاکرات، آنهم در مراتب پایینتر از سطح نخبگان و مسوولان اصلی، اشاره کرد. همانطور که یک سازمان یا موسسه دارای ساختار اداری و مراتبی از راس تا ذیل شئون دیوانی خود است و مطمئنا نباید تمام اطلاعات راس هرم را در دسترس مراتب دیگر قرار داد، همین رعایت را باید در رابطه با امور بینالمللی نیز جدی گرفت. مطمئنا نباید تمام آنچه در حال تحقق است را کاملا آشکار کرد چراکه این امر نه تنها معقول نیست بلکه تبعات بسیاری هم در بر خواهد داشت. مردم به واسطه انتخاب مستقیم رییسجمهور، نیابتا به تیم مذاکرهکننده هستهای اعتماد کرده، آنها را برگزیدهاند و از همین رو به آنها اعتماد دارند بنابراین اینکه گاهی گفته میشود باید ریز تمام اطلاعات مذاکرات شفافسازی شود، به معنای این است که هیچکس اطلاعات طبقهبندی شدهای نداشته باشد و این در واقع امر محال و غیرعقلانی به نظر میرسد. باید واقعبینانه نگریست و پذیرفت که هیچ کشوری تمامی اطلاعات فعالیتهایش را به صورت آزاد و طبقهبندی نشده در دسترس نمیگذارد. از این رو بهتر است باتوجه به اعتماد رهبری، مردم و نخبگان به تیم پر تلاش مذاکرهکننده هستهای کشورمان از نقد مخرب اجتناب کرده، دلواپسیها را کنار بگذاریم و به انتقادات سازنده بیندیشیم.
حجتالاسلام رسول منتجبنیا
*قائممقام دبیرکل حزب اعتماد ملی
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد