21 - 04 - 2020
مثلث میانه زمین، راز پیشرفت منچستریونایتد
منچستریونایتد در دوران اولهگونار سولسشایر ۱۱ برد در ۱۳ مسابقه کسب کرده است.
تحمل فقط یک باخت و پذیرش یک تساوی در ۱۳ مسابقه، در کنار شکست دادن آرسنال، چلسی و تاتنهام در لندن، به خوبی گویای آن است که یونایتد بعد از بحران ابتدای فصل، تحت نظر سولسشایر چقدر تغییر کرده است. اما این نتایج تنها پیشرفتهای رقم خورده از زمان حضور سرمربی موقت نیستند. دو پیشرفت چشمگیر دیگر نیز قابل توجه هستند: یونایتد در بخش دفاعی و هجومی پیشرفتی قابل ملاحظه داشته است و در عین حال بازیکنان به صورت فردی نیز عملکردی به مراتب بهتر را به نمایش میگذارند؛ بازیکنانی که در دوران مورینیو تمام شده به نظر میآمدند یا توسط او نیمکتنشین بودند.
فراموش نکردهایم که ماتیچ در ماههای ابتدایی فصل جاری، عملکردش آن قدر بد بود که هیچ نشانی از کیفیت سابق خود بروز نمیداد. پل پوگبا نیمکتنشین شده بود که حتی بحث جدایی او از منچستریونایتد مطرح بود و آندره هررا هافبک دونده و انرژیک این روزهای یونایتد، در زمان مورینیو یک گزینه تعویضی بود که اغلب اوقات جایگاهش در تیم با فلینی و فرد عوض میشد.
طی ۱۳ بازی گذشته، سولسشایر تحولی عظیم به خصوص در بخش میانی زمین تیمش ایجاد کرده که منجر به تقویت تیم در فاز دفاعی و هجومی شده است. از مجموع این ۱۳ بازی، در ۱۰ مسابقه، مثلث ماتیچ، هررا و پوگبا در میانه زمین یونایتد ایفای نقش کردند. ماتیچ بیشتر در جلوی مدافعان و متمایل به مرکز، هررا متمایل به راست و پوگبا در منطقه دلخواهش متمایل به چپ بازی کردهاند.
تفاوت مهم در مورد پوگبا این است که او در دوران مورینیو هم متمایل به چپ کار میکرد ولی لمس توپ بیشتری در زمین داشت و در نقاط دیگر زمین هم دیده میشد، اما اکنون اگرچه لمس توپ وی کمتر شده و بیشتر محدود به نیمه چپ زمین بوده ولی اثرگذاری او بسیار بیشتر شده است.
به طور کل در دوران سولسشایر، پل پوگبا لمس توپ کمتری در زمین بازی دارد ولی به طور میانگین، شوتهای بیشتری زده، موقعیتهای بیشتری خلق کرده، تکلهای بیشتری زده و بیشتر هم بازی حریف را قطع کرده است. حالا او در ۱۲ مسابقه تحت نظر مربی نروژی، روی ۱۵ گل اثرگذار بوده است؛ ۹ گل و ۶ پاس گل. در این فصل در زمان مورینیو در ۲۰ مسابقه، آمار او فقط پنج گل و چهار پاس گل بود.
اما پیشرفت شخصی تنها جنبه پیشرفت منچستریونایتد در زمان سولسشایر نبوده است. یونایتد با بهبود در خط میانی و ثبات در کمربند میانی، هم در دفاع و هم در حمله پیشرفت قابل ملاحظهای یافته است. در زمان مورینیو یونایتد به طور متوسط در هر بازی در این فصل ۵/۱ گل زده بود و حالا این رقم به ۳۱/۲ گل در هر بازی ارتقا یافته است. آمار گلهای خورده نیز از ۴۶/۱ به کمتر از یک رسیده و اکنون ۶۹/۰ به ازای هر بازی است. در شرایطی که مورینیو مدام از نخریدن مدافع میانی انتقاد میکرد و معتقد بود تیمش به دلیل فقدان در این بخش، دچار ضعف است ولی اوله گونار با بهرهگیری از مهرههای کنونی و عدم تغییر خاص در بخش دفاعی و آوردن ثبات و استحکام به بخش میانی توانسته اوضاع را کاملا برگرداند.
ماتیچ که بازیکن محبوب مورینیو بود و توسط این مربی هم به یونایتد منتقل شد، اکنون به مراتب عملکرد بهتری نسبت به قبل دارد.
بعد از چندین سال یونایتد دوران هیجانانگیزی را تجربه میکند، نه فقط به این خاطر که نتایج بهبود یافتهاند و تیم دورهای طلایی را پشتسر میگذارد بلکه بازیکنان بهترین و بیشترین پتانسیل خود را بروز داده و در خدمت تیم عمل میکنند.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد