11 - 12 - 2019
مثلث دیپلماتیک ترامپ، شی و کیم
شبکه خبری CNN از شکلگیری مثلث دیپلماتیک دونالد ترامپ، شی جین پینگ و کیم جونگ اون خبر داد و اعلام کرد وقتی مقوله میانجیگری برای امضای قرارداد بین کرهشمالی و آمریکا در وسط است، مون جائه این، رییسجمهور کرهجنوبی کنار گذاشته میشود.
در حالی که رییسجمهوری کرهجنوبی، به خاطر سازماندهی برگزاری نشستی بین خودش و کیم، رهبر کرهشمالی، و سپس بین کیم و ترامپ، چشم به راه جایزه صلح نوبل بود، روند امور به طور شگرفی برعکس شد. چین از تلاش سئول حمایت میکرد اما با توجه به چشم امید پیونگیانگ به حمایت اقتصادی و دیپلماتیک به همسایه جنوبی، به نظر میرسید این متحد دیرینه (پکن) کرهشمالی در معرض خطر کنار گذاشتن قرار دارد. پس از نشست بیفرجام کیم و ترامپ در هانوی، نفوذ چین دوباره شدت گرفت.
وزارت خارجه کرهشمالی هفته پیش اعلام کرد مناسبات بر مبنای ارتباطات شخصی بین کیم و رییسجمهوری آمریکا پیش میرود. سران کرهجنوبی بهتر است به فکر مسائل داخلی خود باشند. CNN از تحریمها به عنوان محور اصلی در نشست ویتنام یاد کرد و افزود آنها (تحریمها) همان نقطهای هستند که چین میتواند به کمک پیونگیانگ آید. چین، بزرگترین متحد اقتصادی کرهشمالی، از تدابیر سختگیرانه سازمان ملل علیه کیم حمایت میکرد اما این به معنای التزام پکن به کارزار فشار حداکثری ترامپ نیست.
به نظر میرسد شی در اوزاکا به آنچه به دنبال آن بود، رسید و باید منتظر ماند و دید آیا او برای واداشتن ترامپ به چیزی که در کرهجنوبی میخواهد، از نفوذ خود بر کیم استفاده میکند یا خیر. ترامپ، شی و کیم، مثلث دیپلماتیکی تشکیل دادند که هر یک برای به دست آوردن آنچه مورد نظرش است، به بقیه متکی است.
علاوه بر این، ترامپ خودش را به عنوان یک معاملهگر به نمایش گذاشته است. یکی از دلایلی که گفته میشود باعث شکست نشست هانوی شد این بود که پیونگیانگ خواستار رویکرد تدریجی در ازای لغو برخی تحریمها بود و واشنگتن خواستار امضای توافقنامهای بود که قضیه را به یکباره تمام کند و مایه افتخار ترامپ در آستانه انتخابات ۲۰۲۰ شود.
گرچه درباره جزئیات دقیق گفتوگوهای ترامپ و شی در اوزاکا چیزی نمیدانیم اما ترامپ قبلا بر فواید بالقوه اقتصادی توافقنامه هستهای تاکید کرده بود.
تردیدی نیست کرهشمالی با درهای باز اقتصادی و بازارمحور مطمئنا به همان اندازه که به نفع شرکتهای آمریکایی است به نفع شرکتهای چینی هم هست.
شی به دنبال رهایی از تعرفههای گمرکی آمریکاست اما پکن نشان داده است وقتی پای کرهشمالی به میان میآید، مایل به بازی دوسویه است به این معنی که از یک طرف کرهشمالی را برای مهار برنامه هستهای و آزمایش موشکهای بالستیک تحت فشار میگذارد و از طرف دیگر، از کمک و حمایت به ویژه وقتی باعث تضعیف واشنگتن و سئول شود، خشنود میشود.
کیم هم نشان داده که به دنبال رهایی از تحریمهای بینالمللی است که باعث رشد اقتصاد این کشور و جذب سرمایه از کرهجنوبی خواهد شد.
اگر تحریمها لغو نشود، پیونگیانگ میتواند از حمایت چین برخوردار شود و با علم به این مساله که پکن و احتمالا سئول از بازگشت فشار حداکثری و رویکرد خشم و آتش دو سال گذشته حمایت نمیکنند، از خلع سلاح تسلیحاتی امتناع میکند.
و اما ترامپ. قطعا دست واشنگتن در برابر دو طرف دیگر بازتر است- از تحریم گرفته تا جنگ تجاری برای دو طرف دیگر- اما تحقق مطالبات ترامپ، اعم از تسلیم شدن چین در مناقشه تجاری و خلع سلاح کامل هستهای کرهشمالی، به ویژه اگر ترامپ امتیاز ندهد، دشوارتر است.
یک مذاکرهکننده کارکشته احتمالا میتواند در کوتاهمدت به موفقیتهایی دست یابد و بازی را پیش ببرد- به عنوان مثال، واداشتن چین به موافقت با اعمال فشار بر کرهشمالی برای خلع سلاح هستهای در یک بازه زمانی و بازرسیهای بینالمللی در ازای لغو برخی تحریمها و تعرفههای گمرکی خاص، یکی از راههای پیشرفت است اما باید گفت، این روند پیچیده به هیچ پیروزی قابل توجهی منتهی نمیشود.
باید منتظر ماند و دید ترامپ میتواند با دو ضلع دیگر این مثلثی که خود را در آن افکنده است، کار کند یا خیر.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد