15 - 08 - 2021
ماشین قراضهها را وارد نکنید!
بلند شدن صنایع تولیدی زمینخورده نیازمند الزاماتی است؛ نمیتوان فقط صرفا شعار داد که ما حامی تولید هستیم و از صنایع داخلی حمایت میکنیم بعد از آن سو، گلوی تولید را با واردات بیرویه و بیضابطه بفشاریم!
سرنوشت ناکام هپکو اراک و کارگران آن، نمونه روشنی از این سیاستهای یک بام و دوهواست، نمونهای روشن از شعارزدگی صرف در عرصه حمایت از تولید. این مجموعه در اسفند ماه سال گذشته از خوشحالی روی پای خود بند نبود که بالاخره تکلیف بدهی ۱۲۰۰ میلیارد تومانی آن به نظام بانکی کشور مشخص شده و با تسویه این بدهی میتوان مجوزهای قانونی برای ساخت ماشینآلات معدنی دریافت کرد اما در عمل، در بیش از چهار ماه سپری شده از سال جدید، هیچ قرارداد ارزشمند و بزرگی با هپکو اراک تنظیم نشده و هرچه کارگران و کارشناسان این مجموعه فریاد زدهاند، راه به جایی نبردهاند.
کارگران هپکو اراک مدتهاست که از مسوولان وزارت صمت، خانه معدن و نمایندگان مجلس درخواست دارند واردات ماشینآلات معدنی را متوقف کنند، حداقل از زمانی که تکلیف تهاتر بدهی ۱۲۰۰ میلیارد تومانی این مجموعه در اسفند سال قبل مشخص شد، کارگران یکصدا فریاد زدند حالا زمانش فرا رسیده که واردات را متوقف کنید و از هپکو حمایت نمایید تا بار دیگر روی پای خود بایستد و رونق بگیرد.
چرا واردات ماشینآلات مستعمل؟!
اما در عمل چه رخ داده است؛ واردات انبوه ماشینآلات دست دوم به بهانه نیاز شدید معادن کشور! وقتی دو سال قبل واردات ماشینآلات معدنی به خاطر تحریم و بحران ارزی ممنوع و قرار شد برای خرید ماشینآلات ارز از کشور خارج نشود، دغدغهمندان تولید وطنی از ته دل شادمانی کردند، مفری برای ایستادن تولید روی پای خود فراهم آمده بود و هپکو که در دهههای گذشته قبل از خصوصیسازی و دست به دست شدن، غول تولید ماشینآلات معدنی بود و تولیدات آن به خاورمیانه و کشورهای شرقی صادر میشد، میتوانست دوباره به روزهای اوج خود بازگردد. اما مثل همیشه، آن نامه قانونی را با هزاران بخشنامه و تبصره و گریزنامه! دور زدند. یکی از آخرین نمونههای آن نیز دستورالعملی است که وزارت صمت در نوزدهم اردیبهشت خطاب به استانهای مختلف ابلاغ کرده است؛ در این دستورالعمل آمده وفق مواد ۱۰۹ و ۱۱۰ آییننامه اجرایی معادن، شرایط و ضوابط واردات ماشینآلات (آن هم ماشینآلات مستعمل) ابلاغ میگردد. در واقع ممنوعیت واردات را با وارد کردن ماشینآلات مستعمل و دست دوم دور زدند.
به گزارش ایلنا، دهم خردادماه، معاون معدنی وزارت صنعت، معدن و تجارت با اشاره به اینکه طبق ماده ۱۰۹ و ۱۱۰ امکان واردات ماشینآلات معدنی نیست، گفت: معادنی که ظرفیت استخراجی پایینی دارند باید ماشینآلات خود را از داخل تامین کنند و معادنی که از ظرفیت استخراجی بالایی برخوردار هستند، میتوانند ماشینآلات دست دوم تا ده سال را وارد کنند و از هفته پیش ثبتسفارش واردات این خودروها آغاز شده است.
بعد از آن، واردات ماشینآلات مستعمل از بنادر کشور آغاز شد؛ سوم مرداد کارگران هپکو اعلام کردند: دامپتراکها (کامیونهای غولپیکر) که از بندر شهید رجایی برای معادن کشور خریداری و وارد کشور شده است همان دامپتراکهای ۱۰۰ تن است که هپکو بارها و بارها به مسوولان در جلسات مختلف اعلام کرده که توانایی تولید آنها را دارد و حتی از طرف مدیریت و مهندسی شرکت اعلام شده است که توانایی تولید تناژ بالاتر از ۱۰۰ تن نیز داریم اما به دلیل عدم استقبال خریداران داخلی جهت ایجاد نقدینگی و پیشپرداخت و مشکل کمبود نقدینگی شرکت و تامین شارژ مالی از طرف تامین اجتماعی تاکنون نتوانستهایم تولید داشته باشیم.
کارگران هپکو در بیانیهای در ارتباط با ورود ماشینآلات مستعمل اعلام کردند: آیا واقعا اوضاع معادن کشور به حدی بغرنج شده که واردات تعدادی دستگاه مستعمل با هزینه هنگفت تنها راه چاره موجود است؟ آن هم ماشینآلاتی که به دلیل مستعمل بودن و فقدان کارایی لازم، به زودی همانند موارد مشابه قبلی راه قبرستان بزرگ ماشینآلات کشور را درپیش خواهند گرفت و بخش دیگری از سرمایههای کشور را به ورطه نابودی خواهند کشاند.
جلسه پشت جلسه برای آزادسازی واردات
بدون تردید مافیای قدرتمندی پشت واردات ایستاده است؛ سودهای انبوه دلاری در کار است و به نظر میرسد در آستانه روی کار آمدن دولت جدید تلاش برای آزادسازی کامل واردات و مجوز گرفتن برای وارد کردن هرچه بیشتر ماشینآلات معدنی و راهسازی ادامه دارد و حتی این تلاش شتاب گرفته است. جلسات پشت سرهم در خانه معدن و دیگر اتاقها و لابیها نشان از شدن گرفتن این تلاش غیرسازنده و مخرب دارد.
هادی فاضلی از مدیران و کارشناسان باسابقه هپکو با ۲۷ سال سابقه کار است. او با اشاره به جلسه دهم مرداد خانه معدن و با بیان اینکه «در آخرین روزهای دولت دوازدهم به دنبال شلیک آخرین تیرهای واردات بر قلب تولید هپکو بودهاند» به ایلنا میگوید: این جلسه صرفا برای وارد کردن فشار بیشتر بر هپکو و جلوگیری از رونق گرفتن آن برگزار شده است. برداشت بهنظر میرسد خواسته قلبی برخی حاضران ادامه واردات است و من اهدافشان را اینگونه خلاصه میکنم:
فاضلی ادامه میدهد: سایر جلسات معدنیها و رفتارهای ایشان و خصوصا نامهنگاریهای اخیرشان به وزارتخانهها و جزع و فزع آنها مصداق روشن همینهایی است که گفتم؛ حکایت این جلسات، حکایت بازیهای دوران کودکی است که از جیب پدر خانواده، بین بچهها و دوستان آبنباتچوبی قسمت میکردیم؛ حالا هم سود واردات ماشینآلات آنچنان زیاد است که میتواند جماعتی را با آبنباتچوبی و… سرگرم این جلسات و حمایت برای سود کلان مافیای واردات کند.
او معتقد است بساط این رانتبازیها و سودهای کلان که پشت تولید ملی را به خاک میمالد باید در دولت سیزدهم برچیده شود: «امیدواریم در دولت جدید بساط بریزبپاشهای سرمایهداری و وارداتچیها تبدیل به دستمایههایی برای تولید کارگران و صنعتگران شود؛ امیدواریم از تولید واقعا حمایت کنند. خسته شدیم از شعارهای تکراری و سودجوییها!»
جلسه پشت جلسه؛ نامه پشت نامه و سرانجام ماشینآلات مستعملی که با پولهای مملکت و بیتالمال وارد میشوند و بعد چند ماه یا نهایت یک سال، روانه قبرستان ماشینآلات شده و تبدیل به ضایعات و آهن قراضه میشوند؛ آیا خوان رنگارنگ و پررونق این بیتدبیریها و رانتخواریها، از میان برداشته میشود؟!
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد