14 - 04 - 2020
مارچلو لیپی و چین، طعم انتقام و چیپ
تیم ملی چین با عبور از تایلند خود را به مرحله یکچهارم نهایی رساند تا در برابر ایران قرار بگیرد دو رقیبی که خاطرات شیرین و تلخ بسیاری را از جام ملتهای آسیا ۲۰۰۴ از یکدیگر دارند.
تیم ملی ایران لحظه به لحظه به رویای ۴۰ ساله خود برای کسب عنوان قهرمانی در جام ملتهای آسیا نزدیک میشود و هیجانات این اتفاق بزرگ در چشم هواداران و بازیکنان تیم ملی ایران موج میزند تا مثبتترین لبخندها از تهران به ابوظبی برسد و فضای نهچندان خوب روزهای گذشته، بدل به فضایی آرام و شیرین شود.
شاگردان کارلوس کیروش در دیداری دراماتیک که انواع و اقسام اتفاقات را در خود جای داده بود، توانستند با عبور از عمان سرسخت با نتیجه ۲ بر صفر، خود را به مرحله یکچهارم نهایی برسانند و برابر حریفی قرار گیرند که ۱۵ سال پیش در همین تورنمنت، به شکلی مایوسکننده حذف شده بودند، دیداری که بهترین راهنمایی برای یادآوری آن، ضربه چیپ یحیی گلمحمدی در ضربات پنالتی و هدر رفتنش و آغاز سیل اشک و حسرت ملیپوشان است!
این بار اما ماجرا کمی متفاوت است، ایران ۲۰۱۹ با ایران ۲۰۰۴ سراپا تفاوت دارد و شرایط برای هیچکدام از دو تیم یکسان نیست و آنها با فلسفه و سبک جدیدی خود را به امارات رساندهاند تا نوستالژیترین نبرد جام ملتهای آسیا، در امارات متحده عربی شکل بگیرد و بوی انتقام یوزهای ایرانی، شهر ابوظبی را فرا بگیرد.
چین با مارچلو لیپی در ابتدای جام هفدهم به عنوان یک مدعی بزرگ شناخته میشد، اما پس از آنکه آنها در مرحله گروهی شخصیت و قدرت خود را به نمایش کشیدند، مردان پکن خیلیها را از خود دلسرد کردند تا اژدهای جام هفدهم با ریزش مخاطب بسیاری روبهرو شود و در حد تیمی اسم و رسمدار فقط ظاهر شود! حضوری که احتمالا تا مرحله یکچهارم نهایی بیشتر ادامه نخواهد داشت و آنها قربانی جدید یوزهای تهران خواهند شد!
چینیها در دیدار برابر تایلند نشان دادند که تحت فشار بسیار بیتجربه و ناموفق ظاهر میشوند و میتوانند هر فاجعهای را به بار آورند! چرا که تایلند در مواجهه با آنها بسیاری از نقاط ضعفشان را به تصویر کشید و کار را برای دیگر رقبای این تیم ساده کرد، شاید حضور مردی بزرگ چون مارچلو لیپی اینگونه به آنها اعتبار بخشیده باشد، چرا که بدون او چین فقط یک تیم معمولی است و بهترین فرصت فراهم خواهد بود تا انتقامی که برای حاصل شدنش ۱۵ سال صبر کردیم، حاصل شود و تقلبیسازهای آسیا، طعم ضرب شست ایران را بچشند و گونههای خیس یحیی گلمحمدی برای همیشه پاک شود و بر لبانش لبخند بنشیند.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد