17 - 05 - 2022
لطف هیاتهای خارجی
با توجه به اینکه ایران کشور ثروتمندی هم از نظر جمعیت و هم از این نظر که بدهی خارجی چندانی ندارد به حساب میآید، همه شرکتها و بنگاههای اقتصادی بزرگ و معتبر بینالمللی علاقهمند هستند که به بازارهای ایران راه پیدا کنند و برای بازار ایران کالا بفرستند تا بتوانند نبض بازار ایران را در دست بگیرند از این جهت منطقیترین راه این است که خودمان را آنچنان علاقهمند و مشتاق به این رفتوآمدها نشان ندهیم.
در وهله اول دولت باید برنامهریزی خود را داشته باشد و بداند که هدف از این مبادلات چیست؟
در وهله بعدی باید مشخص شود که مسوولان به دنبال چه جور وارداتی هستند. آیا میخواهیم شاهد واردات کالاهای آماده و حاضری خارجی در بازارهای کشور باشیم. آیا قرار است مردم را هل بدهیم به سوی خرید کالاهای خارجی و صرفا مصرفی شدن؟ به این ترتیب دولت باید موضع شفاف خود را در این زمینه اعلام کند تا تکلیف فعالان اقتصادی نیز روشن شود.
اخیرا اعلام شده که دولت تا حدی به فکر سرمایهگذاری مشترک با هیاتهای تجاری خارجی افتاده است اما دراین میان این سوال پیش میآید که چگونه و با چه اهرمی دولت به سوی سرمایهگذاری پیش میرود که به تولید داخلی ضربه وارد نشود و متعاقب آن ارزش افزوده بالا رود و با ساختن کارخانههای تولیدی به بالا رفتن اشتغال و پایین آمدن درصد بیکاران در جامعه برسیم.
ایران باید راجع به همه این موضوعات سیاستگذاری مناسبی داشته باشد، نباید به گونهای برخورد کنیم که هیاتهای تجاری گمان کنند که به ایران لطف میکنند بلکه باید بدانند که آنها خواستار برقراری رابطه با ایران هستند، اگر ایران رفتاری غیر از این سیاستگذاری داشته باشد باید منتظر افزایش بیرویه تورم نسبت به سالهای قبل باشیم زیرا در این شرایط که ایران پول نفت را در اختیار دارد اگر این پول صرف واردات از کشورهای خارجی شود نهتنها میزان رقابتپذیری در بازارهای داخلی از بین میرود بلکه بعد از مدتی باید شاهد ورشکستگی کارخانههای تولیدی و بالا رفتن میزان بیکاری در جامعه و همچنین در مدت کوتاهی باید شاهد عادت کردن به این موضوع باشیم که سبد کالای مردم با کالاهای لوکس خارجی پر شود و مردم دیگر از کالاهای تولید داخل استقبال نکنند. دولت در این سیاستگذاری مطلقا نباید به کالاهای آماده اجازه واردات دهد و تنها باید شاهد واردات کالاهای نیمه آماده یا مواد اولیه کارخانهها باشیم.
از طرف دیگر این روزها خبرهایی مبنی بر زیر سوال رفتن امنیت کشور با توجه به رفتوآمدهای هیاتهای تجاری به ایران میشنویم که این موضوع به طور کل از نظر من اشتباه است، باید در نظر بگیریم که امنیت کشور از هر طریقی میتواند به خطر بیفتد و کاری به مسایل تجاری و غیرتجاری ندارد بهجای این صحبتها باید به این فکر باشیم که از این شرایط به نفع کشور استفاده کنیم گذشته از آن باید به یاد داشته باشیم که این رفتوآمدها نباید محدود به چند روز شود و باید ادامهدار باشد تا سرمایهگذاری در کشور افزایش پیدا کند تا ارزش افزوده نیز بالا برود. موضوع دیگری که مسوولان و تصمیمگیرندگان نباید از کنار آن به راحتی بگذرند در اولویت گذاشتن کشورهایی است که در دوران تحریم روابط اقتصادیشان را با ما در آن شرایط بحرانی حفظ کردند بر همین اساس دولت با اینگونه کشورها باید سیاست کجدار و مریز را در پیش بگیرد و در شرایط حال این کشورها از مزایای بیشتری نسبت به دیگر کشورهایی که در زمان تحریم با سختگیری با ایران بر خورد کردند، داشته باشند که در صورت اتفاقات غیرمترقبه راهی برای بازگشت وجود داشته باشد.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد