12 - 11 - 2019
لزوم بیمه خدمات گفتاردرمانی
مهر- علی قربانی، رییس انجمن گفتاردرمانی ایران در آستانه برگزاری هفدهمین همایش گفتاردرمانی ایران گفت: حوزه فعالیت همایش سالانه گفتاردرمانی به صورت کلی و فراگیر است اما کاربرد علم گفتاردرمانی در کودکان و بزرگسالان شامل رفع اختلالات گفتاری شایعی همچون نابسامانیهای گفتار و زبان و صدا و بلع به عللی همچون کمتوانی ذهنی، افت شنوایی و مشکلات عصبی دوران رشد آسیبهای مغزی، بدعملکردی تارهای صوتی و... است که موجب تاخیر در گفتار و زبان، اختلال در صوت و اختلال در بلع و تشدید صدا میشود.
قربانی افزود: از سایر حیطههای خدمات گفتاردرمانی میتوان به اختلالاتی از جمله ناروانی گفتار یا به اصطلاح عامه لکنت در کودکان و بزرگسالان، سایر اختلالات گفتاری و بلع ناشی از آسیبهای مغزی، سکته و ضربه مغزی، اختلالات رشدی، اختلال تاخیر در رشد گفتار، اختلال تلفظ، اختلال در صوت و مشکلات عملکردی حنجره را نام برد که نیازمند مراجعه این افراد به گفتاردرمانی است. وی خاطرنشان کرد: در منطقه، کشور ما از لحاظ گفتاردرمانی رتبه بالاتری را نسبت به سایر کشورهای منطقه دارد و در جهان نیز رتبه خوبی را در زمینه گفتاردرمانی داریم و مطابق با آمار رسمی نظامپزشکی در حال حاضر حدود ۲۰۰۰ تا ۲۵۰۰ فرد دارای مجوز فعالیت گفتاردرمانی در کشور وجود دارند که این افراد با احتساب سایر نفرات در مقاطع مختلف کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترا در کل کشور به حدود چهار هزار نفر میرسد. مراجعه به موقع و زودهنگام به گفتاردرمانی میتواند سبب کاهش طول دوره و تعداد جلسههای درمانی شود. رییس انجمن گفتاردرمانی با اشاره به اینکه در کشور حداقل هزینه هر جلسه گفتاردرمانی حدود ۴۰ هزار تومان است، عنوان کرد: تعرفه شامل میانگین خدمتهای مختلف است و هزینه هر جلسه بنا بر اینکه چند خدمت در هر جلسه انجام شده میتواند متفاوت باشد، این خدمات نهتنها تحت پوشش بیمههای پایه کشور قرار ندارد، بلکه به تازگی برخی از بیمههای تکمیلی نیز از پرداخت هزینههای گفتاردرمانی سر باز میزنند بنابراین ضرورت دارد اقدامات لازم در این زمینه انجام شود. عضو هیات علمی دانشگاه علومپزشکی ایران تاکید کرد: یکی از چالشهای پیش روی گفتاردرمانگران پرداخت مالیات است که با توجه به زمان و انرژی که این افراد برای بیماران اختصاص میدهند و درآمدی که دارند عادلانه نیست. مراکز درمانی گفتاردرمانی تحت پوشش معاونت درمان دانشگاههای مختلف است لذا این دانشگاهها شیوههای مختلفی در بازرسی، مجوز و بررسی دارند که سبب شده تا یک شیوه متحد حاکم نباشد و این امر گفتار درمانگران را در سراسر کشور از جمله تهران و به ویژه شهرستانها دچار مشکلات ناشی از بازرسیهای ذوقی و سلیقهای مسوولیت نظارت بر درمان دانشگاهها میکند.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد