17 - 04 - 2020
«قصر شیرین» بهداد
حامد بهداد به عنوان ستارهای نوظهور اوایل دهه ۸۰ در سینمای ایران درخشید. اما بعد از مدتی کمفروغ شد و چند سالی است که خبری از او نیست. او حالا دوباره با فیلم میرکریمی یعنی «قصر شیرین» به صدر اخبار رسانههای سینمایی بازگشته است.
«قصر شیرین» فیلم متوسطی است. داستانی سرراست دارد. پدری که خانه را ترک کرده و حالا با مرگ مادر پیش فرزندانش برمیگردد. شخصیت مادر در فیلم غایب است اما سایهاش روی همه شخصیتها سنگینی میکند. قصه روایتی است از تغییر شخصیت حامد بهداد. میرکریمی نشان داده در تمام فیلمهایش همین یک روایت را پی میگیرد. منتقدان ایرانی با فیلمهای میرکریمی آشنا هستند و بعد از پخش تیتراژ اول فیلم میتوانند انتهایش را حدس بزنند. این نقطه ضعفی در کارنامه میرکریمی است. در طول فیلم قرار است بحرانهایی مقابل پای پدر خانواده قرار گیرد و او را به زندگی گذشتهاش برگرداند. اما بحرانها نمیتوانند آنچه که قرار است در انتهای فیلم اتفاق بیفتد را رقم بزنند. به همین خاطر است که تغییر شخصیت کاراکتر باورپذیر نمیشود.
در کنار بازی خوب حامد بهداد، بازی دو کودک فیلم هم عالی است. معمولا در سینمای ایران کارگردانها قادر نیستند از کودکان بازی بگیرند. اما در فیلم میرکریمی دو کودک حاظر در صحنه نقششان را به نحو احسن اجرا میکنند. مخصوصا کاراکتر دختر بچه که بازی شگفتانگیزی دارد و در بین برخی منتقدان به عنوان شانس گرفتن سیمرغ نقش مکمل مطرح شده است!
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد