2 - 09 - 2016
فوتبال ملی با رنگ و لعاب سیاسی
از امروز زنگ آغاز مسابقات مقدماتی جامجهانی فوتبال ۲۰۱۸ در آسیا به صدا درمیآید که کشور ما هم در نخستین گام در ورزشگاه آزادی رودرروی قطر قرار میگیرد.روزگاری بود که کشورهای عربی از فوتبال چیزی نمیدانستند. نه امکانات و زیرساختهای ضروری را برای انجام آن داشتند و نه پتانسیل لازم برای فوتبالیست شدن نزد جوانان آنها وجود داشت.
در سالهای دهه ۴۰ تا اوایل دهه ۶۰ خورشیدی، کشورهای عربی، هیچکدام حریف دندانگیری برای فوتبال ما نبودند و هیچگاه در هیچکدام از مسابقات مهم قارهای و جهانی، نتوانستند مانع صعود فوتبال ایران شوند.از آن سالها تا امروز، اگرچه فوتبال کشورهای عربی، همچنان از زایش پربار- کمی و کیفی- بازیکن رنج میبرد اما برعکس به لطف دلارهای نفتی، زیرساختها و تجهیزات لازم و روزآمد را برای توسعه فوتبال فراهم آوردهاند و در کنار آن هم با کشاندن ستارهها از جمله بازیکنان ایرانی و یاری جستن از مربیان ریز و درشت خارجی، در پی هویتبخشی بیرونی به فوتبال باشگاهی و ملی خود هستند. اگرچه در رویارویی با کشورهای عربی، فوتبال ایران به ندرت با شکست از میدان خارج شده اما از نظر روحی و روانی، نوعی دلشوره و واهمه نزد دستاندرکاران و بازیکنان ما وجود دارد که در مواردی هم در کیفیت بازی ایران اثر گذاشته است. بدون تردید و تعارف، در حال حاضر تیم ملی کشورمان از نظر تواناییهای فردی و از منظر تاکتیکی غیر از کرهجنوبی، از بقیه به گونهای واقع بالاتر نشان میدهد اما بازی نخست مقابل قطر جدا از ۳ امتیازی که میتواند سکوی پرش ما برای ادامه راه باشد به طور خاص هم از نظر روحی برای رویارویی چند روز بعد با چین میتواند نقش موثری ایفا کند.
غیر از همه این حرفها، این بار مسابقات مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۸ از منظر سیاسی هم برای فوتبال ما واجد اهمیت و حساسیت است تا جایی که بلندپایهترین شخصیت دولت پس از رییسجمهور با حضور در تمرین ملیپوشان این واقعیت را به رخ کشید که تا چه اندازه نتیجه بازی با قطر و سپس هموار شدن راه صعود ایران به جام جهانی برای دولت تدبیر و امید که انتخاباتی بسیار چالشبرانگیز و سرنوشتساز را پیش رو دارد، میتواند باارزش باشد.اگرچه همواره رویارویی فوتبالی ما با کشورهای عربی با فشار روحی همراه بوده اما این بار شرایط منطقهای و جهانی از یکسو مچگیریها و تنشهای موجود بین دولت و مجموعه دلواپسان از سوی دیگر، به فوتبال ملی ما رنگ و لعاب سیاسی داده است.
فارغ از تمام این استدلالها، فوتبال ملی ایران با تواناییهای بالقوهای که دارد، با برتریهای انفرادی و گروهی بازیکنانش به رهبری کیروش و حمایت ملی ایرانیان میتواند مقابل قطر کاملا تقویت شده، با دست پر از میدان خارج شود، فقط امید است که تبعات تنشهای داخلی و خارجی، فوتبال ما را دچار سرگردانی نکند تا این بار فوتبال کشورمان بیش از همیشه واژه ملی را معنا کند.
massoudmehr@yahoo.fr
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد