10 - 10 - 2021
فرصت و تهدیدهای عضویت دائم ایران در سازمان شانگهای برای خودروسازی کشور
حضور ایران در سازمان همکاریهای شانگهای فرصتی برای اقتصاد ایران و بهتبع آن صنایع خودروسازی و قطعهسازی و گام نخست برای توسعه صادرات در این حوزه است.
الزام حضور در پیمانهای بینالمللی برای صنعت خودرو
در این رابطه امیرحسن کاکایی عضو هیات علمی دانشکده مهندسی خودرو دانشگاه علم و صنعت ایران در گفتوگو با ایرنا میگوید: صنعت خودرو بسیار بزرگ است و در جهان امروزی اگر کشورها در پیمانهای جهانی حاضر نباشند جایگاهی در بازار ندارند. بر این اساس ورود به پیمان شانگهای برای ایران یک الزام بود.
وی بیان داشت: در سالهای گذشته یکی از مشکلات ما به خصوص در موضوع صادرات به دلیل عدم حضور در پیمانهای اینچنینی بود، زیرا خودرو کالایی است که به شدت تحت کنترل این پیمانهاست و اگر در چنین پیمانهایی عضو نباشیم به هیچ عنوان اجازه صادرات نخواهیم یافت.
کاکایی اظهار کرد: با این حال صرف وجود پیمان مطرح نیست، بلکه حضور ما باید فعالانه باشد، زیرا جهان امروز جهان رقابت است و کشورها به دنبال منافع خودشان هستند.
وی گفت: در پیمان شانگهای شاهد حضور غولها و قدرتهایی همچون هند و چین هستیم که به معنای وارد شدن به بازی بزرگان است. به طور طبیعی حضور در این پیمان فرصتها و مخاطراتی برای ما به دنبال دارد.
این استاد دانشگاه ادامه داد: صرف حضور در این پیمان بینالمللی شرط کافی برای توسعهیافتگی ما نیست، بلکه بستگی دارد چطور با آن برخورد کنیم، زیرا پیمانهای بینالمللی در چارچوب و بستر روابط کلی بینالمللی هستند.
رفع یکی از موانع صادراتی با حضور در پیمان شانگهای
وی یادآوری کرد: فراموش نکنیم در زمان تحریمهای ظالمانه آمریکا بسیاری از شرکتهای بزرگ چینی با اینکه مشکلی با دولت چین نداشتیم، اما به دلیل روابط اقتصادی با آمریکا حاضر به کار کردن با ما نشدند. بر این اساس باید فکر کنیم که چگونه میتوانیم از حضور در این پیمان به عنوان یک فرصت بهرهبرداری کنیم.کاکایی تصریح کرد: به طور قطع حضور در پیمان شانگهای به نفع اقتصاد کشور است، زیرا هر چقدر بخواهیم کشور را ایزوله نگه داریم روز به روز از نظر اقتصادی ضعیف میشویم.وی تاکید کرد: باید بتوانیم در روابط جهانی و رقابت بینالمللی حضور داشته باشیم و حضور در کنار رقبای چینی و هندی برای ما یک تازگی ایجاد میکند، هرچند موانعی هم به دنبال دارد.
این کارشناس صنعت خودرو اضافه کرد: هرچند با حضور در پیمان شانگهای یکی از موانع اصلی صادراتی کشور برداشته میشود، اما صادرات ملزومات دیگری نیز دارد و باید حرفهایتر عمل کرده و حرکتهای بعدی را برنامهریزی کنیم.
وی اظهار کرد: ساخت خودرو یا قطعه با صادرات گوجه و خیار تفاوت دارد، زیرا برای حضور در بازار یک کشور دستکم باید ۱۰ سال خدمات گارانتی بدهیم و تضمین کیفیت داشته باشیم. بنابراین صادرات خودرو نیازمند یک حرکت بزرگ و ساختارسازی است و فقط مذاکره با یک تاجر یا بازرگان نیست.
لزوم توجه به مزیتهای نسبی و رقابتی
کاکایی گفت: با حضور پیمان شانگهای میتوان گفت گام نخست برای توسعه صادرات در صنعت برداشته شد و امیدواریم خودروسازان و قطعهسازان با این فرصت به صورت نظامیافته برخورد کنند.
وی افزود: مذاکره در بازارهای صادراتی تکنیکهای خاص خود را دارد و سیاست بازرگانی و راهبردهای بازاریابی به صورت هماهنگ عمل میکنند، اما تجربه نشان داده ما ایرانیها در این زمینه بسیار بد عمل میکنیم، بر این اساس حرکت نظاممند و همراستا بسیار مهم است.
عضو هیات علمی دانشکده مهندسی خودرو دانشگاه علم و صنعت ایران ادامه داد: در جهان فعلی هر حرکت همراه با تهدیدات و فرصتهایی است. باید جنگید و جلو رفت، اما نمیتوان از حرکت ایستاد.
وی بیان کرد: در جهان امروز شاهدیم با اینکه چینیها قادر به تولید ارزانتر مواد، قطعات و محصولات هستند، اما همزمان برخی از قطعات و ملزومات خود را از کشورهایی نظیر آلمان وارد میکنند و ما نیز باید بتوانیم با توجه به مزیتهای نسبی و رقابتی خود حرفهایتر عمل کنیم.
کاکایی یادآور شد: پس از فروپاشی شوروی سابق صادرات خوبی به کشورهای آسیای میانه داشتیم، اما متاسفانه به دلیل نداشتن راهبرد درست برای صادرات در مدت کوتاهی، کمتر از یک سال صادرات ایران زیر سوال رفت و در بازارها ترکیه جای ما را گرفت. بر این اساس در صادرات باید راهبردهای درستی داشته باشیم و محکم و باکیفیت عمل کنیم.
وی تاکید کرد: برخورد با صادرات به عنوان یک فرصتطلبی کوتاهمدت میتواند خطرناک باشد، به ویژه در خصوص صادرات قطعه و خودرو باید به عنوان یک بازار با مشارکت بلندمدت نگاه کنیم و در عین حال سرعت عمل نیز داشته باشیم.
نقش پررنگ وزارت امور خارجه
این استاد دانشگاه بیان داشت: امروز نیاز است وزارت امور خارجه به تقویت معاونت اقتصادی خود پرداخته و بر آن تمرکز کند. چرا که در اکثر کشورهای پیشرفته جهان هماهنگیها و همکاریهای مشترک با دیگر کشورها از طریق وزارت امور خارجه انجام میشود.
وی گفت: در همین شرایط تحریمها و فشارهای اقتصادی، قطعهسازان ایرانی با شرکتهایی از چین و حتی هند مشارکت کردند که حضور در پیمان شانگهای میتواند تقویتکننده آن باشد و بهرهبرداری از این پیمان بستگی مستقیم به اراده ما دارد.
کاکایی افزود: با اینکه هند و چین از مزیت نیروی کار و تولید ارزان برخوردارند، ما نیز میتوانیم در این چرخه ورود کرده و به صادرات برخی قطعات ریختهگری، آلومینیومی، قطعات پیشرفتهتر، رادیاتور، سیستمهای خنککاری، انواع صندلی، محصولات وابسته به بخش پتروشیمی و… بپردازیم و حتی در برخی زمینهها سرآمد باشیم، اما در این میان حلقههای ناقصی وجود دارد که نیازمند حرکت منسجم جمعی است.وی تصریح کرد: صنعت خودرو و قطعهسازی ایران پتانسیل بالقوه خوبی دارد، اما برای بالفعل شدن نیازمند همت ملی است و به طور حتم باید توسط دولت هدایت شود.
این کارشناس صنعت خودرو اظهار کرد: در گذشته در مقاطعی حتی صادرات قطعه به برخی کشورهای عضو اتحادیه اروپا از جمله فرانسه و ایتالیا داشتیم و اگر به دنبال صادرات جدی هستیم نیازمند برنامه و عزم ملی و حمایت دولتی است. وی یادآوریکرد: فراموش نکنیم که در این مسیر افراد متقلب هم هستند و دولت باید از برند «ساخت ایران» مراقبت کند.
لزوم ثبات رویه در صادرات
کاکایی تاکید کرد: در نظر داشته باشیم که ثبات رویه در موضوع صادرات بسیار مهم است و اینکه در زمان کمبودها در داخل جلوی صادرات گرفته میشود برای صادرات سمی مهلک است و این سم بهخصوص برای موضوع خودرو کشندهتر خواهد بود.
وی گفت: اگر قرار است به یک صادرکننده تبدیل شویم باید حرفهای عمل کنیم و نباید اجازه دهیم بازار دستخوش نوسان شود؛ همه اینها برنامه و پشتیبانی نیاز دارد.
این استاد دانشگاه در ادامه بیان کرد: به نظر میرسد هنوز پتانسیل خوبی برای حضور در بازار آسیای میانه و ورود دوباره به آن وجود دارد و بهخصوص در این راستا سایت ایرانخودرو در «نفتچاله» جمهوری آذربایجان میتواند کمک حال باشد؛ در این زمینه نیازمند برندسازی و عملکرد حرفهای هستیم.
لزوم رفع مشکلات داخلی پیش از حضور در میادین بینالمللی
در این زمینه، «مازیار بیگلو» دبیر انجمن قطعهسازان خودروی ایران دیدگاه چندان خوشبینانهای ندارد و معتقد است: حضور در پیمان شانگهای میتواند تاثیرات مثبت و منفی برای صنایع خودروسازی و قطعهسازی کشورمان به دنبال داشته باشد.
این مقام صنفی میگوید: کشوری نظیر روسیه در پیمان شانگهای حضور دارد که میتواند مقصدی برای خودروهای ایرانی باشد، زیرا به طور عمده خودروسازان خارجی در این کشور فعال هستند و بهتازگی نیز ایرانخودرو و سایپا گامهایی برای حضور مجدد در این بازار برداشتهاند.
وی تصریح کرد: در کنار همه مزایای ممکن، اما همزمان باید با هجمه چینیها و هندیها به بازار کشورمان مقابله کنیم زیرا آنها نیز قادر به صادرات خودرو و قطعه به ما هستند و هماکنون عمده خودروهای چینی موجود در بازار ایران به صورت فول CBU (خودروی کامل) وارد کشور شده و فقط سرهمبندی میشوند.
بیگلو تاکید کرد: تا زمانی که صنایع خودروسازی و قطعهسازی کشورمان به غرب یا شرق وابسته باشند، همواره تاثیرپذیر خواهیم بود و نه تاثیرگذار.
دبیر انجمن قطعهسازان خودرو کشور اضافه کرد: زمانی میتوان از حضور در این پیمان بینالمللی به خوبی استفاده کرد که مشکلات داخلی خود نظیر قیمتگذاری دستوری، خصولتی بودن خودروسازان، انحصار ناخواسته در این صنعت، عدم تعهد خودروسازان و قطعهسازان به کیفیت و عدم تامین مواد اولیه مورد نیاز را حل کرده باشیم و بعد از آن به پیمانهایی نظیر پیمانهای بینالمللی چشم بدوزیم.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد