27 - 11 - 2022
علی فیلمهایش را زندگی میکرد
عبدالله اسکندری-
من فکر میکنم علی حاتمی یکی از عاشقان استثنایی سینما بود. او فیلم نمیساخت بلکه فیلمهایش را زندگی میکرد. فیلم ساختن برای علی، حکم یک شغل یا راهی برای کاسبی نبود و در جریان ساخت یک فیلم، عاشق کارش بود و تمام زندگیاش را وقف آن میکرد. همین غرق شدن در کارش سبب میشد من و امثال من که با او همکار بودیم، تحت تاثیر احساسش قرار بگیریم و ما هم با آن فضا مانند او زندگی کنیم و هرچه در وجودمان هست برای کار بهتر در طبق اخلاص بگذاریم و این احساس در بین تمام عوامل فیلم جاری بود. تمام اطرافیان مثل بازیگر، فیلمبردار، گریمور و. . . در جریان کار مجذوب علی میشدند. علی وقتی کاری را شروع میکرد، شب و روزش را پای آن میگذاشت و یک لحظه هم جدایی نداشت و تمام تمرکز ذهنیش معطوف به آن بود و کوچکترین و ریزترین چیزها نیز از چشمانش پنهان نبود. سر فیلم دلشدگان خیلیها بودند. آقای جبلی، تارخ، کلاری، کشاورز، عبدی و. . . همگی صبح زود سر صحنه حاضر میشدیم تا علی بیاید. یک روز ساعت هشت سر کار حاضر شدیم و او حدود ۱۱ رسید و شروع کرد به چک کردن صحنه و لباسها و ایراد گرفت که دکمه سردست لباس جدید است و سفید صدفی است و نباید اینطور باشد و باید آن را عوض کنیم. بچهها اعتراض کردند که حالا چه تفاوتی دارد و اینکه اصلا معلوم نمیشود. برای پیدا کردن این دکمه باید از سعدآباد تا چهارراه امیراکرم برویم و برگردیم وکلی زمان و انرژی مصرف میشود. مرحوم حاتمی خدابیامرز عصبانی شد و گفت که حتما باید عوض شود. بچهها از من خواستند که چون دوست نزدیکش هستم، وساطت کنم تا از خیر عوض کردن دکمه بگذرد. من هم رفتم پیش علی و گفتم یک دکمه که چیزی نیست علی جان. بچهها از صبح خیلی خسته شدهاند و الان هم سر ظهر است. اگر بخواهند بعد از ناهار بروند دکمه جدید بخرند، خیلی طول میکشد و کار میخوابد. علی در جواب من گفت اگر من امروز از یک دکمه سر آستین کت بگذرم، فردا از کل آستین میگذرم، بعد نوبت کل کت است و میز و صندلی و صحنه و کمکم باید قید کل فیلم را بزنم. چون ذهنم به این نادیده گرفتنها عادت میکند و در نهایت کار خراب میشود. حالا به نظر تو چنین چیزی مطلوب است؟ تو میپسندی؟ من آن روز از حرفهایش خیلی خجالت کشیدم و بعدش هم با بچهها دعوا کردم که اصلا چرا من را جلو فرستادهاند. این عشقی که علی حاتمی در کارهایش داشت و این ریزبینی و دقتی که در ساخت فیلمهایش به خرج میداد، واقعا نادر است. کاش خیلی از کسانی که در حال حاضر کار میکنند هم دقت نظر او را داشتند. علاوه بر تمام اینها، فیلمهای او به معنای واقعی کلمه ایرانی بود. در واقع از نوادر فیلمهای ایرانی است که ساخته شده است. آن قدر هم این وجه در کارهای او مشخص و واضح است که هر کجای دنیا که فیلمهایش را ببینید، میفهمید که ایرانی است. این هم ویژگیای است که در اثر کمتر کارگردانی میبینیم.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد