1 - 12 - 2019
عطش بیپایان یک کمالگرا
تاکنون هرگز دو تیم اول لیگ برتر این قدر امتیاز جمع نکرده بودند و هیچگاه دو تیم اول جدول اینقدر کم شکست نخورده بودند اما در این رقابت نفسگیر سرانجام سیتی بود که زودتر از خط پایان گذشت.
از زمانی که رقابت سطح اول باشگاهی فوتبال انگلیس با عنوان لیگ برتر برگزار میشود نبرد برای قهرمانی هفت بار به روز آخر کشیده شده، اما از این هفت بار کمتر پیش آمده که رقابت بین تیمهای صدرنشین مثل رقابت امسال لیورپول و منچسترسیتی، تا این حد میلیمتری و نفسگیر باشد.
گواردیولا حالا با کسب ۲۶ عنوان قهرمانی در رقابتهای داخلی و بینالمللی همراه با بارسلونا، بایرنمونیخ و منچسترسیتی به عنوان پرافتخارترین مربی شاغل حال حاضر اروپا بالاتر از مورینیو و آنچلوتی فعالیت میکند، اما او هنوز عطش زیادی برای بالا بردن جام بالای سر یا بالا و پایین انداخته شدن توسط شاگردان دارد. گویی در پی شکار اولین جام خود است و برای آن از جان و دل مایه میگذارد.
رقابت فشرده برای قهرمانی در لیگ جزیره باعث شد تا بار دیگر همان گواردیولا را ببینیم که فقط یک بار آن هم در بارسلونا دیده بودیم. بارسایی که ششگانه را کسب کرد و آغوش مسی، اینیستا و ژاوی به امنترین نقطه جهان برای آقای پپ تبدیل شد. بگذارید از یک هفته قبل شروع کنیم. بازی با لستر که آخرین مسابقه خانگی منچستر محسوب میشد و همه چیز آماده کسب برد باشکوهی بود. کمپانی استثناییترین گل دوران بازی خود را به ثمر رساند تا قهرمانی میلیمتری به هفته آخر کشیده شود. بعد از سوت پایان بازی گواردیولا با همان ژاکت طوسی همیشگی به میانه میدان آمد تا رقص و شادی را با کاپیتان تیمش تقسیم کند. تصویری که در فضای مجازی دست به دست شد و یکی از جذابترین حرکتهای این مربی لقب گرفت. گویا او میخواست آن شادی خشک شده بعد از گل به تاتنهام در دقیقه ۹۰+۵ را به دست فراموشی بسپارد و همین هم شد.
یکشنبه گذشته اما همه چیز متفاوت تر پیگیری شد. سیتی گل اول را خورد و از آن طرف برایتون گل اول را به ثمر رساند تا سرنوشت قهرمانی عوض شود. حقیقتی که آتش در وجود گواردیولا روشن کرد و آن ژاکت طوسی که حالا نماد او محسوب میشود را از تنش درآورد. یک دقیقه طول نکشید که گل اول توسط آگوئرو وارد دروازه رایان شد، اما باز هم قهرمان لیورپول بود. به همین دلیل حلقه محاصره سیتی تنگ و تنگتر شد تا در دقیقه ۳۹ صحنه جالبی رقم بخورد. لاپورت با ضربه سر گل دوم را به ثمر رساند تا دوربین روی گواردیولا برود. او هنگامی که کرنر سانتر میشد به یاد زمان بازی خود توپ را دنبال کرد تا در فرصت مناسب خود گل قهرمانی را به ثمر برساند، اما اینبار از کنار خط. اما صحنه اصلی بعد از گل رقم خورد. همه افراد کادر فنی سیتی هدفی جز تقسیم شادی با مربی محبوب خود نداشتند اما گواردیولا همه را کنار زد تا باز هم در آغوش اسپانیای دیگری آرام بگیرد. اینبار مقصد میکل آرتتا بود، دستیار اول پپ در سیتی که فاصلهای با نشستن روی نیمکت آرسنال نداشت اما کنار دوست خود ماند تا هدف بوسههای از روی شادی گواردیولا قرار بگیرد. صحنهای دور از انتظار که تنها فشار قهرمانی را نشان میدهد و باری که از روی دوش او برداشته شد. عطشی بیسابقه از او که گویی هیچ جامی در ویترین افتخاراتش وجود ندارد و حالا میخواهد یک به یک همه جا را شخم بزند و برود.
به مانند فصل ۲۰۰۹ در آن بارسلونای تاریخی. گواردیولا بار دیگر تاریخ را تکرار کرد. او همراه با بارسلونا در کورس قهرمانی با رئال تحت هدایت مورینیو قرار داشت. هر دو تیم ۳۱ برد به دست آوردند و در نهایت بارسا با ۹۹ امتیاز و سه امتیاز بالاتر از سفیدپوشان مادریدی قرار گرفت تا قهرمانی مثالزدنی به دست آورد.
سیتی برای کسب دوباره عنوان قهرمانی رکوردی خارقالعاده از خود به جا گذاشت؛ کسب ۱۴ برد پیاپی مقابل تیمهای مدعی و سختکوش که آنها را با یک امتیاز بیشتر نسبت به لیورپول قهرمان کرد. شاگردان پپ حتی اگر یک مسابقه را هم از دست میدادند قافیه قهرمانی را به رقیب بندرنشین واگذار میکردند. مسالهای شگفتانگیز که تنها عطش فراوان گواردیولا برای کسب عنوان قهرمانی را نشان میدهد. روحیهای که به خوبی در پوست و گوشت بازیکنان دیده میشود و در نهایت چیزی شد که میبینید؛ پشت سر گذاشتن لیورپول که بیاغراق یکی از فصلهای تاریخی فوتبال انگلیس را رقم زد.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد