19 - 06 - 2022
طلاسازان فرصت درخشیدن ندارند
گروه بازرگانی – ایران ششمین بازار بزرگ مصرف طلا و جواهر دنیا محسوب میشود در حالی که مشکلات و نقاط ضعف زیادی در این صنعت از جنبههای مختلف وجود دارد. یکی از عمده ترین نقاط ضعف صنعت طلا و جواهر ایران در برابر رقبای خارجی مساله طراحی است به شکلی که هماکنون زیورآلات طلا و جواهر ایتالیایی، هندی و ترکیهای به واسطه طرحهای جذاب و مشتری پسند، بازار طلای ایران را تحت الشعاع قرار داده است اما علت اینکه چرا در ایران تولیدکنندگان رغبت زیادی به طراحی طلا و جواهر نشان نمیدهند و راه را برای رقبای خارجی خود باز میگذارند، موضوع مورد توجهی است زیرا با توجه به علاقهای که ایرانیان از دیرباز به خرید طلا و جواهر داشتهاند نشان میدهد که در صورت ایجاد تحولی مثبت در این حوزه بهخصوص در زمینه طراحی نهتنها میتوان بازار داخل را رونق بخشید و آن را به دیگری واگذار نکرد بلکه در عرصه جهانی و صادرات نیز صنعت طلای ایران امکان عرض اندام بیشتری پیدا میکند.
در همین رابطه با محمد مرتضوی، مدرس رشته طراحی و طراح طلا و جواهر گفتوگو کردیم.
این کارآفرین ۳۱ ساله که در سال ۲۰۱۱ جایزه چهارم دنیا در هنگکنگ و در سال ۲۰۱۵ نیز در معتبرترین مسابقه طراحی دنیا در هنگکنگ دو جایزه کسب نمود به نکات مهمی در مورد مشکلات موجود بر سر راه صنعت طراحی طلا و جواهر اشاره کرد و گفت که نبودن قانون کپیرایت در کشور و گران تمام شدن هزینه تولید از مهمترین موانع موجود بر سر راه تولیدکنندگان زیورآلات طلا و جواهر به شمار میرود.
گپ و گفت روزنامه «جهانصنعت» با محمد مرتضوی را در زیر میخوانید:
در بازاری که با رکود مواجه است هنوز کسانی وجود دارند که برای طراحی به کار رفته شده در طلا یا جواهر پول هزینه کنند؟
این موضوع زیاد مربوط به رکود نمیشود. شخصی که میخواهد یک مصنوع طلا و جواهر را بهعنوان یک اثر هنری خریداری کند برای آن پول هزینه میکند. اگرچه این فرهنگ و تعریف در رابطه با طراحی طلا و جواهر تا هشت سال پیش برای تولیدکننده و مصرفکننده آشنا نبود اما در حال حاضر در حال جا افتادن است.
اما افرادی که میخواهند طلا یا جواهر خریداری کنند سعی میکنند دنبال زیورآلاتی با اجرت پایین بروند. علت این موضوع چیست؟
اصلیترین دلیلی که باعث شده تا توجه به طراحی طلا و جواهر در ایران کم باشد این است که خریداران با هدف سرمایهگذاری طلا را تهیه میکنند بنابراین سعی میکنند طلایی بخرند که اجرت پایینتری دارد تا در موقع فروش، ضرر کمتری کنند.
به نظر میرسد که کارگاههای تولیدی طلا و جواهر از کار طراحی طلا استقبال نمیکنند. آیا این موضوع به دلیل اجرت طراحی طلاست یا اینکه مشتریان کافی و موردنظر را ندارند؟
این موضوع به دلیل نبود توجه به قانون کپیرایت و نگرش محافظهکارانه در تولید است. یعنی به دلیل اینکه قانون کپیرایت به درستی جا نیفتاده است برخی تولیدکنندگان ایرانی در شهرهای مختلف به خود اجازه میدهند تا هر طرحی که با فروش خوب و استقبال بیشتری روبهرو شد را، کپی و تولید کنند. به این صورت که یک تولیدکننده برای نخستین بار یک طراحی را انجام میدهد یا از یک طرح خارجی ایده میگیرد و کاری را تولید میکند و بقیه تولیدکنندگان صبر میکنند تا ببینند از لحاظ فروش و استقبال چه طرحی موفقتر است و از آن کپی برداشته و شروع به تولید آن میکنند که به این نگرش، نگرش محافظهکارانه در تولید میگویند.
متاسفانه بزرگترین نقطهضعف تولید در ایران عدم توجه به قانون کپیرایت است و بیش از ۷۰ درصد تولیدکنندگان در ایران این خطمشی را در طراحی و تولیداتشان دارند.
اساس کار و طراحیهایتان چگونه است؟
شرکت ریتون دارای بزرگترین و تکنیکیترین تیم طراحی طلا و جواهر در ایران با بیش از ۲۵ نفر طراح و یک تیم ایدهپردازی کار خود را انجام میدهد. به این صورت که برای بازارهای مختلف تعیین استراتژی میکند و طراحی طلا را انجام داده و بعد تولید میکند. بنابراین شرکت ما نسبت به بازار هدف ایدهپردازی کرده و بعد کار طراحی را انجام میدهد. سپس در نرمافزارهای کامپیوتری طرح نهایی شده و به صورت سهبعدی درمیآید. در نهایت مدل اولیه توسط دستگاههای پیشرفته ساخته شده و بعد به تولید انبوه رسیده و پخش میشود.
منظور شما از بازارهای مختلف چیست یعنی منطقههای خاصی موردنظر شماست؟
در مناطق و شهرستانهای مختلف، نظرات و سلایق فرق میکند. از این جهت تیم تعیین استراتژی شرکت ریتون بر اساس بازار هدف و نگرش سنتی و اقلیمی که در شهرهای گوناگون وجود دارد و اینکه چه سبکهایی را میپسندند، کار طراحی را انجام میدهد.
آیا این موضوع شامل حال شهر تهران و مناطق مختلف آن هم میشود؟
بله، تا حدودی برای مناطق مختلف تهران هم این موضوع به کار برده میشود اما نمیتوان به محدودههایی مثل شهرک غرب، تجریش یا پاسداران آن را نسبت داد بلکه به صورت مناطق شمالی، جنوب غربی و شرقی و… تفکیک میشود. این تجربه وجود داشته است که کالایی که در یک منطقه با فروش خوبی مواجه بوده، در منطقه دیگر فروش نداشته است.
آیا ایدهپردازی برای شرکتهای طراحی طلا و جواهر به صرفه است؟
برای شرکتهای کوچک و ضعیف خیر. شرکتهای طراحی طلا و جواهر مطرح کمتر از انگشتان دست هستند. مسالهای که وجود دارد، این است که بقیه تولیدکنندگان منتظر میمانند تا شرکتهای مطرح کاری را تولید کنند و با فروش خوب مواجه شود و بعد از طرح آنها کپیبرداری میکنند یعنی بسیاری از تولیدکنندگان ایدهپردازی نمیکنند و از طرح دیگران کپی برمیدارند.
به همین دلیل ایدهپردازی برای شرکتهای طلا و جواهر به صرفه نیست زیرا با توجه به موضوع مطرحشده، ضرر و ریسکپذیری خاص خود را دارد چراکه یک شرکت بزرگ نمیتواند ریسک کند و برای اولین بار یکسری مدل را طراحی کند بدون اینکه مطمئن باشد آن مدل در فروش موفق خواهد بود زیرا هدف اصلی همه تولیدکنندگان در قدم اول درآمدزایی است. بنابراین ممکن است شرکتهای محدودی وجود داشته باشند که هدف آنها فقط خلق یک اثر هنری باشد.
برخی شرکتها سعی میکنند در مسیری که مورد پسند است، حرکت کنند و به همین دلیل یکسری از مدلهای خاص و تک را وارد کارشان میکنند مثل روشی که شرکت ما در حال انجام آن است به این ترتیب که یک طرح را برای اولین بار طراحی میکنیم و نحوه فروش آن را مورد توجه قرار میدهیم. زمانی که با استقبال مواجه شد در طی زمان، طرح اولیه را تغییر میدهیم و به تدریج طراحی جدید به آن اضافه میکنیم. در نهایت بعد از شش ماه این طرح با تغییرات ایجادشده، جا میافتد و مورد توجه قرار میگیرد.
آیا شرکتهای تولیدی با قدرت پایینتر که کار کپی را انجام میدهند، امکان تهیه دستگاههای پیشرفته را دارند؟
تولیدکنندگان در رابطه با دستگاهها هم صبر میکنند تا از کارایی آنها مطمئن شوند و بعد دستگاه پرکاربردتر را وارد میکنند. در حال حاضر یکی از معضلات سازندگان طلا و جواهر، تکنولوژی مدرن است. از ۱۵ سال پیش به مرور تکنولوژی خیلی زیاد در حال وارد شدن است زیرا وقتی دستگاههای مدرن همچون پرینترهای سهبعدی وارد میشوند، سرعت کار را افزایش میدهند. همینطور با توجه به اینکه دستمزد جواهرسازان بالاست، این وسایل هزینه تمامشده برای تولیدکننده را پایین آورده و سودآوری آنها را زیاد میکند. به همین خاطر تولیدکنندگان به واردات دستگاههای پیشرفته راغب هستند. اما در این میان به دلیل مشکلات مربوط به تحریمها که در چند سال گذشته وجود داشته است، وارد کردن دستگاه و تکنولوژی برای تولیدکنندگان بسیار سخت بود چراکه فروش مستقیم تجهیزات و واردات آن از کشورهای اروپایی و آمریکایی ممنوع بود و باید واردات آن به کشور ثالث انجام میشد. سپس کشور ما از کشور ثالث، همان دستگاه را با قیمت بالاتر خریداری میکرد. همچنین کشورهای فروشنده دستگاهها از کشوری که کالا را به صورت مستقیم به آن فروختهاند، پشتیبانی میکردند و در نهایت دستگاههای خریداری شده توسط تولیدکنندگان ما از لحاظ تعمیرات و نگهداری پشتیبانی نمیشد و این موضوع هزینههای نگهداری و تعمیرات این دستگاهها را افزایش میداد.
در حال حاضر اوضاع واردات تجهیزات و دستگاهها چگونه است؟
هماکنون هم شرایط به صورت گذشته است اما در حال بهبود است. تاکنون به دلیل اینکه این مشکلات در تهیه ماشینآلات وجود داشت و اینکه هزینه مواد اولیه هم ۳۰ تا ۴۰ درصد گرانتر میشد، واردات ماشینآلات طلا و جواهر به کندی پیش رفته است.
مسالهای که وجود دارد این است که اکثر تولیدکنندگان تا جایی که بتوانند از طرحهای شرکتهای دیگر کپی میکنند. اما کاری که شرکت ریتون انجام میدهد این است که یکسری مسایل فنی و تکنیکی را به حداکثر میرساند تا همه شرکتها نتوانند از آن نمونهبرداری کنند.
به نظر شما ایران این پتانسیل را دارد که دستکم با کشورهای آسیایی که در حال وارد کردن طلا به ایران هستند، رقابت کند یا حرفی برای گفتن داشته باشد؟
بله. ایران از لحاظ طراحی صد در صد این پتانسیل را دارد و بنده به جرات میتوانم بگویم که طراحان ما میتوانند خیلی قویتر عمل کنند. در مقایسه با برخی کشورها از لحاظ طراحی خیلی فاصلهای نداریم و حتی میتوان گفت که در بعضی موارد جلوتر هم هستیم.
چرا طلای ترکیهای کیفیت بالاتری نسبت به کار طلای ایرانی دارد؟
این موضوع به مساله تولید بازمیگردد که گروهی از تولیدات کار دستگاه و گروه دیگر کار دست هستند. از لحاظ طراحی، کشور ما طراحان چیرهدستی را دارد اما از لحاظ تکنولوژی با مشکل روبهرو هستیم. زیرا کشورهای خارجی به دلیل نبودن تحریمها، دستگاههای ساخت طلا را به راحتی به دست میآورند و به این دلیل هزینه تمام شده برای تولیداتشان کمتر میشود. این موضوع باعث میشود تا در کارگاههای طراحی و تولید طلا، وقت بیشتری را برای ظرافت و تمیزی کار بگذارند و در نهایت کالای با کیفیتتری را ارایه دهند. اما در ایران تولیدکنندهها به این خاطر که میخواهند هزینه تولید را پایین بیاورند و صرفه اقتصادی مورد توجهشان است، کار را با سرعت بیشتری به اتمام میرسانند و این موضوع ضریب خطا را بالا برده و در کیفیت کالا مشکل ایجاد میشود.
در حال حاضر موسسهای برای آموزش طراحی طلا و جواهر به صورت آکادمیک وجود دارد؟
بله. دو سال پیش بنده عضو تیم تدوین رشته کارشناسی ناپیوسته طراحی زیورآلات در دانشگاه جامع علمی و کابردی بودم و به کمک اتحادیه طلا و جواهر این رشته در دانشگاه علمی و کاربردی تدوین شد. اگرچه هر زمان که رشته تحصیلی درست میشود باید حمایتهای مادی، معنوی و مدیریتی از آن به عمل آید اما در رابطه با این رشته، حمایتهای موردنظر به عمل نیامد و به دلیل اینکه شکلگیری این رشته در اول راهش بود، پیشرفتهای لازم نسبت به آن صورت نگرفته است و هنوز ظرفیت حرفهای شدن به دست دانشگاههای بزرگ همچون داشگاه تهران و شهید بهشتی و… که سرمایه بیشتری را دارند، دارد.
یعنی دانشگاههای بزرگ هم میتوانند این رشته را در لیست رشتههای تحصیلی خود قرار دهند؟
بله. این دانشگاهها توانایی این را دارند که این رشته را در لیست رشتههای تحصیلی خود بگنجانند چراکه رشته طراحی طلا و جواهر پتانسیل بالایی دارد. رشتههایی از قبیل مهندسی معماری، پزشکی، حسابداری و… اشباع شدهاند و زمانی که دانشجو فارغالتحصیل میشود و به بازار کار قدم میگذارد، به سختی شغل مرتبط با رشته تحصیلی خود را پیدا میکند. اما در رابطه با طراحی طلا و جواهرات، بازار کار نیازمند طراح است و خود من و بسیاری از تولیدکنندگان دیگر به دنبال طراح هستیم.
به دلیل اینکه در دانشگاههای بزرگ این رشته تدریس نمیشود، آموزشگاهها آن را تدریس میکنند. در تهران فقط هفت یا هشت آموزشگاه با ۱۵ کلاس آموزش وجود دارد که منبع موثق و سرفصل یکسانی ندارند و خروجیهای متفاوتی را به بازار کار تحویل میدهند که در میان این افراد برخی از آنها ضعیف هستند و فقط ۵۰ درصد از آنها جذب بازار کار میشوند.
فردی که قصد دارد در زمینه طراحی طلا و جواهر شروع به کار کند باید از طلا یا گرافیک و هنر سررشته داشته باشد؟
طراحی طلا و جواهر اصولا به دو روش انجام میپذیرد؛ اول به صورت دستی و دوم به صورت کامپیوتری. در حال حاضر به دلیل نیاز بازار، تولیدکنندگان، دستگاههای سهبعدی خریداری کرده و وارد میکنند به همین علت نیاز بیشتری نسبت به طراح کامپیوتری احساس میشود چراکه به دلیل رعایت نکردن قانون کپیرایت، طراحانی که به صورت دستی طرح میدهند مورد استقبال قرار نمیگیرند.
به دلیل موضوعات مطرح شده، متاسفانه طراحی دستی در کشور ما جدی گرفته نمیشود در صورتی که افرادی که طراحی دستی انجام میدهند، میتوانند ایدههای خود را سریعتر روی کاغذ بیاورند و در ایدهپردازی خاصتر و بهتر عمل میکنند. من بسیاری از طراحان دستی را میشناسم که کارهای خوبی انجام میدهند اما از آنها خواسته میشود تا طراحی کامپیوتری آموزش ببینند.
برخی از کارشناسان عقیده دارند واردات کالا رقابت در صنعت را پرورش میدهد و موثر است. براساس گفتههای شما بسیاری از تولیدکنندگان هم به دلیل مشکلات موجود به واردات طلا علاقه بیشتری نشان میدهند. آیا از نظر شما این موضوع به نفع طراحان ایرانی است یا خیر؟
بازار رقابت در صورتی پیشرفت میکند که از تولیدکنندگان حمایت کافی شود و راه برای تولید هموار باشد. اما تولیدکنندگان به سختی دستگاههای موردنیاز خود را با قیمتهای بالا تهیه میکنند و هزینه تولید برای آنها گران تمام میشود و در مقابل کار طلا یا جواهر وارد شده از خارج به صورت قانونی یا غیرقانونی به علاوه پولهای واسطهگری در نهایت قیمت پایینتری نسبت به کالای تولید داخل پیدا میکند و این باعث میشود تا تولیدکنندگان ایرانی نتوانند با رقبای خارجی خود رقابت کنند.
پس از نظر شما واردات طلا زمانی منجر به رقابت میشود و موثر و سازنده است که از تولیدکنندهها حمایت شود؟
بله. برای مثال من از پنج سال پیش دو کتاب جمعا ۷۰۰ صفحهای برای آموزش تالیف کردهام در حالی که نمونه مشابه خارجی نداشت و در مقابل آن فقط یک تشکر و تقدیرنامه دریافت کردم و به هیچیک از هزینههای صحافی و چاپ کتاب که در ایران هزینه بالایی دارد، توجهی نشان داده نشد.
مغازهدارانی که کالای خارجی را با کد تولید داخل میفروشند، اجرت بالاتری را هم نسبت به کار خارجی دریافت میکنند؟
بله همینطور است. برخی کار خارجی را به اسم کار ایرانی اجرت بالا میفروشند.
بسیاری از کارهای ترکیهای، تایلندی یا ایتالیایی و… سبک خاص خودشان را دارند در صورتی که در کارهای ایرانی سبک مشخصی دیده نمیشود. نظر شما در این مورد چیست؟
در مورد سبک طلای ایرانی هم میتوان گفت که سبک وجود دارد و هم اینکه سبکی وجود ندارد. در قسمتی که میگوییم سبک وجود دارد، نگرشی در طراحی معاصر زیورآلات در حال به وجود آمدن است که چندین سال است طراحان ما استفاده از المانهای ایرانی و اسلامی را مورد بررسی قرار دادهاند. برای مثال در نمایشگاه طلا و جواهر استانبول در سال گذشته، طراحان ایرانی طرحهایی ارایه دادند که مورد استقبال فراوان قرار گرفت. خوشبختانه یک نگرش در طراحی سبک معاصر برگرفته از سبکهای تایپوگرافی در حال به وجود آمدن است که در آن استفاده از خطوط نستعلیق، استفاده از المانهای قدیمی و تاریخی همچون نمادهای پاسارگاد و نمادهای دورههای هخامنشی و ساسانی استفاده میشود. در حال حاضر توجه به سبکهای تاریخی زیاد شده است و در سالهای آینده این توجه بیشتر هم میشود و این موضوع برای سبک طلای ایرانی مثبت است.
از نظر شما ایران پتانسیل رقابت با کشورهای آسیایی را دارد؟
اگر بخواهیم جایگاه ایران را نسبت به کشوری مانند ترکیه بسنجیم، به جرات میتوانم بگویم که کشور ما یکپنجم توانایی ترکیه را در اختیار دارد و حتی شاید از این مقدار هم کمتر باشد چراکه ترکیه در ۲۰ سال گذشته در زمینه طراحی طلا و جواهر سرمایهگذاری بسیاری انجام داده و به خوبی از تولیدکنندگان حمایت کرده است و این موضوع باعث شده در حال حاضر در این زمینه قدرت زیادی در اختیار داشته باشد. در نمایشگاههای خارجی در همه کشورها دستکم ۴۰ تا ۵۰ شرکت ترکیهای دیده میشود. برای مثال ترکها در نمایشگاه هنگکنگ یا ایتالیا شرکت کردند در صورتی که یک شرکت ایرانی به تنهایی قادر نیست در چنین نمایشگاههایی شرکت کند. به ندرت پیش میآید که در پی مشارکت و دور هم جمع شدن چندین شرکت مطرح ایرانی، امکان حضور در چنین نمایشگاههایی ایجاد شود.
با توجه به گفتههای شما، کشور ما زمان زیادی میخواهد تا در زمینه تولید و طراحی طلا و جواهر حرفی برای گفتن داشته باشد. با وجود مشکلات و موانع مطرحشده از جانب شما حتی در زمان فعلی هم نمیتوان برای تولیدات مثبت و شرکتپذیر در نمایشگاههای خارجی اقدامی انجام داد. نظر شما در این رابطه چیست؟
متاسفانه به دلیل مشکلاتی که بر سر راه تولیدکنندگان وجود دارد، پیشرفت در این زمینه به کندی پیش میرود البته از نظر بنده آهسته و پیوسته است. در حال حاضر کشور ما نمیتواند این چشمانداز را داشته باشد که تا پنج سال دیگر به موقعیت کشور ترکیه در ساخت طلا و جواهر برسد اما تا ۱۵ سال دیگر شاید این موضوع امکانپذیر باشد یا دستکم یک راهرو در نمایشگاههای خارجی به تولیدکنندگان طلای ایرانی اختصاص داده شود.
شرایط حضور شرکتهای ایرانی در نمایشگاههای خارجی چیست و چگونه حمایتی را طلب میکند؟ به چه دلیل ایران نمیتواند در نمایشگاههای خارجی شرکت کند؟
موضوع اول این است که بیش از نصف طرحهایی که تولیدکنندگان ایرانی در اختیار دارند، کپی از کارهای دیگران است. از سوی دیگر هزینههای شرکت در نمایشگاه و صادرات مصنوعات طلا و جواهر به کشور خارجی و مراحل گمرکی آن به اندازهای دشوار است که تولیدکنندگان توانایی حضور در نمایشگاهها را پیدا نمیکنند. در ضمن تولیدات یک تولیدکننده که قصد شرکت در نمایشگاههای خارجی را دارد باید به اندازهای باشد که پاسخگوی بازار داخلی باشد و زمانی که توانایی پشتیبانی از بازار داخلی را داشت، میتواند در نمایشگاههای خارجی هم نقشی ایفا کند.
متاسفانه موانع و مشکلات اقتصادی که وجود دارد، اجازه نمیدهد تا شرکتهای داخلی بزرگ و قدرتمند شوند.
به هر صورت کشور ما مقداری طلا به کشورهای عربی صادر میکند؟
بله. ولی در حد و اندازه بسیار کمی است و مانند ترکیه صادرات طلا از لحاظ وزنی در حد تن نیست.
طراحی طلا با جواهر متفاوت است؟ کدام یک سختتر، باارزشتر و دارای مشتری بیشتری است؟
اگر بخواهیم از لحاظ ارزشی این دو را مقایسه کنیم در هر زمان قیمت روز طلا و اجرت آن مشخص است و با یک محاسبه در ماشینحساب میتوان برای طلا قیمت را متوجه شد این در حالی است که قیمت کارهای انجام شده روی جواهرات متفاوت است و بستگی به نوع کار و سنگ استفاده شده در آن دارد. طراحی کار طلا و جواهر با یکدیگر متفاوت است و هر یک از آنها سختیهای منحصر به خود را دارد. در طلا فقط یک فلز در دسترس است در صورتی که در جواهرات سنگهای رنگی و قیمتی همچون یاقوت کبود و سرخ وجود دارد و برای خود طراح هم میتواند جذابیت بیشتری ایجاد کند. علاوه بر این به دلیل اینکه سنگهای متفاوتی در جواهر به کار برده میشود، میتوان کارهای بهتری ارایه و در نهایت مانور بیشتری روی هزینهها انجام داد. در جواهرات دست طراح برای ایجاد خلاقیتهای بیشتر باز است. از سوی دیگر در طراحی جواهرات، مسایل فنی و تکنیکی باید بیشتر رعایت شود و طراح جواهر باید اصول بیشتری را رعایت کند. کار روی جواهر زمان و دقت بیشتری را میطلبد و نیازمند تجربه است. در نهایت در مراحل طراحی، مخراج کاری و تولید نهایی باید توجه زیادی به کار برده شود.
در مورد خودتان توضیح دهید و بگویید چگونه به دنیای طلا و جواهر راه پیدا کردید؟
در سال ۸۳ زمانی که ۲۰ سال داشتم، توسط دوستانم متوجه شدم که چنین تخصصی در خارج از کشور به وجود آمده است. از همین طریق با این تخصص آشنایی پیدا کردم و در این زمینه تحقیقاتی در ایران انجام دادم. در آن زمان یک حرکتهای محدودی در زمینه طراحی طلا و جواهرات انجام میشد اما افرادی که در این زمینه مهارت کسب کرده بودند، تمایلی به انتشار این موضوع نداشتند چراکه نمیخواستند فوتوفن کوزهگری را به کسی آموزش دهند. بنده سپس توسط معلمان خصوصی در زمینه معماری با پایه طراحی آشنا شدم و پس از فراگیری آموزشهای لازم، در اواخر سال ۸۴ در شرکت ریتون به صورت رسمی کار طراحی را شروع کردم.
در حال حاضر شرکت ریتون بزرگترین و قویترین تیم طراحی را در ایران دارد و پنج نفر از تیم طراحی ما در مسابقات خارج از ایران مقام کسب کردهاند. همینطور سال گذشته در مسابقهای که در کشور خودمان برگزار شد، نفرات اول و دوم از شرکت ریتون بودند. در سالجاری و همچنین در سالهای گذشته در دوبی، ایتالیا و تایلند، برخی اعضای تیم طراحی شرکت ریتون فینالیست شدند. علاوه بر این، بنده هم در سال ۸۸ زمانی که نخستین مسابقه طراحی طلا و جواهر در اصفهان برگزار شد، رتبه اول را کسب کردم. در سال ۲۰۱۱ جایزه چهارم دنیا در هنگکنگ، سال ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۳ و ۲۰۱۴ در مسابقات طراحی در ایتالیا هفت جایزه به دست آوردم و در سال ۲۰۱۵ نیز در معتبرترین مسابقه طراحی دنیا در هنگکنگ دو جایزه به خود اختصاص دادم. این اتفاق نخستین بار بود که رخ میداد و یک ایرانی در مسابقهای با هشت فینالیست وارد میشد.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد