20 - 03 - 2020
صورتک چند؟
نوشین علیپور- این چند روزه داشتم به این فکر میکردم که چقدر صورتکها ارزان شده و چقدر راحت به صورتهایمان میزنیم. گویی مفت شده و هر چیز مفتی به وفور استفاده میشه.
صورتکهای ناراحتی و غصه، صورتکهای خنده، صورتکهای من چقدر بدبختم و…
قدیما میگفتن باید دل و زبونت یکی باشه یا مثلا هرکسی نون دلش رو میخوره یا اینکه بچه یادت باشه محرم حرمت داره، اما یادمون میره حرمت محرم یعنی چی؟ اصلا حرمت معنیش چی بود؟ یعنی احترام. یعنی یادمون نره که خیلی کارها رو نباید کرد یادمون باشه بیشتر به هم کمک کنیم یعنی یادمون بیفته که بعضی از ماها امانتدار روزی بعضی دیگر هستیم اما یادمون میره و هی سفره رو جمعتر پهن میکنیم. اما هستن کسانی که هنوز حواسشون به نون همسایه بغلیشون هست. حواسشون هست که بچههای کرمانشاه به جای کفش دمپایی به پا دارن و بهجای… کفش نذر میکنه و چه نذری میپزه.
یا مهربونی که به جای قیمه پختن میره توی شیرخوارگاه … و کل پول آزمایشهای بچههای بیسرپرستی که حتی شناسنامه ندارن رو پرداخت میکنه و باری از روی دوش این بچههای بیپناه برمیداره.
انگار هنوز بعضیها صورتک ندارن و دل و زبونشون یکیه.
انگار شام غریبون هنوز برای عدهای برقراره و یادشونه که شام غریبون برای بیخانمانهاست نه برای منی که توی خونه چندصد میلیونیم نشستم و با فخر غذای نذری میدم و به پیرزنی که چادرش رنگ باخته میگم برو غذا تموم شد و عدهای هنوز صورتک ندارن و میرن تو خانههای نیمهخرابه اطراف حاشیه تهران بزرگ و غذای نذری میبرن برای کسانی که حتی سقف ندارن یا غذای نذری رو میبرن بچههای کار که چند ماهه غذای با گوشت نخوردن.
راستی اصلا فکر کردیم که ما جزو کدوم دستهایم؟ صورتک داریم یا نه؟
شاید هنوز وقت داشته باشیم صورتکها رو از صورتمون جدا کنیم و دل و زبونمون یکی بشه.
شاید هنوز وقت داشته باشیم مهربونتر باشیم.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد