6 - 08 - 2017
صلح در بنبست
فاطمه رحیمی- تنش میان آمریکا و کرهشمالی هیچ گاه تا این اندازه نبوده، طی هفتههای اخیر بارها مقامات دو کشور یکدیگر را به حمله تهدید کرده و هشدار دادهاند اقدامات تحریکآمیز طرف مقابل را تحمل نخواهند کرد؛ اگر جنگی رخ دهد اما پس از ۶۴ سال برای نخستین بار آتشبس در شبهجزیره کره نقض شده است. اکونومیست در آخرین شماره خود به افزایش بحران پیونگیانگ- واشنگتن پرداخته و به دنبال چارهجویی برای اجتناب از وقوع جنگی هستهای در سطح جهانی است. در گزارش این نشریه آمده است:
هیچ گزینه مناسبی برای متوقف کردن کیم جونگ اون وجود ندارد اما کورکورانه وارد جنگ شدن بدتر است. عجیب است که کرهشمالی این اندازه مشکلساز است. این کشور یک ابرقدرت نیست.
با این حال دیکتاتوری کوچک رهبر کرهشمالی توجه جهانیان و حتی رییسجمهور آمریکا را به خود جلب کرده است. این کشور بیست و هشتم ژوئیه یک موشک بالستیک قارهپیما را آزمایش کرد که میتواند لسآنجلس را هدف قرار دهد. این کشور خیلی زود قادر خواهد بود کلاهکهای هستهای را روی چنین موشکهایی سوار کند، همانطور که روی موشکهایی که کرهجنوبی و ژاپن را هدف قرار میدهد، میتواند. مردی مسوول این زرادخانه وحشتناک است که هیچ اهمیتی به جان مردم نمیدهد. هفته گذشته وزیر خارجه او اعلام کرد اگر «مقام عالی» این رژیم تهدید شود، کشورهایی که تهدید کرده اند را با تمام ابزارها از جمله هستهای، بهطور پیشگیرانه نابود خواهد کرد. تنها یک احمق است که این هشدار را جدی نمیگیرد.
یک جنگ دیگر در شبهجزیره کره
جدیترین خطر این نیست که یک طرف چطور ناگهان درصدد نابودی طرف دیگر برمیآید. مساله این است که هر دو طرف دچار اشتباه محاسباتی شوند و چرخهای از تشدید تنشها منجر به فاجعهای خواهد شد که هیچ کس خواهانش نیست.
رییسجمهور آمریکا وعده داده که کرهشمالی را از تکمیل کلاهک هستهای که خاک آمریکا را تهدید کند، باز میدارد. برخی مفسران از شلیک به آزمایشهای موشکی آینده میگویند. دیگران پیشنهاد استفاده از زور را برای سرنگونی این رژیم یا حملات پیشگیرانه برای نابود کردن زرادخانه هستهای کیم پیش از آنکه فرصت استفاده از آن را بیابد، مطرح میکنند.
بمبها و سکوهای پرتاب موشک کیم پراکنده و مخفی هستند. نیروهای مسلح آمریکا با تمام قدرتی که دارند، نمیتوانند تهدید هستهای کرهشمالی را پیش از آنکه کیم فرصت تلافی بیابد، خنثی کنند. این اقدام حتی اگر پنتاگون اطلاعات دقیقی در مورد کرهشمالی داشت، باز هم سخت بود؛ که البته ندارد. تنها توجیه حمله پیشگیرانه برای ممانعت از حمله هستهای به آمریکا و متحدانش است.
اما آیا میتوان کیم را با رشوه راضی به تسلیم بلندپروازیهای هستهایاش کرد؟ ارزشش را دارد که امتحان کنیم، اما احتمال موفقیتاش اندک است. اگر اقدام نظامی بیهوده است و دیپلماسی نامناسب، تنها گزینه باقی مانده بازدارندگی و اعمال محدودیت بر کیم است. ترامپ باید طی سخنرانی- نه در توئیتر یا از طریق وزارت کشور- اعلام کند که خواهان آغاز جنگ نیست؛ چه هستهای چه متعارف. اما باید تصدیق کند که یک حمله هستهای از سوی کرهشمالی علیه آمریکا یا متحدانش، با تلافی سریع روبهرو خواهد شد.
همه آرام باشند
تمام گزینهها برای مقابله با کرهشمالی بد هستند. با وجود آنکه آمریکا نباید کرهشمالی را به عنوان قدرت هستهای به رسمیت بشناسد، اما باید سیاستهای خود را براساس این واقعیت برنامهریزی کند که این کشور قدرت هستهای غیرمشروع است. شاید یک روز مردم کرهشمالی با کودتا یا اعتراض از دست این حاکم منفور خلاص شوند و این شبهجزیره هم مانند آلمان به عنوان دموکراسی متحد شود. تا آن زمان جهان باید آرام باشد و کیم را محدود کند.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد