صادرات با اعمال شاقه
یکم- در برخی احکام صادرشده برای مجرمان به‌طور مثال می‌آید «پنج‌سال حبس با اعمال شاقه»؛ این حکم‌ها نشان می‌دهد زندانی باید منتظر روزهای سخت باشد. حالا به نظر می‌رسد با کمی تسامح و تساهل می‌توان گفت که «صادرات با اعمال شاقه». این تشبیه به نظر می‌رسد بسیار تند است و شامل صادرکنندگان نمی‌شود. چطور مگر؟ واقعیت این است که نرخ ارزهای معتبر در بازار آزاد و حتی بازارهای نیمایی و تالار اول و دوم به نفع صادرکننده است که می‌بینند دلارهایشان ارزش بیشتری پیدا می‌کند.
دوم- البته در نظر اول این چیزی که می‌گویید درست است اما واقعیت این است که صادرکنندگان واقعی بخش‌خصوصی که باید سهمشان بیشتر شود و حتی صادرکنندگان دیگر زیر تیغ بخشنامه‌های پرشماری قرار دارند که بانک مرکزی صادر می‌کند. می‌شود به طور مثال بگویید تازه‌ترین تحولات چیست؟ بانک مرکزی با اعلام شرایط تلاش کرده است ضمن باز کردن «مسیر مشروط» برای عرضه برخی اقلام خاص در تابلو دوم، همچنان بر ضوابط بازگشت ارز و نقش تالار اول به عنوان کانال اصلی تاکید کند. الزام بازگشت ۱۰۰درصد ارز و شرط عمل به حداقل ۲۰درصد تعهدات پیشین مشخص می‌کند که سیاستگذار ارزی در پی مدیریت جریان عرضه ارز و جلوگیری از ایجاد فرار از سامانه رسمی بازگشت ارز است.
سوم- چرا اینگونه سختگیری‌ها اعمال می‌شود؟ واقعیت این است که برخی دیدگاه‌ها باور دارند صادرکنندگان ارز از کشور خارج می‌کنند یا می‌گویند برای صادرات از کالاهای رانتی و دلارهای ترجیحی استفاده می‌شود و…
چهارم- حالا چه باید کرد؟ تجربه و دانش می‌گویند برای رها شدن صادرکنندگان از اعمال شاقه باید دولت و نهادهای بالاتر تک‌نرخی کردن ارز را قبول کنند و خود و همه فعالان را آزار ندهند.
