18 - 07 - 2021
شناسایی اثر انگشت میکلآنژ پس از ۴۵۰ سال
کارشناسان موزه «ویکتوریا و آلبرت» لندن روی یک پیکره مومی به اثر انگشتی برخوردند که به احتمال زیاد به «میکل آنژ»، هنرمند معروف دوره رنسانس، تعلق دارد.
به گزارش مجله اسمیتسونین، کارکنان موزه ویکتوریا و آلبرت در مدتی که موزه به دلیل شیوع کرونا تعطیل بود، مجسمه مومی میکل آنژ با عنوان یک برده را به یک انبار زیرزمینی منتقل کردند و پس از چندماه یک اثر انگشت روی این مجسمه ظاهر شد که احتمال میرود به میکل آنژ تعلق داشته باشد.
پتا متوره از متصدیان ارشد موزه ویکتوریا و آلبرت در گفتوگو با روزنامه تایمز لندن گفت: مجسمههای مومی با بالا رفتن دما شروع به آب شدن میکنند. بنابراین معمولا با گرم شدن هوا نگرانیهایی درباره وضعیت این دست از آثار هنری ایجاد میشود به ویژه با توجه به اینکه نگارخانههای موزه به سمت جنوب قرار دارند، در فصل تابستان گرما در آنها طولانی و مداوم خواهد بود. به همین دلیل مجسمه میکل آنژ به انبار زیرزمینی و خنک موزه منتقل شد تا از گزند گرما در امان بماند.
با گذشت پنج ماه، کارکنان موزه متوجه ظهور یک اثر انگشت کوچک در بخش تحتانی مجسمه شدند. به گفته دانشمندان، تغییر سطح دما و رطوبت ساختار شیمیایی موم را تغییر داده و این اثر انگشت قدیمی را برجسته و آشکار کرده است.
از این کشف هیجانانگیز در قسمت اول از فصل جدید مجموعه مستند اسرار موزه شبکه بیبیسی رونمایی شد.
متوره با انتشار یک بیانیه در این باره گفت: اینکه ردی از میکلآنژ تا به امروز در موم باقی مانده باشد، چشمانداز هیجانانگیزی است. این دست از نشانهها از ماهیت مادی فرآیند خلاقانه در کار یک هنرمند حکایت دارد. این همان جایی است که ذهن و دست به نوعی با هم تلاقی میکنند. کشف یک اثر انگشت از میکل آنژ را میتوان به مثابه ارتباطی مستقیم با این هنرمند در نظر گرفت.
به نقل از آرتنیوز، میکلآنژ این تندیس مومی را به عنوان الگویی برای طراحی یک مجسمه مرمر بزرگتر ساخت که برای مقبره نیمهکاره پاپ ژولیوس دوم، از پاپهای کلیسای کاتولیک، سفارش داده شده بود. اگرچه میکلآنژ کار تراشیدن این مجسمه را که قرار بود به اندازه یک انسان واقعی باشد، شروع کرده بود اما هیچوقت این پروژه را تکمیل نکرد. این مجسمه نیمهکاره به عنوان یکی از چهار تندیس مجموعه زندانیان او، در حال حاضر در گالری آکادمی فلورانس نگهداری میشود.
براساس پست وبلاگی موزه ویکتوریا و آلبرت، پیکره مومی مذکور ۴۵۷ سال پس از مرگ میکلآنژ از روند کار خلاقانه این هنرمند پرده برمیدارد چون وی بیشتر آثار مومی که برای الگوی کارش میساخت را نابود کرده است. برخی از این مدلها به لطف هنرمندان هم عصر میکلآنژ از جمله جورجیو واساری، نقاش و نویسنده معروف ایتالیایی، به جا ماندند که مطالعات و نقاشیهای او را گردآوری کردند. واساری در کتاب زندگینامه هنرمندان اینطور مینویسد که میکلآنژ الگوهای مومی خود را به همان شکلی میساخت که تندیسها باید با اسکنه در مرمر تراشیده شوند، اول قسمتهای بالایی را میساخت و کمکم به قسمتهای پایینی میرسید.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد