26 - 07 - 2017
سهم ۲ درصدی مالیات املاک در بودجه شهرداری تهران
دبیر انجمن علمی اقتصاد شهری ایران با بیان اینکه در تهران مالیات و یا عوارض بر املاک که در قالب عوارض نوسازی مسکن گرفته میشود، در سال ۹۴ تنها در حدود ۸/۱ درصد از کل بودجه و نیز تنها چهار درصد از فصل درآمدهای جاری شهرداری بوده است، گفت: در سال ۹۵ این درصد به حدود دو درصد از کل بودجه و نیز ۶/۴ درصد از فصل درآمدهای جاری شهرداری رسیده که این نسبت در مقایسه با سایر کشورها حتی کشورهای در حال توسعه مطرح آسیایی نیز بسیار کم است.
به گزارش ایسنا، سید محسن طباطبایی مزدآبادی دبیر انجمن علمی اقتصاد شهری ایران گفت: روشهای مختلفی برای تامین هزینهها و درآمدزایی پایدار برای مدیریت شهری وجود دارد که در چهار دسته کلی تقسیم میشود: درآمد ناشی از ارائه کالاها و خدمات شهری، پرداختهای انتقالی دولتهای ملی(در قالب کمکها و اعانات یا مالیاتهای مشترک)، درآمد ناشی از فعالیتهای سرمایهگذاری و اقتصادی شهرداری و نیز عوارض و مالیاتهایی که هر یک از شهروندان به نوبه خود باید برای تامین درآمدهای شهری بپردازند.
مدیرمسوول فصلنامه علمی پژوهشی اقتصاد و مدیریت شهری به بررسی تجربیات جهانی درخصوص اخذ مالیات و عوارض جهت تامین درآمدهای پایدار شهری اشاره کرد و گفت: مسکن و مستغلات شهری در درجه اول و مالیات بر درآمد افراد یا بنگاههای اقتصادی و یا مصرف در درجههای بعدی اصلیترین پایههای مالیاتی یا کسب عوارض هستند.
طباطبایی در این خصوص گفت: به عنوان مثال شهرداریها در آمریکا، ۶۳ درصد از درآمدهای خود را از محل مالیاتها و عوارض تشکیل میدهند که از این مقدار در حدود ۴۴ درصد مربوط به مالیات بر مستغلات بوده است. در فرانسه نیز حدود ۲۱ درصد از درآمدهای دولتهای محلی از محل مستغلات و زمین بوده است. در آلمان نیز مالیات بر املاک در حدود ۱۶ درصد از درآمدهای مالیاتی را تشکیل میدهد.
در شهر لندن سهم مالیات بر املاک در حدود ۶۴ درصد از کل درآمدهای این شهر است. حتی در کشورهای در حال توسعه نیز این نوع از مالیات سهم نسبتا خوبی در درآمد دولتهای محلی دارد که در اندونزی حدود ۸ درصد است.
وی با بیان اینکه در تهران مالیات و یا عوارض بر املاک که در قالب عوارض نوسازی مسکن گرفته میشود، در سال ۹۴ تنها در حدود ۸/۱ درصد از کل بودجه و نیز تنها ۴ درصد از فصل درآمدهای جاری شهرداری بوده است، افزود: در سال ۹۵ این درصد به حدود دو درصد از کل بودجه و نیز ۶/۴ درصد از فصل درآمدهای جاری شهرداری رسیده است که این نسبت در مقایسه با سایر کشورها حتی کشورهای در حال توسعه مطرح آسیایی نیز بسیار کم است و در واقع این نشان از محروم بودن شهرداریهای کشور از منابع مهم درآمدهای پایدار است.
نایبرییس انجمن علمی اقتصاد شهری ایران با تاکید بر اینکه مالیات بر املاک در ایران به دلیل ویژگیهای پایگاههای آماری و ضعف در کسب اطلاعات مالی و اقتصادی مردم و بنگاهها و نیز اخذ مالیات ملی از این منابع و لزوم پرهیز از فشار مالیاتی بر درآمد افراد و سود بنگاهها و همچنین به دلیل سهولت شناسایی و اخذ مالیات و یا عوارض از مسکن، یکی از منابع خوب تامین درآمد پایدار برای شهرداریها به حساب میآید، خاطرنشان کرد: در این میان درخصوص اخذ این نوع از عوارض مشکلاتی وجود دارد که لازم است از سوی شهرداری و دولت مورد مذاکره و ارائه راهحل قرار گیرد.
وی در این خصوص گفت: مشکل اول درخصوص اجرایی کردن ماده ۶۴ قانون مالیات مستقیم درخصوص تعیین ارزش معاملاتی املاک (زمین و ساختمان) است که لازم است تا حد ممکن پایگاههای اطلاعاتی تقویت شدهای برای تخمین بروز و طبق واقع ارزش املاک صورت گیرد.
طباطبایی ادامه داد: از اینرو توجه اصلی متوجه کمیسیون تقویم املاک است که لازم است در این خصوص بین اعضای این کمیسیون هماهنگی ایجاد کرده و ظرفیت دستگاهی سازمانهای عضو این کمیسیون را برای تعیین ارزش املاک بهکار گیرد.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد