20 - 05 - 2020
زمینههای نهادی خصوصیسازی خدمات شهری
دکتر بهرام وهابی*
عوامل موثر بر خصوصىسازى و میزان موفقیت فرآیند خصوصى را مىتوان به طرق مختلف گروهبندى کرد. یکى از عناصر مهم در تحلیل و ارزیابى خصوصىسازى، توجه به نهادهاى (INSTITUTIONS) موجود در جامعه و شرایط نهادى جامعه براى حرکت در مسیر خصوصىسازى است. نهاد را مىتوان در معناى عام، قواعد میان رفتار واحدهاى اقتصادى و ارتباط متقابل آنها دانست. با این تعریف، نهاد معناى گستردهاى شامل قوانین، سازمانها، شرایط عمومى و تمامى قواعد مربوط به رفتار بخش عمومى و خصوصى را در بر مىگیرد. نهادها در واقع بیانگر ترتیبات رفتاری میان مردم و دولتهای محلی (شهرداریها) در زمینه خصوصیسازی هستند. هر چه نهادهای موجود در جامعه بتوانند شکلهای متعالیتر و مناسبتری به خود بگیرند، نقش موثرتری در خصوصیسازی خدمات شهری خواهند داشت. به همین ترتیب، نهادسازی به معنای ایجاد نهادهای موثر از دیدگاههای مختلف (مانند نهاد به معنای قوانین، نهاد به معنای قواعد رفتاری، نهاد به معنای سازمانها و نهاد به عنوان شرایط عمومی) است. تحولات نهادی معمولاً زمانبر هستند و ایجاد یا تغییر آنها در کوتاهمدت اتفاق نخواهد افتاد و به همین دلیل باید مراقبت لازم صورت گیرد تا نهادسازیها در بهترین شرایط انجام شود چرا که تغییرات و تحولات نهادی با هزینه و از دست دادن زمان همراه خواهد بود. نهادسازی بسترهاى قانونى و سازمانى و همچنین شرایط عمومى خصوصىسازى در مباحث جداگانه ارائه شده است و در اینجا اشارهاى به چارچوب نهادى خصوصىسازى از نظر سایر جنبههاى تعریف نهاد خواهیم داشت. در این زمینه با اشاره به ساختارهای نهادی در مسیر خصوصیسازی خدمات شهری شامل عناصر سیاسی، واحدها و سازمانهاى خصوصىسازى، عناصر ارزشگذارى، دولتهای محلی و سایر ساختارهای نهادی، به بررسی نهادهای اقتصادی از جمله بازارها، نظام قیمتها و نظام قراردادها پرداخته خواهد شد.
۱- ساختار نهادى براى خصوصىسازى
در زمینه شرایط و ساختار نهادى خصوصىسازى، مطالعات مختلفى صورت گرفته است. در این زمینه، عناصر نهادى در راه خصوصىسازى را مىتوان به صورت زیر تقسیمبندى کرد:
۱- عناصر سیاسى
۲- واحدها و سازمانهاى خصوصىسازى
۳- واحدها و سازمانهاى خصوصىسازى
۴- دولتهاى محلى
۵- سایر عناصر نهادى
مجموع عوامل فوق در قالب ساختار نهادى براى خصوصىسازى تعریف شدهاند که در اینجا مختصراً تشریح مىشوند.
الف- عناصر سیاسى
در بیان عناصر سیاسى مىتوان گفت که مسوولیت خصوصىسازى عمدتا در دو سطح مىتواند مطرح شود:
۱- سطح سیاسى
۲- سطح فنى
سطح سیاسى بیانگر سطوح مدیریتى عالى جامعه است که تعیینکننده خطمشىهاى کلى براى خصوصىسازى است. سطح فنى (زیرمجموعه عناصر سیاسى) معمولاً واحد یا سازمانى است که جنبههاى فنى خصوصىسازى را تعیین مىکند و معمولاً سطح مدیریتى پایینترى نسبت به سطح سیاسى دارد. روابط میان این دو سطح و حوزه فعالیت و تاثیر هر یک از آنها در کشورهاى مختلف، متفاوت است.
ب- واحدها و سازمانهاى خصوصىسازى
با فعالیت نهاد فنى خصوصىسازى به عنوان زیرمجموعهاى از عناصر سیاسى، موضوع تشکیل واحد (سازمان) خصوصىسازى براى برعهده گرفتن امر خصوصىسازى از عناصر سیاسى (شامل سطوح سیاسى و فنى) به میان مىآید. اندازه واحد موردنظر و حوزه فعالیت آن در کشورهاى مختلف، متفاوت است. به طور مثال، در مکزیک سازمان خصوصىسازى به عنوان واحد کوچکى در وزارت امور مالى این کشور در سال ۱۹۸۸ به وجود آمد. هر چند که مسوولیت انجام تمامى مراحل خصوصىسازى در این کشور برعهده سازمان بود، به دلیل تفویض وظایف اصلى آن به بانکهاى بازرگانى (به عنوان سازمانهاى دولتى) براى اجراى خصوصىسازى، اندازه سازمان خصوصىسازى محدود بود. در واقع گستره فعالیتها و اندازه سازمانهاى خصوصىسازى بستگى به درجه تفویض اختیار عناصر سیاسى (سطوح سیاسى و فنى) به این سازمان و همچنین درجه تفویض اختیار این سازمان به نهادهاى پایینتر دارد.
پ- عناصر ارزشگذارى
مرحله ارزشگذارى واحدهایى که در معرض خصوصىسازى قرار مىگیرند وظیفهاى است که برعهده نهادهاى ارزشگذارى است. این نهادها معمولاً به صورت کمیسیونهاى خاص براى ارزشگذارى واحدهاى (تولیدى و خدماتى) مورد نظر براى خصوصىسازى و تعیین قیمتها هستند. به عنوان مثال، در مراکش این کمیسیون یکى از سه عنصر اصلى در قانون خصوصىسازى سال ۱۹۸۹ در کنار وزارتخانهها و کمسیون انتقال (که وظیفه انتقال واحدهاى تحت نظر دولت به بخش خصوصى را برعهده دارد) تعریف شده است.
ت- دولتهاى محلى
دولتهاى محلى به دلیل نزدیکتر بودن به واحدهاى ارائهدهنده خدمات نسبت به دولت ملى،مىتوانند وظایف مهمى براى خصوصىسازى واحدهاى مزبور برعهده بگیرند، به بیان دیگر، «شهرداریها و سایر قدرتهاى محلى و منطقهاى اغلب مسوولیت مستقیمى براى برخى از عملیات خصوصىسازى (نوعاً عملیاتى که سرمایهگذاریهاى شهرى یا تجارتهاى کوچک را تحت تاثیر قرار مىدهند) برعهده دارند». در این راه، نحوه ارتباط دولتهاى محلى و دولت ملى مىتواند نقش مهمى در راه بهینگى فرآیند خصوصىسازى داشته باشد.
ث- سایر عناصر نهادى
براى اجراى خصوصىسازى، نهادهاى دیگرى نیز موثر هستند که شامل وزارتخانههاى بخشى، وزارتخانههایى که ترکیب مالى بنگاههاى کوچک را کنترل مىکنند، مجموعه قوانین و همچنین مکانیسمهاى مورد استفاده براى تنظیم ترکیب دولتى- خصوصى فعالیتهاهستند. این امر دیدگاه متفاوتى نسبت به چهار مورد قبلى را بیان کرده و نشان مىدهد که حوزه عوامل نهادى بسیار وسیعتر از حوزه عوامل سازمانى است.
۲ – نهادهاى اقتصادى خصوصىسازى
دیدگاه به کار رفته در بحث قبل به طور عمده دیدگاه سیاسى- سازمانى نسبت به نهادهاى موثر در فرآیند خصوصىسازى بود. با تعریف نهاد به صورت پیش گفته، مىتوان عوامل نهادى مهمى از دیدگاه اقتصادى را ذکر کرد که در اینجا به تشریح آنها مىپردازیم.
الف- بازارها
بازارها شامل بازار محصول، بازار عوامل تولید و بازارهاى مالى مىشوند. مشخصهها و کارکردهاى هر یک از بازارها مىتواند روى فرآیند خصوصىسازى تاثیر گذار باشد. به عنوان مثال، اگر بازار عوامل تولید در جامعه به صورت ناکارا باشد، امکان دسترسى به عوامل تولید مناسب وجود نداشته و اصلاح بازار براى تحقق شرایط مطلوب جهت خصوصىسازى، باعث گسترش افق زمانى مراحل خصوصىسازى مىشود. این امر در خصوص بازارهاى مالى با شدت بیشترى صادق است. نقطه اتکاى فرآیند خصوصىسازى، بازارهاى مالى هستند که در آنها از یک طرف ترکیب دارایىهاى بخش خصوصى با توجه به علائم بازار تعیین مىشود و از طرف دیگر عملیات خصوصىسازى (مانند فروش دارایىها و واحدهاى ارائهدهنده خدمات) در بازارهاى مالى صورت مىگیرد. بدیهى است که عدم کارایى و تجهیز بازارهاى مالى در جامعه، تاثیر قابل ملاحظهاى روى فرآیند خصوصىسازى و کیفیت هر یک از مراحل آن خواهد گذاشت.
ب- نظام قیمتها
نظام قیمتها معمولاً مهمترین نهاد اقتصادى در چرخه فعالیتهاى اقتصادى تلقى مىشود. به سادگى مىتوان نشان داد که محور تمامى فعالیتها در طرف عرضه و تقاضاى اقتصاد، حول نظام قیمتها استوار است. از دیدگاه اقتصاد خرد، عنصر مشترک در توابع رفتارى واحدهاى عرضهکننده و تقاضاکننده کالاها و خدمات، قیمت کالاهاى اقتصادى است. کارایى نظام قیمتها (شفافیت قیمتها، انعطافپذیرى قیمتها و توانایى مکانیسم قیمت در برقرارى تعادل در بازار) مىتواند شرایط مناسبى براى واگذارى ارائه خدمات به بخش خصوصى ایجاد کند به طورى که با تعیین «قیمت عرضه» از طرف عرضهکننده (بخش عمومى براى فرآیند خصوصىسازى) و «قیمت تقاضا» از طرف تقاضاکننده (بخش خصوصى براى فرآیند خصوصىسازى)، مىتوان نقاط تعادل و توافق طرف عرضه و تقاضا در فرآیند خصوصىسازى را به دست آورد.
پ- نظام قراردادها
قراردادها بازرترین و مملوسترین نهاد اقتصادى در فرآیند خصوصىسازى هستند. بررسى ساختار قرارداد میان شهرداریها به عنوان عرضهکننده کالاى خصوصىسازى و بخش خصوصى به عنوان تقاضاکننده نشان مىدهد که فرآیند خصوصىسازى خصوصا از نظر کیفیت (بهینگى) و شفافیت، وابستگى شدیدى به نظام قراردادها دارد. قراردادها در واقع قواعد بازى براى ترکیب خصوصى – دولتى ارائه خدمات را تعیین مىکنند. قواعد مزبور داراى پشتوانه نظرى گستردهاى در نظریه بازیها است که براساس آن، هر فرد با توجه به عکسالعمل سایر افراد و طراحی استراتژیک، به فعالیت در زمینههاى مختلف مبادرت مىورزد. در زمینه خاص خدمات شهرى، قراردادهاى پیمانکارى (در شرایط خصوصىسازى ارائه خدمات) و قراردادهاى فروش (در شرایط فروش مراکز ارائه خدمات شهرى) از مهمترین انواع قراردادها هستند. به عنوان مثال، در زمینه قراردادهاى پیمانکارى در بخش بهداشت محیط در تهران، موازین بهداشتى و ایمنى ایستگاههاى خدمات شهرى در این حوزه در دفترچه پیمان واگذارى خدمات شهرى به بخش خصوصى، ذکر شده است که نشاندهنده ضرورت دقت در تنظیم اجزاى قرارداد بوده و عیناً در اینجا ذکر مىشود:
۱- ضوابط بهداشت و ایمنى ساختمان و محوطه ایستگاه خدمات شهرى:
۱-۱- به منظور پیشگیرى از پراکندگى زبالههایى نظیر کاغذ و پلاستیک در شرایط جوى نامساعد و بادهاى شدید، ایستگاه خدمات شهرى باید با تورهاى سیمى یا دیواره مشبک محصور گردد.
۲-۱- به منظور کاهش زمان انباشت زباله در ایستگاه و تسریع عملیات تخلیه زبالههاى جمعآورى شده به خودروهاى انتقال زباله (سمى تریلر یاکامیونداراى کمپکتور) مساحت سکوى تخلیه و بارگیرى و همچنین محوطه تردد خودروها در ایستگاه خدمات شهرى باید با فضاى لازم براى تخلیه و بارگیرى براى حداکثر ظرفیت حجمى زبالههاى جمعآورى شده در هر شیفت متناسب باشد.
۳-۱- ایستگاههاى خدمات شهرى حداقل ۲۰۰ متر قبل از ورود باید با نصب علائم راهنمایى و خطکشى مناسب مشخص شود.
۴-۱- دیواره حریم ایستگاه خدمات شهرى و کلیه بخشهاى ایستگاه که به طور مداوم با زباله آلوده مىشوند باید از مصالحى ساخته شوند که شستوشو و نگهدارى آن به راحتى امکانپذیر باشد.
۵-۱- به منظور کاهش اثرات سوء ناشى از انتشار آلودگى حاصل از عملیات تخلیه و بارگیرى زباله در ایستگاه خدمات شهرى نظیر گرد و غبار و سروصدا، باید محوطه حریم ایستگاه با پوشش گیاهى و گونههاى درختى مناسب محصور شود.
۶-۱- پهناى مسیر ورودى و خروجى ایستگاه خدمات شهرى باید با عرض خودروهاى جمعآورى و انتقال زباله که در ایستگاه تردد مىکنند متناسب باشد.
۷-۱- مسیر ورود و خروج خودروهاى جمعآورى زباله در محوطه ایستگاه خدمات شهرى باید با خط کشى و نصب علائم راهنمایى و رانندگى مناسب نشانهگذارى شود.
۸-۱- کلیه مسیرهاى تردد خودروهاى جمعآورى و انتقال زباله در ایستگاه خدمات شهرى که احتمال سقوط از آن وجود دارد نظیر مسیر هدایت خودرو به سکوى تخلیه زباله، باید به نردههاى ایمنى مجهز شود و با خطوط مورب سیاه در زمینه زرد شبرنگ، رنگآمیزى شود.
۹-۱- به منظور سهولت در امر تخلیه زباله توسط خودروهاى جمعآورى زباله، سکوى تخلیه و بارگیرى زباله باید هموار و بدون شیب باشد.
۱۰-۱- ارتفاع مانعى که به منظور ایمنى خودروها بر روى لبه سکوى تخلیه زباله ساخته مىشود باید ۴۰ سانتیمتر باشد و با خطوط مورب سیاه در زمینه زرد شبرنگ رنگآمیزى شود تا ضمن اینکه از سقوط خودرو جلوگیرى میکند، محدوده توقف خودروهاى جمعآورى زباله بر روى سکوى تخلیه نیز مشخص شود.
۱۱-۱- به منظور مراقبت از سلامتى کارکنان شاغل در عملیات تخلیه و بارگیرى، ایستگاه خدمات شهرى باید داراى منابع آب آشامیدنى سالم باشد. رییس ایستگاه خدمات شهرى موظف است گواهى سلامت منابع آب آشامیدنى را در دفتر ایستگاه نگهدارى کند.
۱۲-۱- به منظور شستوشوى محوطه ایستگاه، آبیارى فضاى سبز و شستوشوى خودروهاى جمعآورى زباله (در مواردى که رییس خدمات شهرى منطقه تعیین مىکند) ایستگاه خدمات شهرى باید داراى آب مصرفى کافى و پمپ فشار آب با شیلنگ مناسب باشد.
۱۳-۱- به منظور پیشگیرى از تخلیه پساب حاصل از عملیات شستوشوى جایگاه تخلیه و بارگیرى یا شستوشوى خودروى جمعآورى و انتقال زباله به محیط شهر تهران و ممانعت از نفوذ شیرابه حاصل از آن به سفرههاى آب زیرزمینى، ایستگاه خدمات شهرى باید داراى حداقل امکانات تصفیه و دفع پساب نظیر چاههاى جاذب باشد.
۱۴-۱- به منظور تامین بهداشت کارکنان شاغل در عملیات جمعآورى و انتقال زباله، ایستگاه خدمات شهرى باید داراى کلیه تسهیلات بهداشتى نظیر اتاق رختکن با کمدهاى اختصاصى براى افراد، دوش و دستشویى متناسب با تعداد کارکنان خدماتى حاضر در هر شیفت باشد و کلیه ضوابط بهداشتى و ایمنى در چگونگى ساخت و بهرهبردارى از این اماکن نیز رعایت شود.
۱۵-۱- به منظور ممانعت از توقف خودروهاى جمعآورى و انتقال زباله در سطح شهر، ایستگاه خدمات شهرى باید حتى الامکان داراى پارکنیگ ویژه براى خودروهاى جمعآورى و انتقال زباله باشد. محل پارک هر خودرو باید با خطکشى مشخص شود.
۱۶-۱- به منظور مقابله با آتشسوزیهاى احتمالى، کلیه تجهیزات اطفاى حریق در ایستگاه خدمات شهرى باید متناسب با استانداردهاى سازمان آتشنشانى و خدمات ایمنى شهردارى تهران تهیه و مورد استفاده قرار گیرد.
۱۷-۱- منابع روشنایى ایستگاه خدمات شهرى باید به گونهاى طراحى شود که علاوه بر تامین روشنایى کافى در محوطه ایستگاه، مانع از ایجاد خیرگى و آزردگى چشم رانندگان خودروى ورودى به ایستگاه شود.
۱۸-۱- شدت روشنایى عمومى در پارکینگ، محدوده سکوى تخلیه و بارگیرى زباله و کلیه معابر ورودى و خروجى ایستگاه خدمات شهرى باید حداقل ۲۰۰ لوکس باشد.
۲- ضوابط بهداشت و ایمنى عملیات تخلیه و بارگیرى در ایستگاه خدمات شهرى:
۱-۲- زمان انباشت زباله، ساعت شروع و خاتمه کار جمعآورى زباله است که توسط حوزه خدمات شهرى به مناطق ابلاغ میشود.
۲-۲- هر نوع تفکیک زباله در ایستگاه خدمات شهرى ممنوع است.
۳-۲- سوزاندن زباله به منظور انهدام، کاهش حجم یا براى گرم شدن ممنوع است.
۴-۲- محوطه ایستگاه خدمات شهرى به ویژه سکوى تخلیه و جایگاه بارگیرى زباله باید در پایان هر نوبت از عملیات روزانه یا شبانه بارگیرى و انتقال زباله کاملاً شسته شود. براى این منظور باید شیلنگ مناسب و فشار آب کافى تامین شود.
۵-۲- هرگونه تخلیه پساب حاصل از عملیات شستوشو به خارج از محوطه ایستگاه خدمات شهرى که منجر به آلودهسازى محیطزیست شهروندان میشود ممنوع است.
۶-۲- لجنهاى جمعآورى شده در ایستگاه خدمات شهرى باید در پایان هر نوبت عملیات جمعآورى و انتقال زباله با استفاده از خودروهاى مناسب و ویژه حمل لجن به محل دفن انتقال داده شود.
۷-۲- رانندگان خودروى جمعآورى زباله موظفند پیش از خروج خودرو از ایستگاه خدمات شهرى با استفاده از روکش برزنتى مناسب محموله زباله را کاملاً بپوشانند.
۹-۲- به منظور جلوگیرى از انتشار شیرابه زباله در مسیر حرکت خودرو در سطح شهر، کلیه خودروهاى جمعآورى و انتقال زباله باید داراى مخزن نگهدارى شیرابه باشند و در صورت ایجاد پوسیدگى یا سوراخ شدگى در مخزن سریعاً نسبت به رفع آن اقدام شود. رانندگان موظفند محتواى مخازن مربوطه را در محل مناسبى که از طرف رییس ایستگاه خدمات شهرى تعیین مىشود تخلیه کنند و پس از شستوشوى مخزن به پارکینگ ویژه باز گردند.
۱۰-۲- ایجاد هر گونه سروصداى آزاردهنده که موجب سلب آسایش شهروندان مىشود، ممنوع است.
۱۱-۲- به منظور پیشگیرى از انتشار آلودگى در محدوده عمومى شهر، خودروى جمعآورى و انتقال زباله باید پس از پایان عملیات تخلیه و بارگیرى شسته شود و به پارکینگ ویژهاى که محل آن توسط رییس ایستگاه خدمات شهرى تعیین مىگردد، انتقال داده شود.
۱۲-۲- رانندگان خودروى جمعآورى و انتقال زباله باید پیش از آغاز عملیات بارگیرى، از کارایى خودروى مربوطه اطمینان حاصل کنند و در صورت وجود هر گونه نقص احتمالى آن را رفع کنند.
۱۳-۲- رانندگان خودروى جمعآورى و انتقال زباله موظفند کلیه مقررات راهنمایى و رانندگى را در ایستگاه خدمات شهرى رعایت کنند.
۱۴-۲- خودروى جمعآورى و انتقال زباله باید داراى گواهى معاینه فنى معتبر باشد.
۱۵-۲- خودروى جمعآورى و انتقال زباله باید به علائم ایمنى و هشدار دهنده و تابلوى «ویژه حمل زباله» مجهز باشد.
۱۶-۲- به منظور مقابله با آتشسوزیهاى احتمالى در ضمن عملیات، خودروى جمعآورى و انتقال زباله باید به کپسول اطفاى حریق از نوع مناسب نظیر دىاکسیدکربن یا پودر و گاز مجهز باشد.
۱۷-۲- رانندگان خودروى جمعآورى زباله موظفند در پایان عملیات تخلیه زباله و پیش از حرکت، واگن خود رو را به جاى اولیه بازگردانند.
۱۸-۲- به منظور پیشگیرى از پراکندگى زباله در سطح محوطه ایستگاه خدمات شهرى، کارگران خدماتى ایستگاه موظفند کلیه بقایاى حاصل از عملیات تخلیه را پس از مرحله بارگیرى، جمعآورى کنند.
۱۹-۲- به منظور پیشگیرى از بروز حادثه، کارگران خدماتى شاغل در ایستگاه، موظفند زبالههاى پراکنده در جایگاه تخلیه را پس از پایان عملیات بارگیرى و انتقال، جمعآورى کنند.
۲۰-۲- رییس ایستگاه خدمات شهرى موظف است از حضور افراد بر روى لبه سکوى تخلیه یا سمى تریلر به منظور تخلیه، جابهجایى یا تراکم زباله جلوگیرى کند.
۲۱-۲- به منظور ایمنى تردد خودروها و پیشگیرى از بروز حوادث احتمالى، رییس ایستگاه خدمات شهرى موظف است از حضور و اجتماع افراد متفرقه روى سکوى تخلیه و بارگیرى ممانعت کند.
۲۲-۲- کارکنان ایستگاه خدمات شهرى موظفند در زمان مقرر به مرکز بهداشت و درمان منطقه مربوطه مراجعه کرده و برطبق استاندارد شماره ۲ مرکز بهداشت کار شهردارى تهران، تحت معاینه و آزمایشهاى پزشکى قرار گیرند. در صورت تایید تناسب انجام کارهاى محوله، کارت تایید تناسب براى آنان صادر خواهد شد.
۲۳-۲- کارکنان ایستگاه خدمات شهرى موظفند در زمان و محلى که براى آموزش بهداشت آنان تعیین میشود حضور یابند تا برطبق برنامه تدوین شده، مفاد مرتبط در این دستورالعمل توسط کارشناس پایگاه بهداشت و ایمنى مرکز بهداشت و درمان منطقه مربوطه به آنان داده شود.
۲۴-۲- کارکنان ایستگاه خدمات شهرى موظفند لباس کار خود را به طور کامل و در تمامى ساعات کار به تن داشته باشند. استفاده از هر نوع پوشش اضافى بر روى لباس کار ممنوع است. در صورت استفاده از بادگیر یا اورکت در هنگام بارندگى و فصول سرد، پوشیدن نوار شبرنگ روى آنها الزامى است. لباس کارگران ایستگاه خدمات شهرى شامل موارد زیر است:
– لباس کار یکسره و شلوار نارنجى رنگ متحدالشکل، متناسب با اندازه بدن هر کارگر.
– کلاه نقابدار.
– دستکش از جنس برزنت با کف چرم مصنوعى (اشبالت).
– کفش و چکمه کار متناسب با فصول مختلف سال.
– جلیقه یا کمر حمایل شبرنگ.
۲۵-۲- استفاده روزانه از شیر خوراکى براى کارکنان ایستگاه خدمات شهرى الزامى است.
۲۶-۲- خوردن و آشامیدن هنگام عملیات تخلیه، بارگیرى و انتقال زباله در ایستگاه خدمات شهرى ممنوع است.
۲۷-۲- استعمال دخانیات در کلیه مراحل عملیات تخلیه، بارگیرى و انتقال زباله در ایستگاه خدمات شهرى ممنوع است.
۲۸-۲- حسن اجراى ضوابط به عهده روساى خدمات شهرى مناطق است.
۲۹-۲- نظارت بر اجراى ضوابط به عهده مرکز بهداشت کار شهردارى تهران است و همه ماهه گزارشهاى لازم را پس از بازدید ایستگاهها تهیه و به حوزه معاونت خدمات شهرى شهردارى تهران ارسال خواهد شد.
* پژوهشگر اقتصاد شهری
@BWurban7677
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد