14 - 05 - 2020
رونمایی از رییس
گروه سیاسی- کرسی ریاست در مجلس یازدهم آنقدر خریدار دارد که اصولگرایان همانقدر که نگران نتیجه رقابت هستند، نگران آبروریزی تکثر کاندیداها شدهاند. برای همین هم آن فراکسیون ۵۶ نفره را تشکیل دادند بلکه برخی از آقایان مدعی ریاست رضایت دهند و در ازای مناصبی دیگر پا پس بکشند. اگرچه پایداری این بازی را به هم زد و جلسات را تحریم کرد اما تا همین جای کار هم نتیجه خوبی به دست آمده است. علیرضا زاکانی به عنوان جدیترین رقیب قالیباف از این کارزار بیرون رفت تا با تکیه زدن بر کرسی نایب رییسی و ریاست مرکز پژوهشها و شاید یک کمیسیون، مقدمات حضور خود در انتخابات ۱۴۰۰ را فراهم کند.
حذفیها
اینکه کنارهگیری زاکانی به نفع کدام کاندیدا انجام شد را نمیدانیم اما درباره اینکه اقدام او به نفع چه کسی تمام میشود میتوان گمانههایی را طرح کرد. بر این اساس باید نگاهی به کاندیداهای فعلی و شانس هر یک برای پیروزی داشت. فهرست را که از آخر بخوانیم به نام مصطفی میرسلیم خواهیم رسید. عضو حزب موتلفه قطعاً نخستین گزینهای است که از گردونه بیرون میافتد. اگرچه خودش اصرار دارد که کاندیداتوری او شوخی نبوده و کوتاه نمیآید اما روشن است که در مقابل دیگر کاندیداها شانسی نخواهد داشت.
تکهپرانیهایش به قالیباف و حضور سرزدهاش در نشست احمدینژادیها اما روشن میکند که حذف وی از این فهرست به نفع کیست.
همفکران حسینی
حاجیبابایی و نیکزاد اما دو نفر بعدی هستند که باید نامشان را از فهرست مربوطه حذف کرد. بر اساس اطلاعات خبرنگار «جهانصنعت» این طیف سیاسی روی کاندیداتوری سیدشمسالدین حسینی وزیر اقتصاد احمدینژاد برای ریاست مجلس توافق کرده و قرار است او تنها گزینه این طیف باشد.
پایداری
تکلیف پایداری از حالا روشن است. گزینه رسمی این طیف مرتضی آقاتهرانی است اما اینطور که به نظر میرسد، پایداری بیش از آنکه دنبال ریاست آقاتهرانی باشد، دنبال استفاده از وی برای معامله است. پایداری میداند که به تنهایی از پس قالیباف برنخواهد آمد و ناگزیر است به ائتلاف. حرف از ائتلاف هم که باشد باید کوتاه بیاید زیرا آقاتهرانی آن گزینهای نیست که گروهی غیر از پایداری پشت او بایستد. زاکانی یا احمدینژادیها فرقی ندارند؛ بازنده این بازی آقاتهرانی است. پایداری البته قصد باختن ندارد بنابراین به جای اینکه در مقابل هر یک از این طیفهای اصولگرا قد علم کند، با فدا کردن آقاتهرانی در کنار طیف برنده قرار میگیرد.
گزینه جدی
جدی بودن محمدباقر قالیباف برای رسیدن به کرسی ریاست قابل انکار نیست. همه میدانند که این پست برای وی حیاتی است و خودش هم خوب میداند که در صورت شکست در این رقابت، آینده سیاسی روشنی نخواهد داشت. قالیباف همه تلاش خود را میکند و تیم رسانهایاش به جد میکوشد تا ثابت کند او در این مسیر بیرقیب است. رقیب جدی او اما پایداری است؛ طیفی که شاید خود گزینه قابل طرحی در مقابل قالیباف نداشته باشد اما قادر است از طریق ائتلاف با دیگران به هدف خود رسیده و ضمن ممانعت از رییس شدن قالیباف، خود را به برنده بازی تبدیل کند.
این را نیز باید در نظر داشت که بعد از کنارهگیری زاکانی، رای جمعیت رهپویان در مجلس یازدهم به اندازه رای مستقلان و اصلاحطلبان مهم میشود. هیچیک از این گروهها تعداد قابل توجهی در مجلس ندارند اما اگر در کنار هم قرار داده شوند، توان بر هم زدن معادلات را داشته و در انتخاب رییس نقش مهمی خواهند داشت.
رقیب اصلی
رقیب اصلی قالیباف اما سیدشمسالدین حسینی است. شاید تا چند هفته قبل صحبت از شانس داشتن حسینی برای ریاست مجلس عجیب به نظر میرسید اما وضعیت فعلی نشان میدهد که او تنها کسی است که با قالیباف به فینال میرود. حسینی از پس رقبای همفکر خود برآمده و همانطور که پیشتر اعلام کرده بود حداقل ۵۰ رای در مجلس دارد. این را نیز باید در نظر داشته باشیم که همین دیروز بسیاری از نمایندگان استانهای شمالی در مجلس یازدهم از او به عنوان کاندیدای ریاست حمایت کردند.حضور میرسلیم در نشست اخیر احمدینژادیها نشان داد که او به عنوان کاندیدای این طیف شانس تصاحب آرای نه چندان زیاد را هم دارد. حال اگر احتمال نزدیک به یقین ائتلاف پایداری با احمدینژادیها را هم در نظر داشته باشیم روشن میشود که او بیش از همه برای رقابت با قالیباف شانس دارد.
رییس احتمالی
رسیدن تا فینال یک بحث است و رییس شدن بحث دیگری. سیدشمسالدین حسینی نه یک رقیب ساده برای قالیباف که رییس احتمالی مجلسی یازدهم است. او به فرض رسیدن به این مرحله قادر است خیلی ساده قالیباف را شکست دهد. حسینی یک اقتصاددان است و با توجه به وضعیت فعلی کشور و تاکید همه مردم و نمایندگان مجلس یازدهم بر ضرورت تمرکز بر اقتصاد، یک برگ برنده در اختیار دارد. افزون بر این او به اندازه قالیباف مخالف ندارد. محمدباقر قالیباف برای حسینی، رقیبی است که نامش با فساد و تخلف و پروندههای باز همراه شده است! بر همین اساس است که میتواند روی رای همه مخالفان قالیباف از جمله اصلاحطلبان و حامیان زاکانی به عنوان مرد ضدفساد مجلس یازدهم حساب کند.
خلاصه آنکه هر چه به آغاز مجلس یازدهم و انتخابات هیات رییسه نزدیک میشویم تکلیف روشنتر میشود. پیشبینی نتیجه این رقابت چندان سخت نیست و با در نظر داشتن همین نکاتی که شرح آن رفت میتوان حدس زد که جایگزین علی لاریجانی در مجلس آتی کسی نیست غیر از سیدشمسالدین حسینی.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد