17 - 03 - 2020
روزی که مولانا جلالالدین محمد، صوفی بزرگ و صاحب مثنوی درگذشت
مولانا جلالالدین محمد صوفی بزرگ و صاحب مثنوی ۱۷ دسامبر ۱۲۷۳ (۲۶ آذرماه) در قونیه (ترکیه امروز) درگذشت و هر سال به این مناسبت مراسمی در کنار مزار او برپا میشود که یک هفته به طول میانجامد.
مولانا جلالالدین محمد متخلص به مولوی که بیش از ۲۶ هزار شعر عرفانی سروده است به سال ۵۸۶ هجری خورشیدی (سیام سپتامبر ۱۲۰۷ میلادی = هشتم مهرماه) در بلخ خراسان یکی از مراکز بزرگ فرهنگ و ادبیات فارسی و تمدن ایرانی به دنیا آمده بود. مثنوی وسعت اندیشه و صفای مولانا را منعکس میکند. برای مولوی در سرودن شعر، ادای مقصود بر زینتهای لفظی ترجیح داشته است. همه جا بر ضد خودپسندی، غرور، جاه، ظاهردوستی و ریا بوده و تاکید بر راهنمایی و نجات بشر داشته است.
مولانا از این جهت به رومی معروف است که مدتی و اواخر عمر در قونیه و در آن زمان در قلمرو روم شرقی (دولت قسطنطنیه) زندگی کرد.
از سال ۱۳۳۶ به این سوی مراسم بزرگداشت مولوی منظما در تهران برگزار شده است. مراسم سال ۱۳۳۶ که هشتم آبان این سال (۳۰اکتبر ۱۹۵۷) برگزارشده بود «بسیار باشکوه» توصیف شده بود.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد